Γιατί η ΠΚΣ φοβάται την πολιτική αντιπαράθεση

Έκπληκτα μείνανε το απόγευμα της Δευτέρας (28/10),μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων, όταν είδαν ότι οι χώροι τους στη σχολή (Φυσικό) είχαν αφισοκολληθεί  από αφίσες της ΠΚΣ και μάλιστα με επιδεικτικό τρόπο (πάνω από αφίσες  των Αγωνιστικών Κινήσεων και κάτω από το σκισμένο στράτσο τους).Σαν να μην έφτανε αυτό, ακούστηκε από το ίδιο το στόμα μέλους της  ΠΚΣ, ότι αυτό το γεγονός έγινε εν γνώση του, όταν του ζητήθηκε ο λόγος για αυτή την πράξη. Πραγματικά, πόσο διαφοροποιεί  η συγκεκριμένη κίνηση την ΠΚΣ από τις συστημικές παρατάξεις (ΠΑΣΠ, ΔΑΠ), οι οποίες με παρόμοιες μεθόδους προσπαθούσαν να καταστείλουν τις διαφορετικές απόψεις και φωνές μέσα στο πανεπιστήμιο; Εμείς, μέσα από αυτό το γεγονός, διαπιστώνουμε κάποια πράγματα:

Φαίνεται, ότι η ΠΚΣ έχει ενοχληθείαπό την δυνατότητα των Αγωνιστικών Κινήσεων να μπορούν να παίρνουν πρωτοβουλίες  και  να ανοίγουν ζητήματα στους  χώρους των σχολών στις οποίες παρεμβαίνουν  (διδακτική επάρκεια, σύγγραμμα), αλλά  και στην πόλη (κινητοποίηση ενάντια στον ερχομό του Ομπάμα), όσο και τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν σαν μια αριστερή δύναμη, με διακριτό στίγμα μέσα στις σχολές .

Φαίνεται επίσης, ότι η ΠΚΣ φοβάται την πολιτική αντιπαράθεση, αφού ξέρει οτι αυτή μπορεί να αναδείξει τα πραγματικά χαρακτηριστικά της. Δηλαδή, ότι όσο και αν αυτή προσπαθεί  να καμώνεται πως είναι η μόνη ντούρα αριστερή φωνή μέσα στην κοινωνιά,στην ουσία της,κουβαλάει μια αντίληψη  προτασεολογίας προς το σύστημα και διαχείρισής του, η οποία περνάει μέσα από κοινοβουλευτικά μονοπάτια και όχι μέσα από το μαζικό λαϊκό κίνημα.Αυτό φαίνεται, από τις προτάσεις νόμου τις οποίες κατεβάζει στα Δ.Σ. των συλλόγων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, ή από την πρόταση για το βασικό μισθό,η οποίατώρα που το σύστημα περνάει κρίση, από τα 1400 που ήταν, έγινε  751κ.α..Επίσης, να θυμήσουμε ότι ακριβώς επειδή έχει αυτή τη λογική,έφτασε το ’89 να γίνεται ουρά της Ν.Δ. με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζαννετάκη-Ζολώτα.Εξαιτίας αυτής της λογικής, μάλιστα έφτανε και στο σημείο να παίρνει θέση ενάντια στο κίνημα. Μερικά τέτοια συμβάντα, ήτανστην εξέγερση του Πολυτεχνείου, όταν βάπτιζε τους φοιτητές της νομικής ως πράκτορες της  ΚΥΠ,ή όταν καταδίκαζε το ξεσπάσμα του λαού στις πλατείες τις μέρες που περνούσε το πρώτο μνημόνιο.

Θεωρούμε ότι η άποψη των Αγωνιστικών Κινήσεων, ενοχλεί τόσο πολύ την ΠΚΣ,επειδή είναι μια άποψη, η οποία  με συνέπεια υπηρετεί την κατεύθυνση της αντίστασης και της διεκδίκησης έξω από εκλογικές και συνδιαχειριστικές αυταπάτες.Ενοχλεί, γιατί μπορεί να βάλει πραγματικά όρους για τη συγκρότηση μαζικού λαϊκού και φοιτητικού κινήματος. Αυτό, με βάση τα παραπάνω, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην ΠΚΣ που θέλει να βλέπει τους συλλόγους σαν τσιφλίκια της και απλά να κόπτεται πώς θα ενισχυθεί αυτή οργανωτικά για να καλέσει τον κόσμο στη «μάχη των μαχών» ... τις επόμενες εκλογές, για να ενισχυθεί το ΚΚΕ στη Βουλή.Εμείς, πάντως, από μεριά μας ξεκαθαρίζουμε ότι τέτοιες κινήσεις δεν μας πτωούν, ούτε μας τρομοκρατούν, αλλά μας ατσαλώνουν για να παλέψουμε με μεγαλύτερη υπομονή και επιμονή την άποψη μας.