Πρώτη( ; ) φορά ή μία απ΄ τα ίδια;

Με μια σειρά αρκετά κατατοπιστικών video, φροντίζει η VodafoneCU, μας ενημερώνει ποιες επιλογές πρέπει, ένας νεολαίος (κοινό στο οποίο απευθύνεται), να κάνει στην ζωή του και μάλιστα την πρώτη του φορά να τα μοιραστεί και με τον ευρύτερο… κοινωνικό του κύκλο. Όπως για παράδειγμα την πρώτη του ερωτική συνεύρεση (γιατί;;;)… ή τον πρώτο του μισθό!

Προφανώς και δεν αναφέρει η εταιρία τις συνθήκες εργασίας στις οποίες υποβάλλει το εργαζόμενο δυναμικό της.Tα παιδιά που βλέπουμε καθημερινά στις σχολές μας, να πασχίζουν να πουλήσουν τα νούμερά της για να πιάσουν το εκβιαστικό ποσοστό πωλήσεων, για να πάρουν κάποιο bonus (που θα συμπληρώνει τον πενιχρό μισθό που προβλέπεται για αυτή την δουλειά) ή ακόμη και για να εξασφαλίσουν, αυτό, τον ίδιο τον μισθό. Επίσης δεν γνωστοποιεί, η εταιρία, το καθεστώς τρομοκρατίας που έχει επιβάλλει απέναντι στο δικαίωμα των εργαζομένων στον συνδικαλισμό!  

Και κάπου εδώ μπαίνουμε και στην ουσία του σημειώματος… Στο δεύτερο από τα μονόλεπτα video, η παραπάνω εταιρία μας υποδεικνύει πως πρέπει να κρατάμε καθαρό το πανεπιστήμιό μας… Μα πώς αλλιώς; Κατεβάζοντας τις αφίσες από τους τοίχους. Αφίσες που- τυγχάνει(;) να- είναι πολιτικού περιεχομένου. Αυτή την καθαριότητα θέλει-και- η Vodafoneγια τα πανεπιστήμια, και έχει τους λόγους της… Την ίδια που ήθελε και ο Φορτσάκης (κατάργηση συλλόγων φοιτητών), την ίδια που ήθελε και ο Παύλος στην Ξάνθη (μηνύσεις σε φοιτητές για την συνδικαλιστική τους δράση), αυτήν που ήθελε και ο καθηγητής στην Πάντειο που έβαλε μες στο πανεπιστήμιο τις δυνάμεις τις ΟΠΚΕ (και χειροδίκησε απέναντι σε φοιτητές που προσπάθησαν να γράψουν στον τοίχο ένα πολιτικό σύνθημα). Να θυμίσουμε ότι για την ίδια «καθαριότητα» μες στα πανεπιστήμια κόπτεται χρόνια τώρα και η ΔΑΠ (πρόταση για απαγόρευση του συνδικαλισμού και των πολιτικών παρατάξεων, θέσπιση πανεπιστημιακής αστυνομίας και άλλα τέτοια).

Προφανώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία αυτή η αναφορά της εταιρίας στο εν λόγω videoκαθώς και το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει. Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε μία περίοδο που έχει ως σημείο αναφοράς την φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο, την δημιουργία ενός περιβάλλοντος ανελευθερίας! Πρόκειται για την πάγια επιδίωξη του συστήματος για κατάργηση κάθε δικαιώματος στην έκφραση πολιτικού λόγου, που να το αμφισβητεί, μέσα στα πανεπιστήμια αλλά και τους χώρους δουλειάς. Στην ουσία στοχεύει να χτυπήσει, σε ιδεολογικό και πρακτικό επίπεδο, το δικαίωμα και την δυνατότητα των φοιτητών να οργανώσουν τον αγώνα τους απέναντι στην επίθεση που δέχονται, απέναντι στο μαύρο μέλλον που τους επιφυλάσσει το σύστημα προορίζοντάς τους για εργαζόμενους-λάστιχο σε συνθήκες εργασίας όπως αυτές της Vodafoneκαι της κάθε  Vodafone.

Για να μην σχολιάσουμε τον υπαινιγμό για την αναζήτηση εργασίας στον αγροτικό τομέα, που θυμίζει την πάλαι ποτέ αναδεικνυόμενη τάση-πρόταση του συστήματος για την προοπτική της ζωής στην επαρχία, με το #protifora#armegma… Πρόταση που πολύ δύσκολα μπορεί να υποστηρίξει πλέον, μετά από τα τόσα χτυπήματα που έχει υποστεί ο αγροτικός πληθυσμός από την επίθεση που δέχεται, γενικά ο λαός μας, από την πολιτική των μνημονίων και της εξάρτησης. Ή για το λογοπαίγνιο με το #protiforaπου θυμίζει το… πρώτη φορά αριστερά της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία με την πολιτική της έχει εξυπηρετήσει μία χαρά εταιρίες όπως η Vodafone, ανοίγοντας την όρεξη του κεφαλαίου για κερδοφορία, στις πλάτες των εργαζομένων, με όλα τα πακέτα μέτρων που έχει υιοθετήσει (μειώσεις μισθών, ομαδικές απολύσεις, κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία…)

Και για να κλείνουμε, προφανώς, και όλοι θέλουμε ο χώρος που σπουδάζουμε και περνάμε το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας μας, να είναι καθαρός. Ωστόσο, είναι απορίας άξιον γιατί, ας πούμε, η εταιρία δεν προσπαθεί να περάσει, το κατά τα άλλα, ευσεβές μήνυμα της καθαριότητας, παίρνοντας θέση με ένα video, ενάντια στις απολύσεις των καθαριστριών στο ΕΚΠΑ, που έκαναν τις σχολές του Φυσικού, του Μαθηματικού αλλά και της Νομικής πιο πρόσφατα, να μοιάζουν με χωματερές. Μάλλον αυτές οι εικόνες δεν είναι τόσο τραγικές όσο οι πολιτικές αφίσες στους τοίχους για να ερεθίσουν την περιβαλλοντική συνείδηση της Vodafone…

Επειδή, λοιπόν, δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε τέτοια κηρύγματα περί «καθαριότητας», αλλά μάλλον μία από τις πολλές, οι φοιτητές και η νεολαία γενικότερα, πρέπει να βρούμε την κατεύθυνση και τις δραστηριότητες που πρέπει να ακολουθήσουμε σε αντίθεση με αυτά που μας προτείνει το σύστημα, που δεν είναι άλλες από τις συλλογικές μας διαδικασίες, τις συνελεύσεις μας και τις κινητοποιήσεις μας στο πλαίσιο των συλλόγων μας. Και ευτυχώς για μας, ο δρόμος του αγώνα δεν δοκιμάζεται για πρώτη φορά. Η κατεύθυνση της αντίστασης στην επίθεση και της διεκδίκησης ανθρώπινων όρων σπουδών έχει ξαναπάρει σάρκα και οστά μέσα από τους αγώνες της νεολαίας και είναι η μοναδική που δεν οδηγεί σε αδιέξοδο!