Την ώρα που το σύστημα έχει εξαπολύσει την πιο άγρια επίθεση στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, την ώρα που το υπουργείο απολύει κατά εκατοντάδες τους εργαζόμενους των πανεπιστημίων, την ώρα που οι διοικητικοί υπάλληλοι των ΕΚΠΑ και ΕΜΠ απεργούν για 11η εβδομάδα, την ίδια ώρα λοιπόν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πανελλαδικά καλεί ΔΣ σε όλες τις σχολές. Κι αυτό [εννοείται] όχι για να συγκαλέσει κάποια γενική συνέλευση ή να απαντήσει στα ζητήματα των φοιτητών, αλλά για να περάσει ψήφισμα ενάντια στον αγώνα των διοικητικών με πρόσχημα ότι οι φοιτητές θέλουν να ανοίξουν οι σχολές τους. Παραβλέπουν βέβαια το γεγονός ότι υπάρχουν σχολές (πχ του Μουσικού ΑΠΘ), που κλείνουν όχι λόγω της απεργίας αλλά λόγω των απολύσεων. Πώς απαντάμε όμως σ' αυτό;
ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΑΠΘ
Δεδομένου ότι η ΔΑΠ στη σχολή έχει αυτοδυναμία (5 στις 9 έδρες) και άρα θα μπορούσαν να περάσουν το ψήφισμα ανεμπόδιστοι, κινητοποιηθήκαμε, μπήκαμε σε μαθήματα και βγάλαμε ανακοινώσεις. Εκεί ενημερώσαμε τους φοιτητές για τις προθέσεις της ΔΑΠ και τους καλέσαμε να παρακολουθήσουν το ΔΣ, να διαπιστώσουν οι ίδιοι τι κάνει η ΔΑΠ με την αυτοδυναμία και κατά πόσο υπολογίζει το σύλλογο, να πάρουν θέση και στη συνέχεια να γράψουμε όλοι μαζί μια καταγγελία. Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωσή μας, μέλος της ΔΑΠ μας ενημέρωσε πως τελικά δε θέλουν να γίνει ΔΣ και πως δεν έχουν κάποιο ψήφισμα για να κατεβάσουν. Φάνηκε λοιπόν πως η ΔΑΠ φοβούμενη το πολιτικό κόστος που θα είχε από αυτή την κίνηση, υποχώρησε από το στόχο της.
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΘ
Δεδομένου της μη μαζικότητας του σχήματος μας δεν μπορέσαμε να ενημερώσουμε όλα τα έτη (ανακοίνωση έγινε μόνο στο 2ο έτος). Αντίθετα επικράτησε μια διαφορετική αντίληψη από τους Νηπιαγωγούς. Συγκεκριμένα, αντί να κινητοποιηθούν οι φοιτητές του τμήματος, οι «υπερεπαναστάτες» του κινήματος (ΕΑΑΚ, ΣΣΠ και αναρχοαυτόνομοι) αποφάσισαν πως πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι να δώσουν την απάντηση. Έτσι, συγκεντρώθηκαν στην πτέρυγα των Πολιτικών Μηχανικών και απαίτησαν να μην κατέβει το ψήφισμα. Συνεπείς στην άποψή τους, την πρώτη μέρα αναποδογύρισαν τραπεζάκια με αποτέλεσμα να αναβληθεί το ΔΣ. Ενώ τη δεύτερη μέρα, παρότι η ΔΑΠ δεν κατέβασε το ψήφισμα, μετά τη λήξη του ΔΣ, «απάντησαν» στις διαθέσεις του συστήματος ξυλοφορτώνοντας μερικούς Δαπίτες. Αυτό όχι μόνο δεν κινητοποίησε κόσμο, αλλά τον απώθησε, για να μην πούμε ότι αθώωσε και την ίδια τη ΔΑΠ στα μάτια του.
Από τη μία πλευρά, λοιπόν, έχουμε στους νηπιαγωγούς την πραγματική απάντηση που στηρίζεται στις δυνάμεις του κόσμου. Απαντάει στη ρίζα του προβλήματος, ενεργοποιεί τους φοιτητές και βάζει τις βάσεις για μια αληθινή αντιπαράθεση (ακόμα και με μαζική σύγκρουση αν προκύψει). Από την άλλη, στους πολιτικούς μηχανικούς έχουμε τη λογική του τραμπουκισμού, του εικονικού συνδικαλισμού που νομίζει ότι εξολοθρεύει τον «αντίπαλο» σαν ζορό-τιμωρός, πέρα και έξω από τον απλό φοιτητή. Μάλιστα, αυτές οι «υπερεπαναστατικές» πράξεις δεν είναι τυχαίο ότι γίνονται από τα ίδια σχήματα που έχουν μετατρέψει τους συλλόγους σε «σφραγίδες», που εμφανίζονται ως δια μαγείας σε πανό και απόψεις για λογαριασμό των φοιτητών. Μάλιστα, την ίδια ώρα που δέρνουν τους ΔΑΠίτες σαν λύση, «παρακαλάνε» τη σύγκλητο να παραιτηθεί για να λυθούν όλα μας τα προβλήματα.
Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχουν «έξυπνες» και «εύκολες» λύσεις στα προβλήματα. Αυτό που λείπει δεν είναι οι «σωτήρες», αλλά η πραγματική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Αυτό θα συμβεί μόνο όσο ανοίγονται τα ζητήματα στους ίδιους τους φοιτητές, ακουμπάνε τις ανάγκες και τις αγωνίες τους, όταν αγκαλιάσουν ξανά μαζικά τις γενικές τους συνελεύσεις. Στην κατεύθυνση την μαζικής επίμονης αντίστασης ενάντια στην πολιτική, που τους στερεί το δικαίωμα στις σπουδές και το μέλλον. Αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε σαν Αγωνιστικές Κινήσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και καλούμε κάθε φοιτητή να κινηθεί μαζί μας σε αυτή την κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου