Η μαχόμενη σπουδάζουσα νεολαία απαντά στο πραγματικό δίλλημα στέλνοντας μήνυμα ελπίδας και αντίστασης προς το λαό και τους εργαζόμενους. Ήδη η συντριπτική πλειοψηφία των σχολών και των τμημάτων της χώρα βρίσκονται υπό κατάληψη. Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα αμφισβητώντας την αστική νομιμότητα, σπάει την συναίνεση του μαύρου κοινοβουλευτικού συμφερτού. Ο αγώνας για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του εκτρωματικού νέου νόμου πλαίσιο, έχει ξεκινήσει! Θα πρέπει να είναι αγώνας οργανωμένος, πολιτικοποιημένος, παρατεταμένος και ανυποχώρητος!
Ο νέος νόμος πλαίσιο είναι κομμάτι και συνέχεια της βάρβαρης ταξικής επίθεσης που βιώνει ο λαός και οι εργαζόμενοι από τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ-ΕΕ) και του ντόπιου κεφαλαίου. Πολιτικός εκφραστής της επίθεσης αυτής η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη ΔΗΣΥ. Το γεγονός ότι όλοι μαζί ψήφισαν το νόμο αποτυπώνει την αποφασιστικότητα του συστήματος να προωθήσει την επίθεση του.
Ο νέος νόμος πλαίσιο αναπροσαρμόζει βίαια την τρίτη βαθμίδα στη βαρβαρότητα των Μνημονίων και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.Δημιουργεί το πραγματικό πανεπιστήμιο της κεφαλαιοκρατικής τάξης, απαλλαγμένο πλήρως από τα βαρίδια των λαϊκών και φοιτητικών κατακτήσεων. Καταργεί πλήρως τη Δημόσια και Δωρεά εκπαίδευση. Διαλύει τα πτυχία και τα μετατρέπει σε πιστοποιητικά σπουδών, χωρίς κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Εντατικοποιεί πλήρως τις σπουδές, ορθώνει νέους εξεταστικούς φραγμούς, θεσμοθετεί νέα όρια σπουδών. Καταργεί το Άσυλο, χτυπάει τους Συλλόγους και τη συνδικαλιστική δράση. Καταργεί τμήματα και σχολές. Δημιουργεί το πανεπιστήμιο των λίγων και εκλεκτών. Που δεν θα χωρά τα παιδιά των λαϊκών-εργατικών στρωμάτων. Που θα προσφέρει για την πλειοψηφία αυτών που καταφέρουν να μπουν ακριβοπληρωμένες καταρτίσεις.Που θα προετοιμάζει τη σπουδάζουσα νεολαία για τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, με τις ατομικές συμβάσεις των 350 ευρώ (βλέπε Βουλγαρία) που θα κατοχυρώνουν στο κεφάλαιο την μέγιστη κερδοφορία και θα το απαλλάσσουν, εκτός των άλλων, ακόμη και από την ευθύνη ενδεχόμενης αυτοκτονίας των «σκλάβων» (βλέπε Κίνα). Μόνο με το αίμα των λαών από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και της εργατικής τάξης από την υπερεκμετάλλευση μπορεί για βγει το σύστημα από την κρίση του.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Αυτό θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο των αναλύσεων στις Γενικές Συνελεύσεις, την ιδία στιγμή που μεγάλα κομμάτια του λαού βιώνουν την φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Την ιδία στιγμή που η χώρα γίνεται πεδίο των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών των ΗΠΑ-ΕΕ, που η πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας την μετατρέπουν σε νέοαποικία των ιμπεριαλιστών εμπλέκοντας το λαό στα νέα αιματηρά τους σχέδια για την ευρύτερη περιοχή. Αυτή η συζήτηση θεωρούμε ότι μπορεί να συμβάλει καθοριστικά, να δώσει προσανατολισμό στον αγώνα μας, να τον πολιτικοποιήσει, να καθορίσει τις συμμαχίες μας, να του δώσει διάρκεια.Αντίθετα η συζήτηση με επίκεντρο τη διοίκηση των πανεπιστημίων, το ζήτημα της «γνώσης και της έρευνας που θα καθορίζονται από τις ανάγκες των επιχειρήσεων», και τα μεταπτυχιακά, λειτουργεί αποπροσανατολιστικά. Γιατί πίσω από αυτές τις αταξικές θεωρήσεις κρύβονται οι ΕΧΘΡΙΚΕΣ προς το κίνημα δυνάμεις του συστήματος ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, καλλιεργώντας αυταπάτες για το ρόλο του πανεπιστημίου, την «αυτοδιοίκηση» του στο καπιταλισμό και το μέλλον μας. Γιατί στο έδαφος αυτών των θεωριών ενισχύεται το πλαστό δίλλημα «κατάληψη ή όχι» τροφοδοτώντας τα «ανεξάρτητα» πλαίσια (που έκαναν την εμφάνιση τους από τον δεύτερο κιόλας κύκλο των ΓΣ (;;;)) συσπειρώνοντας φοιτητές στο αντικατάληψη μπλοκ, δίχως μάλιστα την επίσημη στήριξη των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ.
Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Βουτηγμένες στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες οι ηγεσίες της Αριστεράς, κάποιοι φανερά και άλλοι συγκαλυμμένα, ζητάνε σήμερα εκλογές, ως διέξοδο για το λαό και τη νεολαία. Εκφράζουν έτσι την υποταγή τους στην αστική νομιμότητα (ΜΑΣ-ΑΡΕΝ) από τη μια και στους συσχετισμούς δύναμης (ΕΑΑΚ) από την άλλη. Τις λογικές της ήττας και της ενσωμάτωσης ντύνουν με τον μανδύα της αριστερής φρασεολογίας και των επαναστατικών βερμπαλισμών για να μη φανεί ότι η προοπτική τους εξαντλείται στην κάλπη. Την κάλπη που αποτελεί βέβαια το δούρειο ίππο για την άλωση του κράτους που από όργανο κυριαρχίας της αστικής τάξης εμφανίζεται ως κάτι ουδέτερο. Αντιμετωπίζουν τη νεολαία ως ακροατήρια ψηφοφόρων και τα πλαίσια ως προεκλογικά φυλλάδια, αφού για να αγωνιστεί σήμερα ένας φοιτητής πρέπει να ψηφίσει το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αύριο όλοι μαζί ως μέλη(;) και εκπρόσωποι(;) του τάδε η του δείνα συντονιστικού θα ζητούν την ψήφο της νεολαίας.
Το ΜΑΣ τονίζει «ο νέος νόμος πλαίσιο δεν θα εφαρμοστεί! Θα μείνει στα χαρτιά». Ταυτόχρονα θέτοντας ήδη από αυτόν τον γύρο των ΓΣ το ζήτημα των εναλλακτικών μορφών πάλης ανοίγει σιγά-σιγά το δρόμο για την «αγωνιστική» του έξοδο από τις καταλήψεις. Ως γνωστών μόνο μια κυβέρνηση του ΚΚΕ θα μπορέσει να τον καταργήσει, οπότε τι νόημα έχουν οι αγώνες. Η συμμαχίαΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ ζητάει να «Πέσει η κυβέρνηση» και μάλιστα θεωρεί ότι είναι η«ικανή και αναγκαία συνθήκη για να πέσει ο νόμος.». Ή αλλιώς να γίνουν εκλογές κάτω από την πίεση του κινήματος μήπως και μας προκύψει καμιά «αριστερή-προοδευτική-δημοκρατική…» κυβέρνηση που θα τον καταργήσει. Που θα «διαγράψει το χρέος», που θα μας «βγάλει από την ΟΝΕ», που θα «απαγορεύσει της απολύσεις», που… Αλήθεια πότε οι εκλογές έλυσαν το πρόβλημα του λαού; Από όπλο στα χέρια του συστήματος έγιναν όπλο στα χέρια του λαού; Μήπως να ξαναθυμηθούμε τον Μάη του ’68 όπου η γαλλική αστική τάξη προκήρυξε εκλογές για να διαχειριστεί την κρίση της, με νικητή τον Ντε Γκωλ. Ή μήπως να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα, όπου με βάση την κοινοβουλευτική συναίνεση, η επόμενη κυβέρνηση, μονοκομματική ή όχι, θα εφαρμόσει το νομό.
Η ταξική επίθεση που βιώνει ο λαός και η νεολαία δεν είναι ένα «λάθος μίγμα πολίτικης», δεν είναι μια παρένθεση που θα κλείσει αν μειωθεί το έλλειμμα (;) ή διαγραφεί μέρος ή όλο το χρέος (;) στο όνομα των οποίων γίνεται η επίθεση. Αντίθετα αποτελεί στρατηγική επιλογή του συστήματος. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Κίνημα ή εκλογές; Διαμόρφωση όρων μαζικού πολιτικοποιημένου κινήματος ή διαμόρφωση ψηφοφόρων; Να πάρει η νεολαία την κατάσταση στα χέρια της ή να την αφήσει στα χέρια των «ειδικών», των «πεφωτισμένων πρωτοποριών»;
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, θέλοντας να υπηρετήσουν την κατεύθυνση οικοδόμησης αγωνιστικού κινήματος στο πλευρό του λαού και των εργαζομένων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του συστήματος, καλούν τη σπουδάζουσα νεολαία, να μπει στον αγώνα και τις καταλήψεις ακόμα πιο μαζικά, ακόμα πιο αποφασιστικά. Είναι αγώνας για το δικαίωμα σεΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ-ΖΩΗ, είναι αγώνας ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ. Να μη περάσουν οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία της κυβέρνησης, του καθηγητικού κατεστημένου, των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Να μη τσιμπήσει στην «αγανάκτηση» που της προτείνει η στημένη και βρώμικη προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, αλλά να μετατρέψει την οργή και την αγανάκτηση της σε πολιτική αγωνιστική κατεύθυνση και δράση. Να πάρει την υπόθεση στα χέρια της, παίρνοντας θέση στις ΓΣ, στα Συντονιστικά των Καταλήψεων και στις Συντονιστικές Επιτροπές ενισχύοντας την γραμμή του κινήματος και αποδυναμώνοντας την γραμμή του κοινοβουλευτισμού.
Καλούν τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα και την Αριστερά, αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη φάση για το λαό και τη νεολαία, να δημιουργήσουμε έναΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ, για να στηρίξουμε τον αγώνα και τις καταλήψεις, για να μπορέσει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να συνδεθεί και να αποτελέσει την δύναμη κρούσης του ευρύτερου λαϊκού-εργατικού κινήματος. Καλούν σεΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ που θα στοχεύει στη σύγκρουση με το σύστημα και τις δυνάμεις του, που δεν θα εγκλωβίζει τη νεολαία σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, που δεν θα γίνεται ουρά των ενδοιαστικών αντιθέσεων, που θα οξύνει την κρίση του και δεν θα προσφέρει λύσεις στα αδιέξοδα του.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ-ΚΑΤΩ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
- ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ
- ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ. ΕΞΩ ΕΕ-ΔΝΤ
- ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
- ΕΝΙΑΙΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΑ. ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΝΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ΤΟ ΑΣΥΛΟ, ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου