Στις 8 Ιανουαρίου του 1991 δολοφονείται στην Πάτρα ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990-91 ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Κοντογιαννόπουλου. Εκείνη την περίοδο, η κυβέρνηση της ΝΔ έβαλε σε εφαρμογή σχέδιο «ανακατάληψης σχολείων» με ομάδες φασιστών τραμπούκων, που εισέβαλλαν σε σχολεία χτυπώντας δολοφονικά μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Ο Καλαμπόκας, πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ (νεολαίας της ΝΔ) χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στο υπό κατάληψη Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας. Οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ "Κένταυροι και Ρέιντζερ" βαφτίζονται από την κυβέρνηση ομάδες αγανακτισμένων πολιτών (παπάρια μέντολες).
Ο επικεφαλής των ομάδων αυτών, Καλαμπόκας μαζί με τους υπόλοιπους τραμπούκους, τα φασιστικά κατακάθια, τα τσιράκια του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, κρατώντας λοστούς και ρόπαλα, επιχείρησαν να μπουκάρουν στο σχολείο και να σπάσουν την κατάληψη, την οποία υποστήριζαν εκτός από τους μαθητές, αρκετοί γονείς και καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο Τεμπονέρας.
Τέτοια φαινόμενα κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μας είναι πλεόν γνωστά. Η σύγχρονη - και όχι μόνο - ιστορία αριθμεί πολλούς νεκρούς αγωνιστές, νεολαίους, εργάτες και άλλους. Την καταστολή και τη φασιστικοποίηση, τη βιώνουμε στο πετσί μας τα τελευταία χρόνια και δεν είναι βέβαια καθόλου καινούργια. Τώρα, ο Δένδιας υλοποιεί την ατζέντα «ανακατάληψη της Αθήνας» με την εκκένωση της Βίλλα Αμαλίας, με την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ και τις καθημερινές πλέον καταπατήσεις ασύλου. Παράλληλα, τα πογκρόμ σε μετανάστες και αγωνιστές, οι συλλήψεις, τα χημικά και η καταστολή στις διαδηλώσεις, η καταπάτηση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, νομίζω, αποτυπώνουν πολύ καλά αυτή τη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής.
Έτσι λοιπόν και τώρα, όπως και τότε, οι σύγχρονοι θύτες του λαού, τα τσιράκια των ξένων και ντόπιων αφεντικών, έχουν ως στόχο να φιμώσουν (με κάθε τρόπο - κυριολεκτικά με κάθε τρόπο) όλους όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται, όλους όσους ονειρεύονται και παλεύουν για μια ανθώπινη και αξιοπρεπή ζωή.
Ένας απ' αυτούς ήταν κι ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, ο οποίος θα εμπνέει πάντα τους αγώνες μας.
Τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται και το κίνημα. Αυθεντικούς και τολμηρούς, στο πλευρό του λαού και της νεολαίας.
Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας...
αναδημοσίευση από Résistance Toujours
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου