Γιατί να μην απέχω από τις φοιτητικές εκλογές;

Είναι σημαντικό να εξετάσουμε κάτω από ποιες συνθήκες διεξάγονται οι φετινές εκλογές.Πλέον και οι πιο δύσπιστοι βλέπουν ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει δείξει τις πραγματικές διαθέσεις της και συνεχίζει την επίθεση στα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού και το ξεπούλημα της χώρας, από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.Αναπόφευκτα, η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, με τη διάψευση των αυταπατών που καλλιέργησε αυτός και άλλοι δίπλα του για την εύκολη κυβερνητική-κοινοβουλευτική λύση στα προβλήματά μας, έφερε απογοήτευση. Πλέον ο λαός μένει παρακολουθητής των εξελίξεων, με εξαίρεση λίγες υπαρκτές εστίες αντίστασης,και η νεολαία ως δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας βρίσκει διέξοδο στον ατομικό δρόμο.Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται και στις φοιτητικές εκλογέςμε την αύξηση της αποχής τα τελευταία χρόνια.Σε μια περίοδο που το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα χτυπάει με απίστευτη ένταση δικαιώματα και κατακτήσεις,η απάντηση των εργαζομένων και της νεολαίας είναι αναντίστοιχη.

«Οι εκλογές είναι των παρατάξεων»

Οι εκλογές είναι διαδικασία των φοιτητών στην οποία συμμετέχουν και παρεμβαίνουν παρατάξεις.Οι φοιτητικές εκλογές, όπως και οι εκλογές στα σωματεία, δεν επιβλήθηκαν από κανέναν κρατικό μηχανισμό, αντιθέτωςπροέκυψαν από την ανάγκη του φοιτητικού σώματος να μπορέσει να οργανώσει καλύτερα τις διεκδικήσεις του.Είναι διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, κάτι που απέχει πολύ από τον εκλογικίστικο-κοινοβουλευτικό τρόπο με τον οποίο τις προσεγγίζουν όλες οι άλλες δυνάμεις.Το σύστημα προσπάθησε είτε να καταργήσει τα φοιτητικά όργανα είτε να τα διαβρώσει, μέσω των παρατάξεων που εκφράζουν τη συστημικήάποψη και να ευτελίσει μέσα από την δράση και την προπαγάνδα τους την έννοια του συνδικαλισμού.Το σύστημα θα τσουβαλιάσει όλες τις παρατάξεις προκειμένου να αποκρύψει το πόσο ενοχλείται από τις προοδευτικές φωνέςμέσα και έξω από τα Πανεπιστήμια.

Ο αναρχοαυτόνομος χώρος, χρησιμοποιώντας  τον υπαρκτό εκφυλισμό της έννοιας του συνδικαλισμού από τις συστημικές παρατάξεις, αλλά και αδιέξοδες πρακτικές αριστερών συλλογικοτήτων,καταδικάζει τον οργανωμένο φοιτητικό συνδικαλισμό. Δεν είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του φοιτητικού κινήματος που το έφεραν στη σημερινή κατάσταση,όμως, αλλά η επικράτηση και στο χώρο των ΑΕΙ-ΤΕΙ λογικών συμβιβασμού και υποταγής στους δυσμενείς συσχετισμούς. Κινήσεις του αντιεξουσιαστικού χώρου που εμποδίζουν εκλογικές διαδικασίες με τραμπούκικο τρόπο, που σε περιπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα να μην γίνουν εκλογές,όπως στον σύλλογο της ΑΣΟΕΕ πριν δύο χρόνια, πρέπει να καταδικάζονται από το σώμα των φοιτητών. Επί της ουσίας, βάζει πλάτη στους πιο αντιδραστικούς σχεδιασμούς των κυρίαρχων, που δεν έχουν άλλο στόχο από την κατάργηση των συλλόγων και των διαδικασιών τους. 

«Τι θα αλλάξει;»

Η απάντηση είναι ότι μόνο με τις εκλογές δεν αλλάζει τίποτε. Οι εκλογές αποτυπώνουν το συσχετισμό δυνάμεων στο φοιτητικό κίνημα. Η αλλαγή συσχετισμών σε επίπεδο Διοικητικού Συμβουλίου  από μόνη της και η ανάδειξη προοδευτικών αριστερών παρατάξεων ή σχημάτων,όμως, δεν αρκεί, όπως ισχυρίζονται άλλες δυνάμεις. Χρειάζονται ενεργές διαδικασίες και συμμετοχή όλων μας στις γενικές συνελεύσεις.Επίσης,είναι σημαντικό οι φοιτητές να μην λειτουργούμε «συντεχνιακά», αλλά να αντιλαμβανόμαστε ότι τα μέτρα που περνάνε τώρα μας αφορούν ΑΜΕΣΑ, γιατί διαμορφώνουν το εργασιακό μας μέλλον, ότι η κοινωνία που ζούμε συνολικά είναι άδικη και εκμεταλλευτική. 

«Τι να ψηφίσω, αφού όλοι τα ίδια είναι»

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις δεν καλούμε απλά στην εκλογική μας στήριξη, αλλά επιδιώκουμε μέσα από τη συμμετοχή του και στις εκλογές του συλλόγου του να αναλάβει ο φοιτητής έναν πιο ενεργό ρόλο στα ζητήματα που τον αφορούν. Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση των δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος στο πλευρό των εργαζόμενων, για την ανατροπή της επίθεσης του συστήματος.Κόντρα στις συστημικές εκφράσεις του συνδικαλισμού ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και τον ευτελισμένο συνδικαλισμό που προβάλουν (ρουσφέτια, πάρτι, εκδρομές, δωρεάν σημειώσεις).Κόντρα στη λογική του ατομικού δρόμου και την απολιτίκ στάση που θέλει το σύστημα να κρατήσουν οι φοιτητές για να προωθεί ανενόχλητο την επίθεσή του. Κόντρα στην αριστερά που καλλιεργεί τη λογική της ανάθεσης και αντιμετωπίζει τον κόσμο ως ψηφοφόρο, διαστρεβλώνει τον χαρακτήρα των εκλογών συνδέοντας τες με κρατικούς μηχανισμούς, όπως τα όργανα συνδιοίκησης, προωθεί  τον εικονικό συνδικαλισμό που αντιμετωπίζει τους συλλόγους σαν σφραγίδες και βαφτίζει τις στενά κομματικές θεαματικές ενέργειες «κίνημα».

Απέναντι σε έναν οργανωμένο αντίπαλο, μόνο οργανωμένα και συντονισμένα μπορούμε να αντισταθούμε.

 

ΣΤΙΣ 24 ΜΑΗ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΧΗ 

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ