Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ!

Βδομάδες και μήνες μετράει ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων. Με κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, καθημερινές απεργιακές περιφρουρήσεις των κτιρίων και συχνές μαζικές γενικές συνελεύσεις που αποφασίζουν κατά συντριπτική πλειοψηφία τη συνέχιση της απεργίας. Δυναμικά  και παρατεταμένα οι εργαζόμενοι διατρανώνουν την απόφασή τους να παλέψουν για τις δουλειές τους και την ίδια τους τη ζωή. Ενάντια στην πολιτική που τους απολύει και τους ρίχνει στον καιάδα της ανεργίας. Κόντρα στην ολομέτωπη επίθεση που έχουν εξαπολύσει το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο, επιδιώκοντας να αναιρέσουν το σύνολο των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων του λαού και της εργατικής τάξης.
Δεν τους λυγίζουν οι εκβιασμοί του υπουργείου, οι δικαστικές αποφάσεις, οι απειλές για ΜΑΤ και πειθαρχικά. Ξεπερνούν τις τρικλοποδιές της ξεπουλημένης συνδικαλιστικής τους ηγεσίας με κινηματικές συγκροτήσεις, όπως η απεργιακή επιτροπή, που συσπειρώνουν τη βάση των εργαζομένων και εκφράζουν τις αγωνιστικές τους διαθέσεις. Αποτυγχάνουν παταγωδώς οι προσπάθειες υπονόμευσης των διαφόρων παρατρεχάμενων, του συμβούλιου ιδρύματος, των μεγαλοκαθηγητών, των πρυτάνεων και των συγκλητικών. Προσπάθειες που δεν κρύβονται, όσες «αγωνιστικές» κορώνες και να βγάζουν κάποιοι από αυτούς. Πέφτει στο κενό η επιχείρηση της κυβέρνησης να καλλιεργήσει στους κόλπους των αγωνιζόμενων διοικητικών τη λογική του «διαίρει και βασίλευε», να σπείρει την ανθρωποφαγία στο λαό και τη νεολαία, με τη συνδρομή και των παρατάξεών της μέσα στις σχολές.
Αν υπάρχει ένας βασικός λόγος που τα κυβερνητικά παπαγαλάκια δεν έχουν σταματήσει να φωνάζουν για «μειοψηφίες που κλείνουν τις σχολές», για «συντεχνίες», για «απεργίες που κρατούν τους φοιτητές σε ομηρία», είναι γιατί θέλουν να κρύψουν αυτό που μέρα με τη μέρα φαίνεται όλο και πιο καθαρά. Δηλαδή, το γεγονός ότι αυτός που υπερασπίζεται σήμερα τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και κρατάει πραγματικά «ανοιχτές τις σχολές» είναι η πάλη των διοικητικών υπαλλήλων. Γιατί οι απολύσεις τους θα φέρουν υπολειτουργία των ιδρυμάτων, που θα φορτωθεί στις πλάτες μας με συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών, διαγραφές και δίδακτρα.
Γι’ αυτό και το σύστημα επιδιώκει να μας ρίξει στάχτη στα μάτια, να μας στρέψει ενάντια στις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Θέλει να εμποδίσει την είσοδο της νεολαίας στο προσκήνιο και την ανάπτυξη των αγώνων της για σπουδές-δουλειά-ελευθερίες. Επιθυμεί να προχωρήσει απρόσκοπτα στην οικοδόμηση του πανεπιστημίου του μνημονίου, να πετάξει τη μεγάλη μάζα των φοιτητών έξω από τις σχολές, εφαρμόζοντας το νόμο-πλαίσιο και το «σχέδιο Αθηνά». Γι’ αυτό και ξορκίζει την προοπτική της συγκρότησης ενός ισχυρού φοιτητικού κινήματος, που θα αντιπαλέψει την πολιτική των ταξικών φραγμών και θα συναντηθεί με την πάλη των εργαζόμενων σε κοινό μέτωπο.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, όλο και πιο έντονα, μας απειλούν για «χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές». Πατάνε πάνω στη διάταξη του νόμου-πλαίσιο, που προβλέπει ως διάρκεια εξαμήνου τις 13 εβδομάδες και επιχειρούν να την προωθήσουν στην πράξη, λες και εμείς πρέπει να την αποδεχτούμε σαν κάτι το αντικειμενικό. Λες και οφείλουμε να συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις και να καταπιούμε αμάσητα τα όσα εφαρμόζονται από τον ίδιο νόμο που θέλει να μας βάζει να πληρώνουμε τα βιβλία μας, να μην έχουμε σίτιση και στέγαση, να διαγραφόμαστε. Στην πραγματικότητα, η στόχος της συγκεκριμένης πτυχής είναι να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι μπορούμε να αγωνιζόμαστε, να ακυρώσει κάθε μας σκέψη για συνελεύσεις και καταλήψεις, αφού ο «κίνδυνος να χαθεί το εξάμηνο» θα είναι πάντα παρών!
Με αυτό σαν μπούσουλα, οι ιθύνοντες εκπονούν και τις όποιες προτάσεις για τη «διάσωση του εξαμήνου». Μια ματιά και αν ρίξει κανείς σε αυτές, καταλαβαίνει ποια είναι τα σχέδιά τους για την επόμενη μέρα. Υποχρεωτικές παρακολουθήσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, μαθήματα μέχρι τον Αύγουστο, κομμένες διακοπές και αργίες, καμία δυνατότητα να πάρουμε ανάσα. Είναι φανερό ότι θέλουν να διαμορφώσουν ένα πλήρως εντατικοποιημένο περιβάλλον σπουδών για το σύνολο της σπουδάζουσας νεολαίας, στο δρόμο που χάραξαν οι διάφοροι αντιφοιτητικοί νόμοι όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και τιμωρητικά απέναντι στους φοιτητές και τους απεργούς διοικητικούς.
Πρέπει, λοιπόν, το φοιτητικό κίνημα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων! Οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις δεν  γίνεται να μείνουν αναπάντητες. Να μην πέσουμε στην παγίδα της όλης συζήτησης που διεξάγεται για τη «γνώση που έχει χαθεί» και πως θα «την αναπληρώσουμε». Είναι το προκάλυμμα για το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας και κανένα πραγματικό άγχος δεν έχει πιάσει τους κυρίαρχους ως προς αυτό. Γνωρίζουμε, άλλωστε, ότι οι διάφοροι κανονισμοί για τη διάρκεια που πρέπει να έχουν τα εξάμηνα δεν υπάρχουν από καταβολής κόσμου και ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τις σπουδές μας χωρίς να υπακούσουμε σε αυτούς. Σε τελευταία ανάλυση, είναι ζήτημα διεκδίκησης, τόσο το να μην ματαιωθούν το εξάμηνο και οι εξεταστικές, όσο και το να μπορούμε να σπουδάζουμε με ανθρώπινους ρυθμούς! Στο πλευρό του αγώνα που δίνουν οι διοικητικοί υπάλληλοι, να πάμε κόντρα στα σχέδια που μας θέλουν σήμερα πειθαρχημένους φοιτητές, για να μας έχουν αύριο υποταγμένους εργαζόμενους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου