Το ’90-91 ήταν χρονιά μεγάλων αγώνων της νεολαίας απέναντι στο πολυνομοσχέδιο του τότε υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου. Το σύνολο σχεδόν των σχολείων και των σχολών τελούσαν υπό κατάληψη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Η αρχή του 1991 βρίσκει μαθητές και φοιτητές να παίρνουν από την πρώτη μέρα αποφάσεις για κατάληψη των σχολείων και των σχολών σε κάθε μέρος της χώρας. Η κυβέρνηση έρχεται σε αδιέξοδο και χρησιμοποιεί κάθε μέτρο καταστολής και τρομοκρατίας για να υπερασπίσει την πολιτική της. Προσπαθεί να σπάσει τις καταλήψεις στα σχολεία και να σταματήσει των αγώνα των μαθητών με κάθε μέσο.
Στην Πάτρα κινητοποιείται η ΟΝΝΕΔ με επικεφαλής τον τότε πρόεδρό της και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα, και τα στελέχη της Σπίνο και Μαραγκό επιτίθενται στα σχολεία με στόχο να διώξουν τους καταληψίες, εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στις 9 του Γενάρη, μετά από ένα όργιο βίας κατά των μαθητών, που αποτέλεσμα είχε τον τραυματισμό πολλών από αυτούς, ανακαταλαμβάνουν το 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο της πόλης. Καταφτάνει άμεσα έξω από το σχολείο πολύς κόσμος, ανάμεσά τους και ο καθηγητής και μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) Νίκος Τεμπονέρας, ο οποίος στην προσπάθεια να μπει στο προαύλιο του σχολείου δολοφονείται με λοστό από τον Καλαμπόκα.
Το ίδιο βράδυ γίνεται διαδήλωση από χιλιάδες κόσμο στην Πάτρα. Το άλλο πρωί ξεσπούν άμεσα διαδηλώσεις σε κάθε πόλη της χώρας. Στις 11 του μήνα, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατεβαίνει στους δρόμους. Η κυβέρνηση, παίζοντας το τελευταίο της χαρτί, χτυπάει άγρια την πορεία. Ξυλοδαρμοί, δακρυγόνα και συλλήψεις δεν καταστέλλουν τους διαδηλωτές και τα επεισόδια συνεχίζονται όλη την ημέρα. Στο κτίριο του Κ. Μαρούση σκοτώνονται 4 άτομα από πυρκαγιά που ξεκίνησε από δακρυγόνο των δυνάμεων καταστολής. Η οργή του κόσμου αναγκάζει την κυβέρνηση να αποσύρει το πολυνομοσχέδιο και ο υπουργός παραιτείται. Ο Καλαμπόκας καταδικάζεται αρχικά σε ισόβια, για να αποφυλακιστεί 3 χρόνια μετά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι συνεργοί του φυλακίζονται για λίγους μήνες.
Τόσα χρόνια μετά ο Νίκος Τεμπονέρας δείχνει ακόμα το δρόμο στους αγώνες της νεολαίας. 19 χρόνια μετά, εμπνέει ακόμα το λαό και τη νεολαία που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, που αντιστέκονται στα σχέδια του συστήματος και δεν τρομοκρατούνται από κανέναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου