Εδώ και πάνω από ένα μήνα εντείνεται μια κατάσταση, όπου δυνάμεις καταστολής κυνηγάνε, χτυπάνε βίαια και εν τέλει συλλαμβάνουν μετανάστες-μικροπωλητές έξω (και μέσα) στις σχολές του κέντρου της Αθήνας. Συγκεκριμένα, στην ΑΣΟΕΕ δυο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, αφού διμοιρίες των ΜΑΤ επιτέθηκαν σε μετανάστες έξω από τη σχολή, δεν δίστασαν να προβούν σε ρίψη χημικών στον γεμάτο από κόσμο προαύλιο πανεπιστημιακό χώρο. Αποκορύφωμα στάθηκε η απειλή με όπλο από πλευράς αστυνομικού στους ίδιους τους φοιτητές. Λίγες μέρες αργότερα, ομάδα ασφαλιτών παραβίασαν και πάλι το Άσυλο, συλλαμβάνοντας τους μικροπωλητές μέσα στη σχολή. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στη νομική, όπου, όπως και στην ΑΣΟΕΕ, σώματα "ασφαλείας" καθημερινά περιτριγυρίζουν τη σχολή διώχνοντας και χτυπώντας μετανάστες, σε μια προσπάθεια να προκαλέσουν. Με πρόσχημα την προσπάθεια τους να "εξαλείψουν" το παραεμπόριο, το οποίο στην ουσία εκτρέφει και προωθεί το ίδιο το σύστημα, επιθυμούν να προκαλέσουν αντιδράσεις και να παραβιάσουν τελικά και το Άσυλο σε βάρος των μεταναστών. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η αντίδραση του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ που σε μια επίδειξη "στρουθοκαμηλισμού", προέβη σε κλείσιμο της πόρτας της σχολής.
Γενικότερα , ο τρόπος που μεταχειρίζεται το σύστημα τους μετανάστες δημιουργεί μια σκληρή πραγματικότητα. Ως προϊόν των Ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και σχεδιασμών, η μετανάστευση οδηγεί στη εξαθλίωση και ξεριζώνει λαούς από την πατρίδα τους. Και στον νέο τους τόπο όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν την κρατική καταστολή και την εκμετάλλευση της ντόπιας αστικής τάξης. Η τελευταία, ειδικότερα, πετυχαίνει να βγάλει κέρδος και να ρίξει τους μισθούς εν γένει (γνωστή είναι εξάλλου σε μας η περίπτωση των ελλήνων μεταναστών στα "μεγάλα " έργα του 2004). Παράλληλα, το σύστημα φροντίζει να σπέρνει τη ξενοφοβία, και να κατηγορεί τους μετανάστες για κάθε δεινό, ρίχνοντας πάνω τους ακόμα και τις ευθύνες της κρίσης τους. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η δήλωση του δημάρχου για το "χάλι του κέντρου". Πραγματικά όμως ποιος ευθύνεται για αυτό το χάλι; Οι εργαζόμενοι μετανάστες που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί ή η κυρίαρχη τάξη που στήνει παιχνίδια κερδοφορίας εις βάρος τους; Εκείνη είναι που τους μετακινεί μαζικά σε συγκεκριμένες περιοχές, εκείνη είναι που υποβαθμίζει το βιοτικό επίπεδο τους, εκείνη είναι που εκμεταλλεύεται την κατακόρυφη πτώση των τιμών των οικοπέδων και θησαυρίζει από τις αγοραπωλησίες.
Την ίδια στιγμή στοχοποιείται και το ίδιο το Άσυλο. Το Άσυλο, που (νομικά) καταργήθηκε από τον νέο νόμο-πλαίσιο δεν αποτελεί απλά το κομμάτι ενός νόμου αλλά μια κατάκτηση ολόκληρου του λαού. Γι αυτό και δεν περιορίζεται στο πεδίο της μάθησης και της έρευνας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν καθηγητές και πρυτάνεις. Αντίθετα, προστατεύει όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλους τους λαϊκούς αγώνες.
Η διττή επίθεση σε μετανάστες και Άσυλο εντάσσεται στη γενικότερη επίθεση που έχει εξαπολύσει το σύστημα ενάντια στον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Σήμερα, την εποχή των μνημονίων και των αντί-μεταρρυθμίσεων, κάθε κεκτημένο βρίσκεται στο απόσπασμα. Κάθε δικαίωμα σε δουλειά, σπουδές, ελευθερίες, μα και στην ίδια τη ζωή καταργείται.
Είναι φανερό ότι η μόνη διέξοδος είναι ο κοινός αγώνας ενάντια σε φτώχεια, πείνα, εξάρτηση, και εξαθλίωση. Να σταθούμε στο πλευρό των μεταναστών, καθώς αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και τον ίδιο εχθρό. Να αντιταχθούμε στην αντιλαϊκή πολιτική.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου