Οι φετινές φοιτητικές εκλογές έρχονται σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται τόσο από την πρωτοφανή ένταση της επίθεσης στα φοιτητικά δικαιώματα δεκαετιών, όσο και από την χρόνια αποδιοργάνωση του φοιτητικού κινήματος και την απαξίωση των οργάνων πάλης. Η κατάσταση του λαϊκού κινήματος, που παρά τις σπασμωδικές και κατά τόπους αντιστάσεις δεν έχει ακόμη "συνέλθει" από την κινηματική ύφεση του τελευταίου χρόνου, βάζει την πινελιά της στο περιβάλλον αυτό. Οι προσδοκίες για γρήγορες και "εύκολες λύσεις" γκρεμίστηκαν, για να αφήσουν πίσω τους απογοήτευση και μια παροδική αίσθηση ότι "τίποτε δε γίνεται", η οποία συχνά εκδηλώθηκε φέτος και μέσα στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Οι βαθύτερες αιτίες που εδώ και δυόμισι χρόνια -και παρά τις πρόσφατες κατά τόπους κινητοποιήσεις- κυριάρχησαν η παραίτηση, η απαξίωση των συλλογικών αγώνων και η προσωρινή νηνεμία στο φοιτητικό σώμα είναι πολλαπλές. Η παρέμβαση των Αγωνιστικών Κινήσεων στις φοιτητικές εκλογές είναι μια πολιτική μάχη ανάδειξης αυτών των ζητημάτων και ταυτόχρονα αγώνας για την πολιτική ανασυγκρότηση των συλλόγων σε αγωνιστική κατεύθυνση. Γι' αυτό και στις φετινές φοιτητικές εκλογές, οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούνται να δώσουν τη μάχη σε δύο επίπεδα:
-Με κεντρικά συνθήματα: "Χθες ο νόμος πλαίσιο, σήμερα το σχέδιο Αθηνά, αύριο δίδακτρα και διαγραφές - Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στις σπουδές - Μαζί με το λαό για την ανατροπή της επίθεσης", οι Αγωνιστικές Κινήσεις βάζουν στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών (ΕΕ-ΔΝΤ), που έχουν στρατηγικό στόχο να στήσουν σε συνθήκες μνημονίων ένα πανεπιστήμιο απλησίαστο στη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας. Από τις συγχωνεύσεις και τα λουκέτα δεκάδων σχολών, μέχρι την κατάργηση της σίτισης της στέγασης του δωρεάν βιβλίου. Από τους αφόρητους ρυθμούς σπουδών, μέχρι την προοπτική των μαζικών διαγραφών και αύριο των διδάκτρων. Ένα τεράστιο κομμάτι νεολαίας καλείται να εμπεδώσει ότι φταίει που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και μένει εκτός σπουδών και συνεπώς δεν μπορεί να έχει αξιώσεις για αναζήτηση εργασίας.
Όσο δεν αναδεικνύεται αυτή ως κύρια πλευρά της επίθεσης, η πίεση που δέχεται ο φοιτητής αδυνατεί να βρει πολιτική απάντηση και κινηματική διέξοδο, ανακυκλώνεται σε ατομικά αδιέξοδα και καταλήγει στην καθήλωση. Σκύψιμο του κεφαλιού, εντατικοποίηση, απομόνωση.
Οι κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ ενισχύουν την "απολιτική", την ανάθεση, τον εφησυχασμό, την "εξαγορά συνειδήσεων" με πελατειακές σχέσεις. Άλλωστε, σκοπός της ύπαρξής τους είναι να στρώνουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα προχωράει η επίθεση. Περισσότερο από ποτέ είναι φανερό το τέλος της εποχής που μπορούσε να επιβιώνει στα φοιτητικά αμφιθέατρα ένας "εικονικός συνδικαλισμός", μακριά από τα πραγματικά επίδικα και τις ανάγκες του κόσμου.
Το πολιτικό κενό που δημιουργεί η συνεχής μετατόπιση των κυρίαρχων αριστερών δυνάμεων ΚΝΕ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ όλο και πιο μακριά από την υπόθεση της πάλης, μεγαλώνει. Η απαξίωση της "λίγης/ρηχής" ανάγκης να "υπερασπιστούμε τα κεκτημένα" συνοδεύεται από την πεποίθηση, ότι οι φοιτητικοί και λαϊκοί αγώνες δεν είναι σε θέση να ανατρέπουν νόμους και μέτρα χωρίς την "αναγκαία συνθήκη" της ...ανατροπής της κυβέρνησης. Στο ίδιο μοτίβο, η ολοένα και μεγαλύτερη προσκόλλησή τους στην "εμβάθυνση του πολιτικού προγράμματος" (του κυβερνητικού της ΑΡΕΝ, της "λαϊκής εξουσίας" του ΚΚΕ, ή του "μεταβατικού" της ΕΑΑΚ) μπαίνει συνεχώς ανάχωμα για την ανάπτυξη ζωντανών αντιστάσεων στο σήμερα. Των μοναδικών που -σε κοινό μέτωπο με τις λαϊκές αντιστάσεις ενάντια στη συνολική επίθεση- είναι ικανές να δώσουν προοπτική κι ελπίδα, ότι οι πολιτικές των κυβερνήσεων και των ξένων ιμπεριαλιστών μπορούν να ανατρέπονται.
-Παράλληλα, σε μια περίοδο που οι σύλλογοι, οι συλλογικότητες και συνολικά οι συνδικαλιστικές ελευθερίες δέχονται ενορχηστρωμένη επίθεση, οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν σε μάχη, για να αναδειχθούν "οι συλλογικοί αγώνες στο προσκήνιο". Να υπερασπιστούν τα συλλογικά όργανα, τις διαδικασίες τους, αλλά και την ίδια την εκλογική διαδικασία ανάδειξής τους, που γεννήθηκαν μέσα από τα σπλάχνα του φοιτητικού κινήματος και των αγώνων του. Που σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βρίσκονται στο στόχαστρο του συστήματος, το οποίο με κάθε μέσο προσπαθεί να τα εκφυλίσει και να διαλύσει. Είτε μέσω της ωμής καταστολής (κατάργηση Ασύλου, πρόσφατες εισβολές ΜΑΤ, διώξεις φοιτητών), είτε μέσω της διαλυτικής ως και φασιστικής δράσης των κυβερνητικών παρατάξεων μέσα στις σχολές. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιπες δυνάμεις με τη στάση τους συμβάλλουν στην αποσυγκρότηση. Η ΚΝΕ βρίσκει ευκαιρία να αναχωρήσει για τους "κόκκινους συλλόγους", "για ξεχωριστή μέρα εκλογών," κλπ., διασπώντας το ενιαίο του φοιτητικού κινήματος. Αποφεύγει την ευθύνη της ανασυγκρότησης των οργάνων και στήνει κομματικά παραμάγαζα. ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ φροντίζουν να στήνουν "Κεντρικούς Συντονισμούς" παντού και πάντα, ώστε να καπελώνουν και να πνίγουν κάθε προσπάθεια "από τα κάτω", προτού προλάβει να αναπνεύσει έξω από το πολιτικό τους πλαίσιο. Η αναρχία-αυτονομία έχει προ πολλού αναχωρήσει για τα στέκια και τους χώρους αυτοθέσμισης μακριά από τα δύσκολα καθήκοντα που τους βάζουν τα ...εγκόσμια. Κόντρα σε όλο αυτό το περιβάλλον οι Αγωνιστικές Κινήσεις συνεχίζουν ανυποχώρητα να υπερασπίζονται πως οι σύλλογοι είναι τα μοναδικά όργανα πάλης που μπορούν να γίνονται όπλο στα χέρια των φοιτητών. Επιμένουν ότι η χρόνια αποσυγκρότησή των οργάνων πάλης δεν είναι ζήτημα "δομών", αλλά πολιτικής κυριαρχίας συστημικών και αδιέξοδων απόψεων μέσα σε αυτά. Παλεύουν, ώστε το φοιτητικό κίνημα να είναι ανεξάρτητο από τους μηχανισμούς και τα όργανα του κράτους, γι αυτό και απέχουν από τα όργανα συνδιοίκησης.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, το "έξω οι παρατάξεις - έξω τα κόμματα", που ακούγεται όλο και δυνατότερα στα αμφιθέατρα και στους διαδρόμους των σχολών, θέτει ζήτημα υπεράσπισης της οργανωμένης πάλης. Αυτό τροφοδοτείται, αλλά και υιοθετείται (!), από τις κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που δε διστάζουν να φορέσουν ακόμη και τη μάσκα του "ανεξάρτητου" ως όχημα για την ύπουλη προώθηση των πιο αντιδραστικών ως και φασιστικών απόψεων στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις θα παλέψουν με όσες δυνάμεις διαθέτουν, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα κάθε φοιτητή να οργανώνει συλλογικά την πάλη του, για να υπερασπιστούν την ύπαρξη παρατάξεων, αποκαλύπτοντας παράλληλα πού βρίσκονται οι πραγματικοί "εχθροί" και "φίλοι".
Στη μάχη των φοιτητικών εκλογών οι Αγωνιστικές Κινήσεις μπαίνουν με όλες τους τις δυνάμεις. Καλούν τους φοιτητές με τη συμμετοχή τους να διαφυλάξουν τη διαδικασία δημοκρατικής ανάδειξης των συλλογικών τους οργάνων, κόντρα στις προσπάθειες απαξίωσής τους. Καλούν τους φοιτητές να ενισχύσουν με την ψήφο τους, αλλά και με την ανοιχτή στήριξη στα ψηφοδέλτιά των Αγωνιστικών Κινήσεων, τη φωνή της αντίστασης μέσα από τους συλλόγους, της υπεράσπισης του δικαιώματος στις σπουδές, της ανάγκης να ενώσει η νεολαία την πάλη της με τον αγωνιζόμενο λαό κόντρα σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Να βάλουν πλάτη για την υπεράσπιση της κοινής δράσης και της οργανωμένης πάλης στους συλλόγους και την οικοδόμησης ενός ανεξάρτητου φοιτητικού κινήματος έξω από τα όργανα του κράτους. Για να σπάσει η ανάθεση, το ατομικό αδιέξοδο, η απογοήτευση, και η αποσυγκρότηση και να προβάλλουν ξανά οι μαζικοί αγώνες στο προσκήνιο.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ στις φοιτητικές εκλογές, στις 17 Απρίλη 2013, θα κατέβουν στις παρακάτω σχολές πανελλαδικά:
Αθήνα
1. ΑΣΟΕΕ
2. Πανεπιστήμιο Πειραιά
3. Νομική
4. Ιατρική
5. Οδοντιατρική
6. Φυσικό
7. Μαθηματικό
8. Γεωλογικό
9. Φιλοσοφική
10. Χημικό
11. Πάντειο
12. ΣΤΕφ ΤΕΙ Πειραιά
13. ΑΣΠΑΙΤΕ
Θεσσαλονίκη
1. Φυσικό
2. Μαθηματικό
3. Βιολογικό
4. Μουσικό
5. Νηπιαγωγών
6. Οικονομικό
7. Πολιτικών Μηχανικών
8. ΣΔΟ ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
9. ΣΤΕφ ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Γιάννενα
1. Οικονομικό
2. Φυσικό
3. Ιατρική
4. Ιστορικό Αρχαιολογικό
5. ΒΕΤ
6. Μαθηματικό
Κρήτη
1. Μαθηματικό Ηρακλείου
2. ΤΕΜ Ηρακλείου
3. ΣΤΕΓ ΤΕΙ Ηρακλείου
4. Πολυτεχνείο Χανίων
Θράκη
1. Ιατρική Αλεξανδρούπολης
2. Πολυτεχνείο Ξάνθης
-Με κεντρικά συνθήματα: "Χθες ο νόμος πλαίσιο, σήμερα το σχέδιο Αθηνά, αύριο δίδακτρα και διαγραφές - Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στις σπουδές - Μαζί με το λαό για την ανατροπή της επίθεσης", οι Αγωνιστικές Κινήσεις βάζουν στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών (ΕΕ-ΔΝΤ), που έχουν στρατηγικό στόχο να στήσουν σε συνθήκες μνημονίων ένα πανεπιστήμιο απλησίαστο στη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας. Από τις συγχωνεύσεις και τα λουκέτα δεκάδων σχολών, μέχρι την κατάργηση της σίτισης της στέγασης του δωρεάν βιβλίου. Από τους αφόρητους ρυθμούς σπουδών, μέχρι την προοπτική των μαζικών διαγραφών και αύριο των διδάκτρων. Ένα τεράστιο κομμάτι νεολαίας καλείται να εμπεδώσει ότι φταίει που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και μένει εκτός σπουδών και συνεπώς δεν μπορεί να έχει αξιώσεις για αναζήτηση εργασίας.
Όσο δεν αναδεικνύεται αυτή ως κύρια πλευρά της επίθεσης, η πίεση που δέχεται ο φοιτητής αδυνατεί να βρει πολιτική απάντηση και κινηματική διέξοδο, ανακυκλώνεται σε ατομικά αδιέξοδα και καταλήγει στην καθήλωση. Σκύψιμο του κεφαλιού, εντατικοποίηση, απομόνωση.
Οι κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ ενισχύουν την "απολιτική", την ανάθεση, τον εφησυχασμό, την "εξαγορά συνειδήσεων" με πελατειακές σχέσεις. Άλλωστε, σκοπός της ύπαρξής τους είναι να στρώνουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα προχωράει η επίθεση. Περισσότερο από ποτέ είναι φανερό το τέλος της εποχής που μπορούσε να επιβιώνει στα φοιτητικά αμφιθέατρα ένας "εικονικός συνδικαλισμός", μακριά από τα πραγματικά επίδικα και τις ανάγκες του κόσμου.
Το πολιτικό κενό που δημιουργεί η συνεχής μετατόπιση των κυρίαρχων αριστερών δυνάμεων ΚΝΕ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ όλο και πιο μακριά από την υπόθεση της πάλης, μεγαλώνει. Η απαξίωση της "λίγης/ρηχής" ανάγκης να "υπερασπιστούμε τα κεκτημένα" συνοδεύεται από την πεποίθηση, ότι οι φοιτητικοί και λαϊκοί αγώνες δεν είναι σε θέση να ανατρέπουν νόμους και μέτρα χωρίς την "αναγκαία συνθήκη" της ...ανατροπής της κυβέρνησης. Στο ίδιο μοτίβο, η ολοένα και μεγαλύτερη προσκόλλησή τους στην "εμβάθυνση του πολιτικού προγράμματος" (του κυβερνητικού της ΑΡΕΝ, της "λαϊκής εξουσίας" του ΚΚΕ, ή του "μεταβατικού" της ΕΑΑΚ) μπαίνει συνεχώς ανάχωμα για την ανάπτυξη ζωντανών αντιστάσεων στο σήμερα. Των μοναδικών που -σε κοινό μέτωπο με τις λαϊκές αντιστάσεις ενάντια στη συνολική επίθεση- είναι ικανές να δώσουν προοπτική κι ελπίδα, ότι οι πολιτικές των κυβερνήσεων και των ξένων ιμπεριαλιστών μπορούν να ανατρέπονται.
-Παράλληλα, σε μια περίοδο που οι σύλλογοι, οι συλλογικότητες και συνολικά οι συνδικαλιστικές ελευθερίες δέχονται ενορχηστρωμένη επίθεση, οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν σε μάχη, για να αναδειχθούν "οι συλλογικοί αγώνες στο προσκήνιο". Να υπερασπιστούν τα συλλογικά όργανα, τις διαδικασίες τους, αλλά και την ίδια την εκλογική διαδικασία ανάδειξής τους, που γεννήθηκαν μέσα από τα σπλάχνα του φοιτητικού κινήματος και των αγώνων του. Που σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βρίσκονται στο στόχαστρο του συστήματος, το οποίο με κάθε μέσο προσπαθεί να τα εκφυλίσει και να διαλύσει. Είτε μέσω της ωμής καταστολής (κατάργηση Ασύλου, πρόσφατες εισβολές ΜΑΤ, διώξεις φοιτητών), είτε μέσω της διαλυτικής ως και φασιστικής δράσης των κυβερνητικών παρατάξεων μέσα στις σχολές. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιπες δυνάμεις με τη στάση τους συμβάλλουν στην αποσυγκρότηση. Η ΚΝΕ βρίσκει ευκαιρία να αναχωρήσει για τους "κόκκινους συλλόγους", "για ξεχωριστή μέρα εκλογών," κλπ., διασπώντας το ενιαίο του φοιτητικού κινήματος. Αποφεύγει την ευθύνη της ανασυγκρότησης των οργάνων και στήνει κομματικά παραμάγαζα. ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ φροντίζουν να στήνουν "Κεντρικούς Συντονισμούς" παντού και πάντα, ώστε να καπελώνουν και να πνίγουν κάθε προσπάθεια "από τα κάτω", προτού προλάβει να αναπνεύσει έξω από το πολιτικό τους πλαίσιο. Η αναρχία-αυτονομία έχει προ πολλού αναχωρήσει για τα στέκια και τους χώρους αυτοθέσμισης μακριά από τα δύσκολα καθήκοντα που τους βάζουν τα ...εγκόσμια. Κόντρα σε όλο αυτό το περιβάλλον οι Αγωνιστικές Κινήσεις συνεχίζουν ανυποχώρητα να υπερασπίζονται πως οι σύλλογοι είναι τα μοναδικά όργανα πάλης που μπορούν να γίνονται όπλο στα χέρια των φοιτητών. Επιμένουν ότι η χρόνια αποσυγκρότησή των οργάνων πάλης δεν είναι ζήτημα "δομών", αλλά πολιτικής κυριαρχίας συστημικών και αδιέξοδων απόψεων μέσα σε αυτά. Παλεύουν, ώστε το φοιτητικό κίνημα να είναι ανεξάρτητο από τους μηχανισμούς και τα όργανα του κράτους, γι αυτό και απέχουν από τα όργανα συνδιοίκησης.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, το "έξω οι παρατάξεις - έξω τα κόμματα", που ακούγεται όλο και δυνατότερα στα αμφιθέατρα και στους διαδρόμους των σχολών, θέτει ζήτημα υπεράσπισης της οργανωμένης πάλης. Αυτό τροφοδοτείται, αλλά και υιοθετείται (!), από τις κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που δε διστάζουν να φορέσουν ακόμη και τη μάσκα του "ανεξάρτητου" ως όχημα για την ύπουλη προώθηση των πιο αντιδραστικών ως και φασιστικών απόψεων στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις θα παλέψουν με όσες δυνάμεις διαθέτουν, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα κάθε φοιτητή να οργανώνει συλλογικά την πάλη του, για να υπερασπιστούν την ύπαρξη παρατάξεων, αποκαλύπτοντας παράλληλα πού βρίσκονται οι πραγματικοί "εχθροί" και "φίλοι".
Στη μάχη των φοιτητικών εκλογών οι Αγωνιστικές Κινήσεις μπαίνουν με όλες τους τις δυνάμεις. Καλούν τους φοιτητές με τη συμμετοχή τους να διαφυλάξουν τη διαδικασία δημοκρατικής ανάδειξης των συλλογικών τους οργάνων, κόντρα στις προσπάθειες απαξίωσής τους. Καλούν τους φοιτητές να ενισχύσουν με την ψήφο τους, αλλά και με την ανοιχτή στήριξη στα ψηφοδέλτιά των Αγωνιστικών Κινήσεων, τη φωνή της αντίστασης μέσα από τους συλλόγους, της υπεράσπισης του δικαιώματος στις σπουδές, της ανάγκης να ενώσει η νεολαία την πάλη της με τον αγωνιζόμενο λαό κόντρα σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Να βάλουν πλάτη για την υπεράσπιση της κοινής δράσης και της οργανωμένης πάλης στους συλλόγους και την οικοδόμησης ενός ανεξάρτητου φοιτητικού κινήματος έξω από τα όργανα του κράτους. Για να σπάσει η ανάθεση, το ατομικό αδιέξοδο, η απογοήτευση, και η αποσυγκρότηση και να προβάλλουν ξανά οι μαζικοί αγώνες στο προσκήνιο.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ στις φοιτητικές εκλογές, στις 17 Απρίλη 2013, θα κατέβουν στις παρακάτω σχολές πανελλαδικά:
Αθήνα
1. ΑΣΟΕΕ
2. Πανεπιστήμιο Πειραιά
3. Νομική
4. Ιατρική
5. Οδοντιατρική
6. Φυσικό
7. Μαθηματικό
8. Γεωλογικό
9. Φιλοσοφική
10. Χημικό
11. Πάντειο
12. ΣΤΕφ ΤΕΙ Πειραιά
13. ΑΣΠΑΙΤΕ
Θεσσαλονίκη
1. Φυσικό
2. Μαθηματικό
3. Βιολογικό
4. Μουσικό
5. Νηπιαγωγών
6. Οικονομικό
7. Πολιτικών Μηχανικών
8. ΣΔΟ ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
9. ΣΤΕφ ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Γιάννενα
1. Οικονομικό
2. Φυσικό
3. Ιατρική
4. Ιστορικό Αρχαιολογικό
5. ΒΕΤ
6. Μαθηματικό
Κρήτη
1. Μαθηματικό Ηρακλείου
2. ΤΕΜ Ηρακλείου
3. ΣΤΕΓ ΤΕΙ Ηρακλείου
4. Πολυτεχνείο Χανίων
Θράκη
1. Ιατρική Αλεξανδρούπολης
2. Πολυτεχνείο Ξάνθης
Σάμος
1. Μαθηματικό
πηγή: Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου