Κινηματογράφου ΑΠΘ: Οι αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών φέρνουν "τρέξιμο" και μας απομακρύνουν από το πτυχίο!

Τις επόμενες μέρες πραγματοποιείται για δεύτερη φορά η Επιτροπή Σπουδών, η οποία σκοπό έχει να συζητήσει το νέο πρόγραμμα σπουδών της σχολής αλλά και αλλαγές σε αρκετά μαθήματα. Εκεί καλούμαστε και οι φοιτητές να συζητήσουμε και να προτείνουμε τις αλλαγές που θέλουμε να γίνουν στη σχολή ή ακόμη και στο πρόγραμμα σπουδών ώστε να βελτιωθούν ελλείψεις που υπάρχουν. Η συζήτηση αυτή βάζει εξ αρχής πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο και θεματολογία που θέλουν να συζητηθεί.

Αυτό που εύκολα μπορεί να συνειδητοποιήσει κάποιος για την Επιτροπή Σπουδών, που εδώ και καιρό προετοιμάζουν σε συνδυασμό και με δικές τους αναφορές μέσα στα μαθήματα, είναι ότι για να καταφέρεις να πάρεις ένα μάθημα σαν κατεύθυνση πρέπει να έχεις περάσει μαθήματα προηγουμένων εξαμήνων (αλυσίδες μαθημάτων-προαπαιτούμενα), να έχεις συγκεκριμένο βαθμό, την στιγμή που θεωρούν πρόβλημα το ότι έχουμε υψηλούς βαθμούς στο πτυχίο (με βάση στατιστικές) και παράλληλα σου παίρνουν παρουσίες σε θεωρητικά μαθήματα. Επιπλέον, είναι μόνιμη η δυσκολία να δανειστούμε εξοπλισμό από τη σχολή και αυτό μετά την πρόσφατη απόλυση του εργολαβικού υπαλλήλου γίνεται ακόμα πιο φανερό.

Πρόσφατα, έγινε γνωστό πως η σχολή Κινηματογράφου θα διαθέτει πρακτική άσκηση για όποιον φοιτητή το επιθυμεί, ο οποίος όμως θα βρίσκεται από το 7ο εξάμηνο και πάνω και θα έχει συμπληρώσει 120 από τα 300 ECTS που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου. Σε ένα επόμενο στάδιο-με βάση παραδείγματα άλλων σχολών-η πρακτική άσκηση δεν είναι καθόλου απίθανο να γίνει υποχρεωτική. Η λογική της πρακτικής άσκησης σε σχολές δεν σχετίζεται ούτε με την καλύτερη σύνδεση θεωρίας και πράξης και ούτε με την καλύτερη εμβάθυνση στο αντικείμενο σπουδών αλλά με την “τζάμπα” ή κακοπληρωμένη εργασία στο όνομα κάποιας εκμάθησης, μιας και στις περισσότερες περιπτώσεις οι φοιτητές πληρώνονται με μισθό κάτω του βασικού (που είναι ήδη ελάχιστα) ή και καθόλου. Ακόμα, αυτό έρχεται να περιορίσει περισσότερο τον ελεύθερο μας χρόνο και να εντατικοποιήσει περαιτέρω τις σπουδές μας.

Επιπλέον, αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ήδη μια αρκετά πιεστική κατάσταση, αφού ο φόρτος εργασιών στη σχολή είναι ιδιαίτερα ογκώδης, με τον κάθε καθηγητή στο κάθε μάθημα να έχει πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις με καθορισμένες ημερομηνίες παραδόσεων. Είναι παράλογο να έχουμε εμείς οι ίδιοι αλλά και ο κάθε «καλοπροαίρετος» καθηγητής την εντύπωση πως με ένα πλήθος εργασιών θα αναβαθμίσουμε το επίπεδό μας ως Κινηματογραφιστές και ότι γι' αυτό είναι απαραίτητες- όπως λένε, όταν αναγκαία προϋπόθεση για αυτό είναι η εξάσκηση πάνω στον κινηματογραφικό εξοπλισμό που η σχολή αδυνατεί ανά πάσα στιγμή να μας τον διαθέσει.

 Θέλουν λένε να αναβαθμίσουν την ποιότητα της σχολής αλλά καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θα γίνει είναι να αυξήσουν το βαθμό δυσκολίας των μαθημάτων και να εντατικοποιήσουν περισσότερο το ρυθμό των ζωών μας. Ενώ μιλάνε για περισσότερη γνώση και βελτίωση, στην πραγματικότητα αυτό συνεπάγεται λιγότεροι φοιτητές να μπορούν να παρακολουθήσουν τη σχολή και να φτάσουν στο πτυχίο.

Με βάση τα παραπάνω πραγματοποιείται σταδιακά μια διαδικασία που επιβάλει ταξικούς φραγμούς στη δυνατότητα των φοιτητών να μπορούν να σπουδάζουν, με τη μείωση των εισακτέων που μπαίνουν στο τμήμα και γιατί όχι και αυτών που τελικά καταφέρνουν να πάρουν πτυχίο. Εξάλλου, βγαίνοντας από το τμήμα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις χειρότερες εργασιακές προοπτικές, ειδικά σε έναν κλάδο που έχουν φροντίσει να αποσπάσουν ήδη μια σειρά από εργασιακά δικαιώματα και με την ανεργία εκεί που βρίσκεται.

Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι η συμμετοχή μας από κοινού στις επιτροπές/συνελεύσεις των καθηγητών αφού έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων που πάει το ζήτημα με την “αναβάθμιση” της σχολής. Να μην ευθυγραμμιστούμε με καμία τέτοια διαδικασία που θα μας θέσει υποστηρικτές τέτοιων μεταρρυθμιστικών εφαρμογών. Να μη γίνουμε συμμέτοχοι στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας. Εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε την εξασφάλιση του πτυχίου μας, μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, με αποφάσεις αγώνα.