Λίγες μέρες πριν απ τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών και ακούγεται συχνά μια άποψη ‘‘και τι με νοιάζουν εμένα οι εκλογές’’ , ‘‘δε συμμετέχω’’. Προφανώς και η απάντηση σε αυτήν την τοποθέτηση δεν μπορεί να είναι μια ιστορική αναδρομή για την ιστορία του φοιτητικού κινήματος και την κατάκτηση των ελεύθερων εκλογών. Χρειάζεται κι αυτό αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Η άποψη αυτή εκφράζεται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Τι σημαίνει σήμερα η περεταίρω απαξίωση των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος;
Σε μια περίοδο που θέλουν να ευθυγραμμίσουν το πανεπιστήμιο με τις συνθήκες ‘‘μεσαίωνα’’που επικρατούν στην εργασία θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Θα πρέπει να εφαρμοστούν όλοι οι νόμοι για τα πανεπιστήμια, παλιοί, νέοι και επόμενοι χωρίς αντιστάσεις ειδικά τώρα που είναι κεντρική επιλογή το ‘‘νόμος και τάξη’’. Θα πρέπει να μη μάθει κανείς πως οι φοιτητές δεν ζούνε σε γυάλα, είναι μέσα στην κοινωνία, πως μπορούν να συζητάνε να αποφασίζουνε, να έχουνε πολιτική άποψη να παίρνουνε θέση και μάλιστα χωρίς να συμφωνεί ο κύριος καθηγητής ή το κράτος με αυτά που αποφασίζουνε. Θα πρέπει να μη μάθει κανείς πως νόμοι ανατρέπονται, πως δικαιώματα όπως σίτιση, στέγαση, δωρεάν βιβλίο είναι και θα είναι ζητήματα αγώνα και πάλης. Θα πρέπει να μη μάθαίνει κανείς πως οι αγώνες έχουν νόημα και αποτέλεσμα!
Αυτό θέλουν να επιβάλλουν. Πως όλα αυτά είναι παρελθόν. Προσαρμόσου, μόνο διάβασμα, σφίξε το ζωνάρι, ‘‘γλύψε’’ τον καθηγητή μήπως και όταν τελειώσεις τις σπουδές… πας στο εξωτερικό για να ζήσεις!
Έχουν στρώσει το έδαφος για τέτοιες απόψεις. Οι στημένες συζητήσεις για το άσυλο και τις αριστερές παρατάξεις που κάθονται όλη μέρα στα τραπεζάκια τους και τα έχουν όλα βολεμένα απ τα κόμματα τους. Το μάθημα απ τα ΜΜΕ για το κακό των ‘‘αιώνιων’’ φοιτητών που είναι ‘‘κοπρίτες’’. Το ‘‘ Έξω οι παρατάξεις’’! Το συμπέρασμα ένα. Κοίτα τη δουλειά σου τον ατομικό σου δρόμο.
Όλες οι παρατάξεις έξω; Φυσικά και όχι! Το έξω όλες οι παρατάξεις που προωθεί το σύστημα επί της ουσίας είναι έξω κάποιες παρατάξεις. Ποιες; Μα ακριβώς αυτές που παλεύουν στην κατεύθυνση του αγώνα για την υπερασπίσει όλων αυτών που δε θα πρέπει να μάθουν οι φοιτητές! Εννοούν, έξω ο συλλογικός δρόμος, μέσα ο ατομικός. Γιατί προφανώς όλη αυτή τη λογική της αντίστασης δεν την υπηρετεί η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ. Μάλλον τα σφηνάκια, τα παρτάκια, οι σημειώσεις, τα κομπρεμί με καθηγητές και πρυτάνεις είναι η λογική του ατομική δρόμου και καθόλου δε θίγεται από το έξω τα κόμματα. Μάλλον ισχυροποιείται! Εννοούν έξω οι αντιστάσεις και όσοι τις υπερασπίζονται, μέσα η υποταγή. Το έξω οι παρατάξεις σε μια περίοδο που καταργούν το δικαίωμα στις σπουδές για τα λαϊκά στρώματα και φτιάχνουν πανεπιστήμιο για ‘‘ λίγους κι εκλεκτούς’’, είναι έξω οι φοιτητές!
Οι φοιτητικές εκλογές είναι κατάκτηση. Η ανεξάρτητη απ το κράτος διεξαγωγή τους είναι κατάκτηση. Το δικαίωμα και η δυνατότητα των φοιτητών να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους είναι κατάκτηση. ΔΕ ΘΑ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ.
Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις οι εκλογές είναι πολιτική μάχη. Είναι πολιτική διαδικασία και το αποδεικνύουμε με τον τρόπο που παρεμβαίνουμε σ’αυτές. Υπερασπιζόμαστε τα όργανα πάλης του φοιτητικού κινήματος και παλεύουμε να ανατρέψουμε τον αρνητικό συσχετισμό. Να πάρουν αγωνιστική κατεύθυνση. Καλούμε τους φοιτητές να συμμετάσχουν στη διαδικασία ανάδειξης των οργάνων των συλλόγων τους, σε αντιδιαστολή με τις προσπάθειες απαξίωσης και αποδυνάμωσής του.
Αγωνιστικές Κινήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου