ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΑΣ!
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ!
Το σύστημα της εκμετάλλευσης αποκαλύπτεται…
Όσο και αν προσπάθησαν να μας την κρύψουν, να που όλο και πιο καθαρά προβάλλει μπροστά στα μάτια μας η πραγματικότητα. Όσο και αν ίδρωναν τόσα χρόνια για να μας πείσουν πως η ιστορία έχει τελειώσει, πως οι αγώνες είναι μάταιοι και ανώφελοι, πως ανατέλλει ένα ειρηνικό μέλλον για την ανθρωπότητα και μια ζωή ευημερίας για τους λαούς, να που όλο αυτό το οικοδόμημα από ψέματα καταρρέει σαν πύργος φτιαγμένος στην άμμο. Τον έντυσαν με μεταξωτές κορδέλες, του φόρεσαν φανταχτερά στολίδια, αλλά ο βασιλιάς είναι πλέον γυμνός! Ο σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης αποκαλύπτεται. Μας δείχνει το πραγματικό του απάνθρωπο και καταπιεστικό πρόσωπο…
Γκρεμίζονται κατακτήσεις δεκαετιών και ισοπεδώνονται δικαιώματα με ταχύτητα. Τίποτα δε σκοπεύει να αφήσει όρθιο ο οδοστρωτήρας του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Η άγρια επίθεσή του ενάντια στο λαό και τη νεολαία της χώρας θα βαθαίνει συνεχώς. Το βαρέλι της εξαθλίωσης και της φτώχειας δεν έχει πάτο, όσο και να πασχίζουν να μας δείξουν κάποιο «φως στο τούνελ». Θα συνεχίσουν να φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες μας. Δεν θα σταματήσουν λεπτό να εξυφαίνουν επικίνδυνα σχέδια που μας θέλουν κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των πολέμων τους.
Τα ατέλειωτα μέτρα και μνημόνια που υλοποιούν οι ντόπιες κυβερνήσεις, όπως και η τωρινή τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, κάτω από τις επιταγές των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των μηχανισμών τους ΕΕ-ΔΝΤ, έχουν μετατρέψει τη ζωή του λαού μας σε κόλαση. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας γίνονται καθεστώς, οι μισθοί και οι συντάξεις τσακίζονται, οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται, η ασφάλιση θεωρείται πλέον πολυτέλεια, ενώ οι όποιες δωρεάν δομές υγειονομικής περίθαλψης διαλύονται. Αυτές είναι οι σκηνές της Ελλάδας των μνημονίων: παιδιά λιποθυμάνε στα σχολεία από ασιτία, άστεγοι ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, οι ουρές που σχηματίζουν οι άνεργοι στον ΟΑΕΔ δεν έχουν τέλος. Μέχρι και τη ζωή 2 νέων ανθρώπων στοίχισε η πολιτική του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, όταν στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, έφτιαξαν αυτοσχέδιο μαγκάλι και εισέπνευσαν τις αναθυμιάσεις.
Όταν η χώρα προορίζεται να μετατραπεί σε μια τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη εκμετάλλευσης και εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, αυτό που απαιτούν από το λαό και τη νεολαία της είναι η πλήρης υποταγή και συμμόρφωση στα σχέδια τους. Το σύστημα θωρακίζεται απέναντι στον εχθρό-λαό και επιτίθεται με μανία σε όποιες εστίες αντίστασης αυτός εκδηλώσει. Στέλνουν τα ΜΑΤ και ρίχνουν δακρυγόνα μέχρι και σε σχολεία, για να κάμψουν το δίκαιο αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους από τους χρυσοθήρες. Απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, εργατικοί αγώνες επιστρατεύονται, οι προσαγωγές και συλλήψεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ποινικοποιείται. Ένα σκηνικό φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής, με το οποίο «δένει» και από το οποίο ενισχύεται η άνοδος του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και της δολοφονικής του δράσης.
Για αυτήν την πραγματικότητα θέλουν να μας προετοιμάσουν. Σε αυτές τις σχέσεις καπιταλιστικής σκλαβιάς θέλουν να μας εντάξουν. Τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ προσαρμόζονται στις συνθήκες της επίθεσης και των μνημονίων. «Χθες» νόμος-πλαίσιο, «σήμερα» σχέδιο-Αθηνά, «αύριο» δίδακτρα και διαγραφές. Μια πολιτική που εισάγει ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και θέλει να καταργήσει το δικαίωμά μας στις σπουδές. Που μας στερεί το δωρεάν βιβλίο, τη δωρεάν σίτιση και στέγαση. Που συγχωνεύει και καταργεί σχολές και τμήματα, για να μας πετάξει μαζικά έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και να την κάνει όλο και πιο απλησίαστη για τα παιδιά από λαϊκά στρώματα. Που για τον ίδιο λόγο διασπά τις σπουδές μας σε κύκλους και τις εντατικοποιεί καθημερινά. Που μας διαλύει το πτυχίο και το αντικαθιστά με ατομικό φάκελο προσόντων και πιστωτικές μονάδες, οδηγώντας μας κατευθείαν στην ανεργία και την υποαπασχόληση. Που έχει σαν απαραίτητο συμπλήρωμα την κατάργηση του Ασύλου, τη στοχοποίηση των συλλόγων και των διαδικασιών τους, για να μην μπορούν οι φοιτητές και σπουδαστές να συζητούν, να σκέφτονται και να δρουν ελεύθερα. Για να μην μπορούν να οργανώνουν τους αγώνες τους απέναντι σε αυτήν την πολιτική.
Είναι φανερό ότι το σύστημα δεν θέλει να σπουδάζουμε. Θέλει να διώξει την πλειοψηφία της νεολαίας από τις σχολές. Να οικοδομήσει το Πανεπιστήμιο του Μνημονίου, στο οποίο θα έχουν θέση μόνο οι «λίγοι και εκλεκτοί». Στο οποίο θα μπαίνουν λίγοι και θα αποφοιτούν ακόμα λιγότεροι, στο οποίο δεν θα υφίστανται οι δημοκρατικές ελευθερίες και τα κεκτημένα του λαϊκού και φοιτητικού κινήματος.
Με αυτόν τον τρόπο θέλει να εναρμονίσει πλήρως τη νεολαία με τις σχέσεις εκμετάλλευσης, πετώντας την στην ανεργία και την εργασιακή περιπλάνηση, στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία με μισθούς πείνας. Κάνοντας τη μάλιστα να εμπεδώσει ότι η ίδια ευθύνεται για όλα αυτά, από τη στιγμή που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με αβέβαιο το μέλλον και με μοναδικές «διεξόδους» τη μετανάστευση ή την οριστική φυγή και παραίτηση.
Η νεολαία να βγει στο προσκήνιο του αγώνα!
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τα προβλήματά μας πέρα από αυτόν των μαζικών και παρατεταμένων αγώνων μας! Για τη νεολαία το μόνο πραγματικό δίλημμα μπαίνει ως εξής: θα σκύψει το κεφάλι σε αυτήν την κατάσταση και στα σχέδια που την προορίζουν για την «πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη» ή θα αντισταθεί και θα διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν; Πρέπει και μπορούμε να δώσουμε τη μάχη της γενιάς μας, πρέπει και μπορούμε να ενωθούμε μαζί με τον υπόλοιπο λαό για να ανατρέψουμε τα μέτρα της εξαθλίωσης και τις πολιτικές του κοινωνικού-εργασιακού μεσαίωνα.
Οι σύλλογοί μας μπορούν να ξαναγίνουν πραγματικά όργανα πάλης στα χέρια μας! Εκεί βρίσκεται η δύναμή μας. Είναι ανάγκη να αποκτήσουν ζωντάνια και αγωνιστικότητα! Κόντρα στην απογοήτευση και την απαξίωση, κόντρα στη φυγή από αυτούς και τη στροφή στον ατομικό δρόμο. Κόντρα στην απάτη της συνδιοίκησης και την εκπροσώπηση των φοιτητών σε κρατικά όργανα. Ενάντια στις λογικές που τους αντιμετωπίζουν ως μία «σφραγίδα» προς επιβεβαίωση του εκάστοτε μεγαλεπήβολου προγράμματος και σαν όχημα για μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες έχουν συμβάλει στην αποδυνάμωση και αδρανοποίησή τους, καθώς και στην αναπαραγωγή λογικών ανάθεσης και αντιπροσώπευσης.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις αντιμετωπίζουν τις φοιτητικές εκλογές σαν μια διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συγκρότηση των συλλόγων. Είναι σημαντικό κομμάτι της λειτουργίας τους και απαραίτητες για την ανάδειξη των δημοκρατικών τους οργάνων. Κόντρα σε αυτούς που θέλουν να τις μετατρέψουν σε φιέστα ή σε πεδίο καταγραφής ψηφοφόρων, εμείς κατεβαίνουμε και δίνουμε και μέσα από τις εκλογές την πολιτική μάχη της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος σε αγωνιστική κατεύθυνση.
Παλεύουμε αποφασιστικά τη στάση της αποχής από τα όργανα συνδιοίκησης και τις κάλπες τους, γιατί αγωνιζόμαστε για ένα φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Δεν αναγνωρίζουμε ως όργανα των φοιτητών τα Τμήματα ή τα διάφορα κρατικά όργανα, των οποίων ο ρόλος είναι η υλοποίηση των εκάστοτε αντιδραστικών πολιτικών των κυβερνήσεων, με τη «βούλα» των «εκπροσώπων» των φοιτητών και τη νομιμοποίηση που τους παρέχουν με τη συμμετοχή τους.
Να μαυρίσουμε τις δυνάμεις του συστήματος
ΔΑΠ και ΠΑΣΠ
Να καταδικάσουμε τις φωνές της υποταγής μέσα στις σχολές μας, να μαυρίσουμε τις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ! Αυτούς που στηριζόμενοι σε κυβερνητικούς φορείς (Νέα Δημοκρατία-ΠΑΣΟΚ) που ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο λαός μας, στρώνουν το έδαφος για την προώθηση της επίθεσης του συστήματος στους φοιτητές και σπουδαστές. Αυτούς που κάνουν τα πάντα για τη διάλυση των συλλόγων και την απαξίωση των διαδικασιών τους. Πρόκειται για δυνάμεις εχθρικές προς το φοιτητικό κίνημα και κάθε δικαίωμα που αυτό έχει κατακτήσει. Θέλουν να μας εντάξουν στην εκλογική τους «πελατεία» με τα πάρτι και τις σημειώσεις τους. Θέλουν να μας εγκλωβίσουν στον ατομικό δρόμο για να βρεθούμε αδύναμοι απέναντι σε αυτό που θα αντιμετωπίσουμε και γι’ αυτό θα σπεύσουν πάντα να μας καλλιεργήσουν τον εφησυχασμό για ό, τι συμβαίνει , έτσι ώστε να απομακρυνθούμε από τη συλλογική δράση.
Όχι στην αριστερά της ήττας, της συνδιαχείρισης και της συνδιαλλαγής
Να προσπεράσουμε την ΠΚΣ και τη στάση αναχωρητισμού της από το κίνημα και τις απαιτήσεις του. Μια στάση που εκφράζεται με την παραπομπή των πάντων στο αόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας», ως άλλοθι για να μην αναλάβει τις ευθύνες της στο σήμερα. Που συμπληρώνεται από τη διασπαστική πολιτική που ακολουθεί στους φοιτητικούς χώρους, ανοίγοντας όπου μπορεί ζητήματα κατακερματισμού συλλόγων, υπονομεύοντας την αγωνιστική ενότητα και ενιαιότητα του φοιτητικού κινήματος. Που για άλλη μια φορά απέναντι στο σχέδιο «Αθηνά» σαλπίζει το σύνθημα «να μην εφαρμοστεί», για να αποφύγει να εμπλακεί στην αντιπαράθεση για τη συνολική ανατροπή του.
Να προσπεράσουμε την ΑΡΕΝ και τη γραμμή υποταγής των πάντων στην κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια γραμμή που δρα διαλυτικά στην ανάγκη συγκρότησης του κινήματος σε αντιδιαχειριστική βάση και αποβλέπει στη διαχείριση της εξουσίας της αστικής τάξης. Μια κατεύθυνση η οποία καλλιεργεί αυταπάτες για τη λύση των προβλημάτων του λαού και της νεολαίας μέσω της κάλπης και όχι μέσα από τη σύγκρουση και την αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του συστήματος και το καθεστώς της εξάρτησης.
Να προσπεράσουμε την ΕΑΑΚ και τα «μεταβατικά προγράμματα» διαχείρισης σε συνθήκες κυριαρχίας του κεφαλαίου. Τα αποπροσανατολιστικά και συνδιαχειριστικά αιτήματα, όπως το «κάτω η κυβέρνηση», «διαγραφή του χρέους», τα οποία πολλές φορές λειτούργησαν παραλυτικά για την ανάπτυξη και πολιτικοποίηση του κινήματος. Τα «αμεσοδημοκρατικά» καπελώματα των φοιτητών είτε αυτά εκφράζονται μέσα από συντονιστικά όργανα που παρακάμπτουν τις γενικές συνελεύσεις, είτε από τη χρησιμοποίηση των συλλόγων σαν σφραγίδα σε πανό διαδηλώσεων κτλ, χωρίς καν οι ίδιοι οι σύλλογοι να το ξέρουν.
Να δυναμώσουμε τη φωνή της αντίστασης και της ανυποχώρητης πάλης!
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν τους φοιτητές και τους σπουδαστές να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να βάλουν πλάτη στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Να συμμετάσχουν στη διαδικασία ανάδειξης των οργάνων των συλλόγων τους, σε αντιδιαστολή με τις προσπάθειες απαξίωσης και αποδυνάμωσής τους.
Καλούμε τους φοιτητές να μας στηρίξουν στις φοιτητικές εκλογές, για να δυναμώσει μέσα στους συλλόγους η άποψη και κατεύθυνση της αντίστασης, της ενεργοποίησης των συλλόγων και των γενικών συνελεύσεων, της κοινής δράσης και του ασυμβίβαστου αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του συστήματος. Για να δυναμώσει η κατεύθυνση της πάλης ενάντια στην πολιτική των ταξικών φραγμών και του Πανεπιστημίου του Μνημονίου. Η κατεύθυνση και αντίληψη της ανεξάρτητης από την κρατική παρέμβαση οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος.
Καλούμε τους φοιτητές να ενισχύσουν την αντίληψη της συμπόρευσης της νεολαίας με την εργατική τάξη και το λαό για την από κοινού αντιπαράθεση με το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Την αντίληψη της σύγκρουσης και όχι της συνδιαλλαγής και της προτασεολογίας. Της σύγκρουσης με την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, για την απελευθέρωση από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά. Γιατί στην αναμέτρηση με το σύστημα της εκμετάλλευσης βρίσκεται η διέξοδος και το μέλλον στην ήττα των δυνάμεων της επίθεσης από τη δύναμη των αγώνων του λαού και της νεολαίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου