ΟΣΑ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ...ΤΑ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!

Επιτέλους! Μετά από τόσα χρόνια διαβάσματος, προσπάθειας και πολλών εξόδων σε φροντιστήρια κατάφερες να μπεις στο πανεπιστήμιο. Σίγουρα δυσκολεύτηκες να επιλέξεις σχολή αφού έπρεπε να υπολογίσεις από τη μια τα οικονομικά της οικογένειάς σου, που όλο και χειροτερεύουν κάνοντας το κόστος των σπουδών σου ένα δυσβάστακτο έξοδο, και από την άλλη την επαγγελματική αποκατάσταση που θα σου προσφέρει, μιας και η ανεργία  χτυπάει κόκκινο, ειδικά στους νέους.  Αναγκάστηκες έτσι να αφήσεις από νωρίς τα όνειρα σου και να αρκεστείς στο ότι ήσουν τυχερός που μπήκες σε ένα πανεπιστήμιο, ώστε να καταφέρεις να σπουδάσεις.

Ήδη το τελευταίο διάστημα έχεις δει τα πράγματα γύρω σου να αλλάζουν. Δυο χρόνια έχουν περάσει από την είσοδο της χώρας μας στο ΔΝΤ  και  κάθε μέρα βλέπεις πως η επίθεση στα δικαιώματα  του λαού δεν έχει τέλος. Μισθοί, συντάξεις και επιδόματα περικόπτονται συνεχώς, η υγεία από δικαίωμα γίνεται παροχή έναντι αμοιβής και η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων σε συνδυασμό με το φόβο της ανεργίας κάνει τους εργαζόμενους έρμαια στα χέρια των εργοδοτών (ελαστικά ωράρια, μαύρη εργασία). Και απ’ ότι φαίνεται το βαρέλι δεν έχει πάτο, αν αναλογιστεί κάνεις τα νέα μέτρα (Μνημόνιο ΙΙΙ), που πρόκειται να ψηφιστούν τις ερχόμενες μέρες. Οδηγούν σε μεσαιωνικές συνθήκες διαβίωσης το λαό και τη νεολαία η ντόπια αστική τάξη και τα ξένα αφεντικά της.

Το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία δε θα μπορούσε φυσικά να αφήσει ανέπαφο το χώρο της εκπαίδευσης, και ιδιαίτερα τα πανεπιστήμια. Αυτή τη στιγμή κυβέρνηση και τρόικα συζητούν σε ένα τραπέζι πώς θα αποτελειώσουν τη δημόσια-δωρεάν παιδεία. Γιατί το σύστημα έχει ανάγκη από  ευέλικτους, πειθήνιους και πάνω απ’ όλα αναλώσιμους εργαζόμενους. Το μέλλον που ετοιμάζει για μας, τη νέα γενιά, είναι η ανασφάλιστη ελαστική εργασία, η ανεργία και η μετανάστευση. Γι’ αυτό φροντίζει να δημιουργεί τις συνθήκες ήδη από το χώρο της εκπαίδευσης, ώστε να βυθίζει τη νεολαία στην αμορφωσιά και να την «προετοιμάσει» για την «ζούγκλα» της αγοράς εργασίας.

                Με την ψήφιση του νέου νόμου-Πλαίσιο έχουν έρθει τα πάνω κάτω στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η κατάργηση του ασύλου, οι διαγραφές των φοιτητών στα ν+2 χρόνια και η εντατικοποίηση (υποχρεωτικές παρουσίες, προόδους, μαθήματα αλυσίδες)  μέσω των νέων προγραμμάτων σπουδών ήταν το πρώτο χτύπημα στις κατακτήσεις των φοιτητών που δεν πρόλαβες καλά καλά να γνωρίσεις και καλείσαι να υπερασπιστείς.  Η χρόνια υποβάθμιση της δωρεάν σίτισης και στέγασης αυξάνεται με απώτερο σκοπό τη μετατροπή τους από δικαίωμα σε προνόμιο, ενώ τα δωρεάν βιβλία θα αποτελούν και επίσημα παρελθόν από το εαρινό εξάμηνο. Προετοιμάζονται για την επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές.  Το κόστος των σπουδών μετατοπίζεται στις πλάτες μας κάνοντας όλο και πιο δύσκολη τη φοίτηση για την πλειοψηφία των νέων, που  θα αναγκαστούν (όσοι δεν το κάνουν ήδη) να διακόψουν τις σπουδές τους, πριν τις ολοκληρώσουν. Το πάζλ έρχονται να συμπληρώσουν οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολών και τμημάτων (150 πανελλαδικά) αφήνοντας έτσι χιλιάδες φοιτητές, είτε έξω από το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε χωρίς κάποιο επαγγελματικό αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Όλα αυτά, μαζί με την μετατροπή του πτυχίου σε τίτλο σπουδών, οδηγούν ουσιαστικά στην κατάργηση κάθε δικαιώματος που συνεπαγόταν.

Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αγωνιστούμε για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα  μας! Με την εγγραφή σου στη σχολή γίνεσαι αυτόματα μέλος του φοιτητικού συλλόγου και μπορείς να συμμετέχεις στις γενικές συνελεύσεις. Η γενική συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο του φοιτητικού συλλόγου, όπου μπορούμε να συζητήσουμε τα προβλήματα μας και να πάρουμε συλλογικές  και μαχητικές αποφάσεις. Καλείσαι να γίνεις κι εσύ κομμάτι του φοιτητικού κινήματος, που παρ’ ότι τα τελευταία χρόνια έχει αδρανήσει, έχει αποδείξει ότι είναι το μόνο που μπορεί να διεκδικήσει πράγματα και να ανατρέψει μέχρι και ψηφισμένους νόμους. Καλείσαι να ξεχωρίσεις “εχθρούς” και “φίλους” όταν ΔΑΠ και ΠΑΣΠ θα προσπαθήσουν να σου κλείσουν το στόμα ταΐζοντάς σε πάρτι και ανώδυνες υποσχέσεις. Καλείσαι να αναζητήσεις τη μάχιμη αριστερά που δε συμβιβάζεται, δεν υπόσχεται εύκολες λύσεις, αλλά παλεύει με επιμονή για μαζικό κίνημα αντίστασης. Σαν νεολαία οφείλουμε να σταθούμε και να παλέψουμε μαζί με τον λαό που τόσο καιρό αγωνίζεται ενάντια στα μέτρα. Γιατί την προοπτική  και το μέλλον μας, σαν γενιά, δεν μπορούμε να τα χτίσουμε ούτε με την παραίτηση και την μιζέρια, ούτε να τα αναθέσουμε σε “σωτήρες και μεσσίες”. Το μέλλον μας θα το πάρουμε στα χέρια μας εμείς μέσα από τον αγώνα για σπουδές, για δουλειά, για ζωή.

Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα …

κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο!