1.Ζούμε στη δίνη μιας πρωτοφανούς επίθεσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος στους λαούς ,σε όλα τα εργασιακά-κοινωνικά-δημοκρατικά δικαιώματα που κατέκτησαν με την πάλη τους το προηγούμενο αιώνα. Η επίθεση αυτή γίνεται σε ένα πεδίο ολοένα οξυνόμενων ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για το ποιος θα βγει περισσότερο κερδισμένος(ή λιγότερο χαμένος) από τη παγκόσμια οικονομική και πολιτική κρίση. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι αυτός που καθορίζει τις εξελίξεις σε αυτή τη φάση και εκφράζεται σε όλα τα πεδία: από το οικονομικό, νομισματικό, πολιτικό έως και το στρατιωτικό.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας ,στα πλαίσια της διπλής εξάρτησης από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, γινόμαστε μάρτυρες στη ληστρική επιδρομή στις πλουτοπαραγωγικές πηγες, στο δημόσιο πλούτο. Ταυτόχρονα έχουν ήδη νομοθετήσει μια χιονοστιβάδα από αντιλαϊκά- αντεργατικά μέτρα μετατρέποντας σε κόλαση κάθε πτυχή ζωής του λαού. Η ελληνική άρχουσα τάξη σε ρόλο εντολοδόχου, πιστή στις παραδόσεις της, συνηγορεί στη μετατροπή της χώρας σε απροκάλυπτο προτεκτοράτο για να διασφαλίσει τη δικιά της κυριαρχία στο λαό.
Η επίθεση αυτή δεν έχει συγκυριακό, προσωρινό χαρακτήρα. Δεν οφείλεται στο χρέος, το οποίο χρησιμοποιείται για τον εκβιασμό και τη τρομοκράτηση του λαού. Το επικείμενο ''κούρεμά'' του συνοδεύεται από σκληρά ανταλλάγματα που βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας και την κυριαρχία των ιμπεριαλιστών. Σε αυτή τη βάση το πηγάδι οπού καταβυθίζονται τα όρια διαβίωσης του λαού δεν έχει πάτο, αν δεν του βάλει η ίδια η λαϊκή πάλη.
2.Η οργή και η αγανάκτηση όλων των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας έχει οδηγήσει σε πρωτοφανείς κινητοποιήσεις. Ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας, οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις σχολείων και σχολών, οι πλατείες και οι τελευταίες διαδηλώσεις στις παρελάσεις δίνουν αποφασιστικά το τόνο στον οποίο κινείται ο λαός το τελευταίο διάστημα. Συγχρόνως από τη συμμετοχή τους ενεργά στις κινητοποιήσεις, χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας ανδρώνονται πολιτικά στη κατεύθυνση του αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης. Δεν εμπιστεύονται πια τη κυβέρνηση και τα αστικά πολιτικά κόμματα, και έτσι το σύστημα εντείνει την καταστολή σε κάθε φωνή που διαμαρτύρεται, σε κάθε φωνή που διαδηλώνει.
Αναντίστοιχη με τις διαθέσεις του λαού βρίσκεται η πλειοψηφία της Αριστεράς, επίσημης ή μη. Τοποθετεί όριο σε κάθε κίνημα που ξεσπάει τις επόμενες κάλπες, ώστε να μετατρέψει τον αγωνιζόμενο λαό σε αγωνιστικούς ψηφοφόρους της, για να προωθήσει τα ποικιλόχρωμα προγράμματα σωτηρίας, να πλασαριστεί καλύτερα στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι ζητάει με κάθε δυνατό τρόπο να ''φύγει η κυβέρνηση'' αποπροσανατολίζοντας την πάλη του λαού.
Η πραγματικότητα είναι όμως τελείως διαφορετική και οι απαιτήσεις της είναι να πάρει ο λαός στα χέρια του τον αγώνα και να διεκδικήσει το μέλλον του στο δρόμο.
3.H νεολαία βιώνει κι αυτή την βάρβαρη πολιτική του συστήματος κάτω από το δικό της ιδιαίτερο πρίσμα. Πολύ περισσότερο, αντιλαμβάνεται ότι αυτή θα δεχτεί ολοκληρωτικά τις συνέπειες της επίθεσης στους εργαζόμενους, οτί υπονομεύεται και το δικό της μέλλον, η δική της προοπτική. Και καλείται(και ειδικότερα το φοιτητικό κίνημα)να διαλέξει στρατόπεδο για να τοποθετηθεί στις εξελίξεις.
Ήδη η σπουδάζουσα νεολαία αντιμετωπίζει την επίθεση στον ''δικό της χώρο'' στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Το σύστημα με ναυαρχίδα του τον ,πρόσφατα ψηφισμένο ,νόμο πλαίσιο επιχειρεί να εναρμονίσει την εκπαίδευση(και ειδικότερα τη τριτοβάθμια) στο νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Θεμελιώνει δηλαδή το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου. Έτσι κατεδαφίζει τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και μετατρέπει τα φοιτητικά δικαιώματα σε ατομικό προνόμιο. Υψώνει τους ταξικούς φραγμούς με την εισαγωγή διδάκτρων και την εντατικοποίηση των σπουδών .Διαλύει τα πτυχία ώστε να χτυπηθούν τα αυριανά εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Καταργεί το άσυλο και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες για να οχυρωθεί απέναντι στο φοιτητικό κίνημα.
Για να τα υλοποιήσει όλα αυτά αλλάζει το μηχανισμό διοίκησης των ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα εκβιάζονται οι πρυτανικές αρχές με την διακοπή της χρηματοδότησης ώστε να περιοριστούν τα φάλτσα.
4.Η αντίθεση των φοιτητών στο νέο νόμο πλαίσιο και στη γενικότερη πολιτική, τροφοδότησε το κύμα των καταλήψεων στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Οι φοιτητές μέσα από ιδιαίτερα μαζικές γενικές συνελεύσεις, μπήκαν μαχητικά σε κινητοποιήσεις για την ανατροπή του νόμου. Ακόμα παραπέρα η σπουδάζουσα νεολαία βγήκε οργανωμένα ενάντια στη βάρβαρη πολιτική του συστήματος, όπως συμπυκνώνεται στα μέτρα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις έβαλαν απο τη αρχή την ανάγκη οικοδόμησης ενός μαχητικού φοιτητικού κινήματος για να μπορέσει να δώσει αποτελεσματικά τη μάχη. Την ανάγκη σύνδεσης του με το λαϊκό εργατικό κίνημα στην πράξη και όχι στα λόγια. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του αγώνα από τις κυρίαρχες δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, η προπαγάνδα του συστήματος αλλά και η στάση της υπόλοιπης Αριστεράς έδρασαν παραλυτικά για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
5.Παρόλα αυτά οι αιτίες που έβγαλαν τους φοιτητές στους δρόμους δεν έχουν εκλείψει, το αντίθετο μάλιστα. Και η επιχείρηση ''εφαρμογή του νόμου'' από το υπουργείου και η κλιμακούμενη αντιλαϊκή επίθεση από τη κυβέρνηση δυναμιτίζουν το κλίμα στις σχολές. Μπροστά στη σπουδάζουσα νεολαία μπαίνει επιτακτικά το καθήκον να ξαναμπεί στα αμφιθέατρα και να οργανώσει τη πάλη της.
6.Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν τη νεολαία να μπει δυναμικά και αποφασιστικά στον αγώνα και να ενισχύσει τη πάλη του λαού. Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις δείχνουν την αγωνιώδη προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας να βρει μια κυβερνητική λύση για να βγει από τη πίεση του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών και να αποκατασταθεί στα μάτια του λαού. Καταλύτης μπορεί είναι ο λαός αν κλιμακώσει τον αγώνα και τις αντιστάσεις του. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της επίθεσης.
Να ενισχύσουμε τα συλλογικά μας όργανα, να κάνουμε τους συλλόγους εργαλεία για την οργάνωση και την πάλη μας. Να υπερασπίσουμε το άσυλο που ως χώρο ελεύθερης πολιτικοποίησης, συνδικαλιστικής δράσης και διεξαγωγής αγώνων.
Να ανατραπεί το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου, να εναντιωθούμε απέναντι στην εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες. Η διεκδίκηση των σπουδών μας, η πάλη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, η διεκδίκηση πτυχίων με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα μπορούν να ανοίξουν νέους κύκλους κινητοποιήσεων μέσα στις σχολές. Να συνδεθούμε με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς σε κοινό μέτωπο για να παλέψουμε για Δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Να δυναμώσει-να ενισχυθεί η αντιιμπεριαλιστικη κατεύθυνση στο κίνημα. Να παλέψουμε για να σπάσουν τα δεσμά της εξάρτησης που κρατούν την χώρα λάφυρο στα χέρια των ιμπεριαλιστών. Να αποκρούσουμε τους εκβιασμούς και τις μανούβρες τους. Για να απεμπλακεί η χώρα από την Ε.Ε, να φύγει το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ με τις βάσεις του και η τρόικα. Με όλες μας τις δυνάμεις να συνταχτούμε στο στρατόπεδο της λαϊκής πάλης για να αποκρουστεί-ανατραπεί η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει η νεολαία. Μόνο μέσα από την διαρκή πάλη της μπορεί να κερδίσει νίκες. Και θα τα καταφέρουμε. Συνέλευση με την Συνέλευση, διαδήλωση με την διαδήλωση και απεργία με την απεργία θα νικήσουμε την μαυρίλα του συστήματος και θα ανοίξει ο δρόμος για νέες κατακτήσεις και για μια άλλη κοινωνία.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΓΩΝΑΣ!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου