Οι αγώνες δε διώκονται, ο συνδικαλισμός δε ποινικοποιείται

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης, των καθηγητάδων, των πρυτάνεων και του συστήματος μπαίνουν για ακόμη μια φορά ο συνδικαλισμός και οι αγωνιστές. Στην προκειμένη στο επίκεντρο βρίσκεται το ΕΚΠΑ, όπου διώκονται διοικητικοί  υπάλληλοι, φοιτητής της νομικής  και ένας διδάσκων του ΕΑΠ για την πολιτική τους δράση. Συγκεκριμένα, στις  30 Οκτωβρίου 2014 επί πρυτανείας Φορτσάκη, κατόπιν μαζικών  κινητοποιήσεων φοιτητών και εργαζομένων στη σύγκλητο του ΕΚΠΑ ,ο Φορτσάκης με τη στήριξη σύσσωμου του καθηγητικού κατεστημένου επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου καταστολή και τρομοκρατία. Δε δίστασε να κλειδώσει εργαζόμενους στο χώρο της Πρυτανείας, να ζητήσει ποινικές διώξεις εναντίον τους  και να αποκλείσει όλο το χώρο της Νομικής με ΜΑΤ καταπατώντας το άσυλο και χτυπώντας αναίτια και βάναυσα τους συγκεντρωμένους. Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι οι εκκρεμείς διώξεις που προχώρησαν και υλοποιήθηκαν με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οι παραπάνω διώξεις έρχονται να υπηρετήσουν την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, της τρομοκρατίας ενάντια σε όποιον σηκώνει κεφάλι και εναντιώνεται στην επίθεση που εξαπολύει το Σύστημα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το όργιο καταστολής ήρθε τη στιγμή που ο μεγάλος αναβρασμός φοιτητών και εργαζομένων έμπαινε εμπόδιο και μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο την πολιτική των απολύσεων αλλά και της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των φοιτητών. Δεν είναι απορίας άξιο ότι  οι διώξεις και η ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης, όχι μόνο συνεχίζεται και επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά εντείνεται προκειμένου να περάσει αναίμακτα ο νόμος Γαβρόγλου και συνολικά η επίθεση που δέχεται ο λαός και η νεολαία. Κοντινά είναι τα παραδείγματα των lock out στη Νομική, αλλά και των διώξεων των φοιτητών σε Ξάνθη, Ηράκλειο, Πάντειο και ΠΑΜΑΚ.

Στην ίδια κατεύθυνση και τα πολλαπλά χτυπήματα στο άσυλο και η διακαής προσπάθεια κατασυκοφάντησης του (βλ. ΑΣΟΕΕ και ΑΠΘ), που στόχο έχει να πετάξει  την πολιτική έξω από το πανεπιστήμιο και να διαμορφώσει ένα οπλοστάσιο για την πειθάρχηση, τον παραδειγματισμό και την καταστολή των αγώνων. Όλα αυτά εκφράζουν την πάγια τακτική του συστήματος να αφοπλίσει  φοιτητές και  εργαζόμενους από τα όργανα πάλης τους και από την επίθεση που εξαπολύεται. Πρόκειται για μια πολιτική επιλογή που δεν περιορίζεται στο πρόσωπο του εκάστοτε πρύτανη, η οποία επισφραγίζεται με τον νόμο Γαβρόγλου και για την προώθησή της συστρατεύονται κυβέρνηση και καθηγητικό κατεστημένο.

Πρέπει να βροντοφωνάξουμε ότι το λόγο για το άσυλο τον έχουμε εμείς και όχι οι πρυτάνεις, τα ΜΑΤ και οι εισαγγελείς. Να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό των διωκόμενων, όχι μόνο γιατί πρόκειται για διώξεις άδικες, αλλά γιατί οι αυριανοί διωκόμενοι μπορεί να είμαστε εμείς. Να υπερασπιστούμε το άσυλο και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες κόντρα στην αποπολιτικοποίηση και τον ατομικό δρόμο. Να υπερασπιστούμε έμπρακτα τα όργανα πάλης μας που τόσο χτυπιούνται ,μπαίνοντας στις συνελεύσεις μας και μαζικοποιώντας τες.

·         ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ

·         ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ- ΦΟΙΤΗΤΗ

·         ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

·         ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ