Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Ανακοίνωση των Αγωνιστικών Κινήσεων για τα αποτελέσματα των εκλογών



Και φέτος, στις φοιτητικές εκλογές αποτυπώθηκε η χρόνια οπισθοχώρηση του φοιτητικού κινήματος και η αποξένωση των φοιτητών από τα συλλογικά όργανα και τις γενικές τους συνελεύσεις. Αυτό φάνηκε από την αύξηση του ήδη μεγάλου ρεύματος της αποχής, που εκφράζει την ανεμπιστοσύνη των φοιτητικών μαζών στις διαδικασίες τους. Ενδεικτικό είναι ότι τη σχετικά μακρά προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε –με τη διεξαγωγή των εκλογών μια βδομάδα μετά την καθορισμένη ημερομηνία λόγω της πανεργατικής απεργίας στις 17/5- και την ίδια τη μέρα των εκλογών, απουσίαζε η ουσιαστική πολιτική συζήτηση στις σχολές και το κλίμα ήταν αρκετά υποτονικό.

Η αποσυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος έβαλε τη σφραγίδα της και στον τρόπο οργάνωσης και πραγματοποίησης των εκλογών. Σε μια σειρά σχολές πανελλαδικά, τα προεκλογικά διοικητικά συμβούλια έπαιρναν συνεχείς αναβολές, καθώς για άλλη μια φορά οι ηγεμονισμοί επισκίαζαν την ανάγκη ανάδειξης ενός αποτελεσματικού εκλογικού κανονισμού. Στο ίδιο φόντο, υπήρξαν καθυστερήσεις στη συγκρότηση εφορευτικών επιτροπών και την έναρξη της διαδικασίας ψηφοφορίας και καταμέτρησης. Δεν έλειψαν και τα φαινόμενα ανοιχτής νοθείας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πάντειο, όπου η ΔΑΠ αποφάσισε τη διάθεση λιγότερων ψηφοδελτίων στις «μικρές» δυνάμεις της σχολής, ανάμεσα στις οποίες και οι Αγωνιστικές Κινήσεις. Μάλιστα, η ΠΚΣ και οι ΕΑΑΚ- ΑΡΕΝ- ΑΡΔΙΝ υποτάχθηκαν χωρίς αντιδράσεις σε αυτή την πραξικοπηματική πρακτική. Επιπλέον, η ΑΣΟΕΕ, μετά από 2 χρόνια μη πραγματοποίησης εκλογών, πέρσι έκανε εκλογές στο Μέγαρο Μουσικής και φέτος στο Ζάππειο. Η μη διεξαγωγή των εκλογών στον χώρο του πανεπιστημίου είναι σίγουρα αρνητική παρακαταθήκη, γι’ αυτό οι Αγωνιστικές Κινήσεις, ενόψει της 24ης Μάης, κάλεσαν σε γενική συνέλευση ώστε όλες οι δυνάμεις να τοποθετηθούν ανοιχτά για το θέμα.
Επικίνδυνες και απερίφραστα καταδικαστέες ήταν οι προσπάθειες ευθείας αμφισβήτησης των φοιτητικών εκλογών. Συγκεκριμένα, στις σχολές του κέντρου της Αθήνας (Χημείο, Πολυτεχνείο, Νομική) αλλά και στη Γεωπονία του ΑΠΘ, μέλη της αναρχοαυτονομίας επιχείρησαν με τραμπούκικο τρόπο να διακόψουν την ψηφοφορία. Τα οργανωμένα αυτά «πεσίματα» είναι αδιαμφισβήτητα ξένα προς το φοιτητικό κίνημα, αποθαρρύνουν τους φοιτητές από το να στηρίξουν τις συλλογικές τους διαδικασίες και δίνουν πατήματα στην κυβέρνηση, τις δυνάμεις καταστολής και τις καθεστωτικές παρατάξεις να διαβάλλουν και να χτυπήσουν το Άσυλο. Παράλληλα, τη στιγμή που λόγω αδυναμίας ορισμένοι σύλλογοι δεν διενεργούν καν εκλογές, φέτος ακυρώθηκαν οι εκλογές στη σχολή Κινηματογράφου ΑΠΘ. Υπεύθυνη για αυτή την εξέλιξη είναι η ΠΚΣ, η οποία απέσυρε αιφνιδιαστικά και εκβιαστικά τους υποψηφίους της από το ψηφοδέλτιο. Βέβαια, οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν σε μαζική συμμετοχή στις εκλογές στην Κινηματογράφου, πλέον στις 31/5.

Από εκεί και πέρα, τα εκλογικά αποτελέσματα κατέγραψαν γενικά πτώση όλων των πολιτικών δυνάμεων, με τη ΔΑΠ και την ΠΚΣ να βρίσκονται σε καλύτερη θέση από τις υπόλοιπες και την ΠΑΣΠ να κρατιέται στις περσινές της ψήφους.
Καταρχάς, είναι ξεκάθαρες οι ευθύνες δεξιάς και «ανεξάρτητων» σχημάτων για την αποπολιτικοποίηση και την επιβολή σιγής ιχθύος σε ΑΕΙ- ΤΕΙ. Ιδιαίτερα η ΔΑΠ, απαλλαγμένη τόσο από το στίγμα της κυβερνητικής παράταξης όσο και από τις εσωτερικές κόντρες στον βαθμό που την οδήγησαν πέρσι σε διπλή πανελλαδική καταγραφή (ΔΑΠ- ΟΝΝΕΔ), εκμεταλλεύτηκε την καθαρά αντιδραστική της ρητορεία και πολιτική κατακτώντας πάλι με διαφορά την πρώτη θέση στις εκλογές. Όμως, δύσκολα θα παρέβλεπε κανείς ότι αιτία και της δικής της πτώσης είναι η αποδοκιμασία της ΝΔ από μεγάλη μερίδα των φοιτητών, λόγω των μνημονίων που έχει περάσει κι η ίδια, καθώς και μία απέχθεια προς τις λογικές ατομισμού και τις πελατειακές σχέσεις που αναπαράγει η ΔΑΠ.
Η σταθερότητα στα ποσοστά της ΠΑΣΠ, εν πολλοίς οφειλόμενη στον ισχυρό μηχανισμό που διαθέτει στην ΑΣΟΕΕ και τα ΤΕΙ, ιδιαίτερα της επαρχίας, δεν αναιρεί την καταβαράθρωσή της τα τελευταία χρόνια, όμοια με εκείνη του πολιτικού της φορέα, του ΠΑΣΟΚ.
Τα «ανεξάρτητα» σχήματα συμβάλλουν τα μέγιστα με τον δεξιό τους λόγο και το προφίλ «ενάντια στις παρατάξεις» στη συκοφάντηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και της Αριστεράς.
Τέλος, το Μπλόκο αποτελεί την προσπάθεια της κυβέρνησης να στήσει κυβερνητική παράταξη στις σχολές, δεν φαίνεται όμως να πείθει τον κόσμο, που βιώνει ήδη στις πλάτες του τις συνέπειες του 3ου μνημονίου, στο εξής και του 4ου. Εξ ου και διατηρήθηκε στις περσινές του ψήφους, παρ’ όλο που φέτος κατέβηκε σε περισσότερες σχολές.
Όλες οι παραπάνω δυνάμεις θα εντείνουν την προσπάθεια κατάργησης των φοιτητικών κεκτημένων το επόμενο διάστημα, προωθώντας εντατικοποίηση και ταξικούς φραγμούς, στοχοποιώντας τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα, υπερασπίζοντας τη συνέχιση της επίθεσης στα φτωχά και λαϊκά στρώματα.
Όσον αφορά την Αριστερά, ΠΚΣ και ΕΑΑΚ- ΑΡΕΝ- ΑΡΔΙΝ δεν έχουν καμιά διάθεση να ερμηνεύσουν πολιτικά την κατάσταση αποσυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων. Αν πέρσι πανηγύριζαν για την ποσοστιαία αύξησή τους στις εκλογές –αποτέλεσμα της αποχής και της... δημιουργικής τους αριθμητικής- φέτος, που δεν έχουν ούτε αυτή, αρκούνται στο ότι κατέχουν τη 2η και 3η(;) θέση πανελλαδικά για να παρουσιαστούν ευχαριστημένες και «δυνατές». Προσφέρουν ενέσεις αυτοπεποίθησης στο δυναμικό τους, μετρώντας τις αυτοδυναμίες/ τις πρωτιές/ την ισχυροποίηση που απέσπασαν, και οι οποίες τάχα αποτελούν δείγμα ενός ισχυρού και μαχητικού ρεύματος στις σχολές. Έτσι, δεν χρειάζεται να απολογηθούν για τις δικές τους ευθύνες στην απογοήτευση του φοιτητόκοσμου και την καθίζηση του κινήματος ούτε φυσικά να τις κοντράρουν ουσιαστικά.
Για την ερμηνεία των ποσοστών, αφενός είναι σαφές ότι η κινηματική νηνεμία ευνοεί την ΠΚΣ, αφού της επιτρέπει να βγει μπροστά χωρίς τον φόβο ότι οι κινητοποιήσεις που συμμετέχει θα φτάσουν στο επίπεδο σύγκρουσης με το σύστημα, οπότε και θα καλούνταν να τις «κλείσει». Κομματικά περιχαρακωμένοι αγώνες που εξαργυρώνουν την «επιτυχία» τους στην κάλπη του «ταξικού» σωματείου/ του «κόκκινου» συλλόγου και τελικά σε εκείνη της βουλής, κι ας έχουν ηττηθεί στην πραγματικότητα, εξυπηρετούν απόλυτα τον στόχο του ΚΚΕ για κοινοβουλευτική ενίσχυση. Αφετέρου, σχετικά με τη συνεργασία ΕΑΑΚ- ΑΡΕΝ- ΑΡΔΙΝ, το κύριο ζήτημα είναι ότι η βάση της εκλογικής τους συγκόλλησης, το μεταβατικό πρόγραμμα, έχει χρεοκοπήσει με την κυβερνητική ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναπαραγωγή αυταπατών που έχουν καταρρεύσει με πάταγο δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στη νεολαία παρά μόνο να προετοιμάζει τις επόμενες κοινοβουλευτικές «ανατροπές». Τα αδιέξοδα της πολιτικής κατεύθυνσης του εν λόγω χώρου ανέδειξαν κι οι πρόσφατες διαμάχες στο εσωτερικό του, που αντανακλάστηκαν στην ξεχωριστή πανελλαδική τους καταγραφή.
Ως Αγωνιστικές Κινήσεις πάντα θεωρούσαμε κρίσιμο να ερμηνεύσουμε την ήττα και την αποσυγκρότηση για να μπορέσουμε να τις αντιπαλέψουμε. Με αναφορά στους αρνητικούς συσχετισμούς στο εργατικό- λαϊκό κίνημα, στην όξυνση της επίθεσης εντός και εκτός Πανεπιστημίου, στην επίδραση της αποκάλυψης των ψεύτικων ελπίδων του ΣΥΡΙΖΑ στη νεολαία, στη λογική ότι «οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα», βάζουμε σε πρώτο πλάνο την αναμέτρηση με το σύστημα και τους μηχανισμούς του. Προτάσσουμε το μέτωπο Αντίστασης- Διεκδίκησης, σε αντιιμπεριαλιστική- αντικαπιταλιστική- αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση, για να μπορέσουν οι σύλλογοι να ορθοποδήσουν και να βάλουν φραγμό στα απανωτά πλήγματα που δέχονται. Αντιπαρατιθέμαστε στον συνδικαλισμό της συνδιοίκησης και της προτασεολογίας, που αφοπλίζει κινηματικά τους συλλόγους οδηγώντας τους στην ανάθεση και τον συμβιβασμό.
Φέτος, συγκεντρώσαμε 501 ψήφους, κατεβαίνοντας σε 40 σχολές πανελλαδικά. Χαιρετίζουμε όλους εκείνους τους φοιτητές που στις σημερινές συνθήκες κινηματικής αδράνειας, εκλογικών ψευτοδιλημμάτων και πιέσεων, ψήφισαν και στήριξαν τις Αγωνιστικές Κινήσεις ενισχύοντας την κατεύθυνση της Αντίστασης σε ΑΕΙ- ΤΕΙ. Εμείς τουλάχιστον δεν θα ζητωκραυγάσουμε για τη μικρή ποσοστιαία αύξησή μας, όπως μας έχει συνηθίσει η κυρίαρχη αριστερά σε ανάλογες περιπτώσεις. Αντίθετα, θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα μας έχει στοιχεία που μας προβληματίζουν, με δεδομένο ότι κατεβήκαμε σε λιγότερες σχολές και καταγράψαμε λιγότερες ψήφους από πέρσι. Η οπισθοχώρηση του κινήματος, η μικρή ανάπτυξή μας κι οι αδυναμίες που εμφανίσαμε την προηγούμενη χρονιά είναι παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτό.
Ωστόσο, τις Αγωνιστικές Κινήσεις πλαισιώνει ένα συγκροτημένο, αξιόλογο και μαχητικό δυναμικό, που παρεμβαίνει σταθερά κόντρα σε αστικές και ρεφορμιστικές απόψεις. Σε αυτή την κατεύθυνση, την προηγούμενη χρονιά, ανέλαβε σοβαρά καθήκοντα, τόσο όταν το σύστημα άνοιγε κατά τόπους και σχολές τα χαρτιά του όσο και σε πιο κεντρικά ζητήματα, με σημαντική παρακαταθήκη την πανελλαδική καμπάνια ενάντια στην εντατικοποίηση, πριν το Πάσχα. Κατάφερε να προκαλέσει σε αρκετές περιπτώσεις κίνηση φοιτητών ενώ κινήθηκε αποφασιστικά και προεκλογικά.
Στην ανάγκη να μπει η πολιτική ξανά στα αμφιθέατρα, να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικό κίνημα και να πετύχει νίκες, το σίγουρο είναι ότι οι Αγωνιστικές Κινήσεις παίζουν σπουδαίο ρόλο. Καλούμε, επομένως, κάθε φοιτητή να παλέψει στο πλάι μας απαντώντας συλλογικά στις προκλήσεις της περιόδου που ανοίγεται μπροστά μας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου