Τη Δευτέρα 12 Απρίλη, η επιτροπή για την αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών της σχολής, μέσα από μια εκδήλωση παρουσίασε ένα αρχικό σχέδιο του νέου προγράμματος σπουδών. Όπως είπαν το σχέδιο αυτό θα είναι η βάση πάνω στην οποία θα κινηθούν όλες οι επόμενες διαβουλεύσεις της επιτροπής μέχρι να καταλήξουν στην τελική πρόταση. Αν ρίξουμε μια πρώτη ματιά στο εν λόγω σχέδιο (που είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα του τμήματος) μπορούμε να διακρίνουμε ορισμένα βασικά στοιχεία κάποια από τα οποία, ίσως αρχικά να μας προδιαθέτουν θετικά, όπως: η κατάργηση της υποχρεωτικής πτυχιακής και η μείωση διδακτικών ωρών ανά εβδομάδα (ποιος διασφαλίζει άραγε ότι δε θα γεμίσουν αυτά τα «κενά» με υποχρεωτικές εργασίες για το σπίτι;) και μαθημάτων που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου (από 54 στα 43). Κάνοντας, όμως, μια δεύτερη πιο προσεκτική ανάγνωση παρατηρούμε και άλλες αλλαγές, πολύ πιο βαθιές και ουσιαστικές. Αλλαγές που επιβάλλει η τελευταία απόφαση της συγκλήτου του ΑΠΘ, βάσει της οποίας πρέπει τα τμήματα να μπουν στην τελική ευθεία για σπάσιμο των πτυχίων τους σε bachelor και master (2 κύκλους σπουδών). Αυτή η απόφαση δεν είναι καινοτομία του ΑΠΘ, αλλά έχει ληφθεί εδώ και 11 χρόνια, από τότε δηλαδή που η χώρα μας υπέγραψε τη συνθήκη της Μπολόνια, το 1999 και οφείλει να έχει ολοκληρωθεί στα αμέσως επόμενα χρόνια. Η προσπάθεια για ευθυγράμμιση με τις διατάξεις της προχώρησε σταδιακά από τότε με τον νόμο για την αξιολόγηση, τον νόμο-πλαίσιο και πρόσφατα με την αναγνώριση των κολεγίων. Το τελευταίο όμως διάστημα (και μετά τη σύνοδο Υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης), οι πιέσεις από τη μεριά της Ευρώπης (όπως και σε άλλα θέματα άλλωστε) αυξάνονται, με αποτέλεσμα οι εξελίξεις στα πανεπιστήμια να επιταχύνονται.
Σκοπός των μέτρων αυτών, όπως είπε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι η «ελαστικοποίηση των σπουδών» (διάλυση πτυχίων και δικαιωμάτων που παρέχουν), για να υπάρχει αντιστοιχία με το ελαστικό και αβέβαιο εργασιακό περιβάλλον που μας περιμένει και ειδικά εν μέσω κρίσης. Είναι γεγονός πως μέσα στα επόμενα χρόνια, τα πτυχία πρέπει να διαλυθούν και να αντικατασταθούν από «βεβαιώσεις» και «πιστοποιητικά», όπως τα bachelor και master, που θα ισοδυναμούν με πόντους (credits). Τα οποία δε θα εξασφαλίζουν σταθερή και μόνιμη δουλειά, αλλά θα επιβάλλουν διαρκή αναζήτηση περισσότερων προσόντων και πόντων για να είσαι ανταγωνιστικός και αναλώσιμος. Μιλάμε για μιας ζωής ή καλύτερα «δια βίου» εκπαίδευση, όπως ονομάζεται αυτός ο ατέλειωτος δρόμος στον οποίο θα μας βάλουν. Η προσπάθεια αυτή για διάσπαση του πτυχίου, περνάει και μέσα από τις αναμορφώσεις των προγραμμάτων σπουδών σε όλη τη χώρα, που έχει ξεκινήσει πιο εντατικά από το 2008. «Εντελώς συμπτωματικά» εδώ και 2 χρόνια έχει αρχίσει αυτή η προσπάθεια και στο δικό μας τμήμα (παλιότερα είχε προταθεί το σπάσιμο σε 2 κύκλους και η προϋπόθεση του 80% επιτυχίας στα μαθήματα για το πέρασμα από τον ένα κύκλο στον άλλο!), βάζοντάς μας πλέον στην τελική ευθεία.
Και εδώ επανερχόμαστε στις βαθιές αλλαγές που προτείνονται στο νέο σχέδιο προγράμματος σπουδών και αποτυπώνουν την παραπάνω κατεύθυνση. Παρατηρούμε έναν σαφή διαχωρισμό των εξαμήνων, όπου από το 1ο ως το 5ο εξάμηνο «στριμώχνονται» τα βασικά εισαγωγικά μαθήματα, ενώ στο 6ο, 7ο και 8ο εξάμηνο περιλαμβάνονται τα πιο «προχωρημένα», ειδικευμένα μαθήματα που σχετίζονται με την κατεύθυνση. Το 6ο εξάμηνο συγκεκριμένα, για πρώτη φορά αποκτά ρόλο «προετοιμασίας» της κατεύθυνσης και εκτοπίζει όλα τα βασικά μαθήματα κορμού, που περιλάμβανε ως τώρα, στα 5 προηγούμενα εξάμηνα. Αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται τεράστιος συνωστισμός, ειδικότερα στο αμέσως προηγούμενο εξάμηνο, που επιχειρείται να συγκαλυφθεί κυρίως με συγχωνεύσεις μαθημάτων (εδώ καταλαβαίνουμε πόσο θα διευκολυνθούμε στην πραγματικότητα από τη μείωση του αριθμού μαθημάτων τη στιγμή που θα εξεταζόμαστε 2 σε 1!). Το βασικό συμπέρασμα, που φωνάζει από μόνο του, είναι ότι η νέα διαβάθμιση που προτείνεται προετοιμάζει το σπάσιμο του πτυχίου στους 2 κύκλους που θα έρθει τα αμέσως επόμενα χρόνια. Και ας λένε οι κύριοι υπεύθυνοι της επιτροπής «όχι, εμείς δεν έχουμε τέτοιο σκοπό» τη στιγμή που υπάρχει ολόκληρη Ευρωπαϊκή συνθήκη που το επιβάλλει, ολόκληρες υπουργικές, πρυτανικές και πρόσφατα συγκλητικές αποφάσεις που το προχωρούν, αλλά και τη στιγμή που οι ίδιοι το έλεγαν πέρυσι τέτοια εποχή. Ποιον κοροϊδεύουν; Και έρχονται τώρα και αποσιωπούν την πραγματικότητα προσέχοντας να μην «ερεθίσουν τα νεύρα των φοιτητών» και τους θυμίσουν ότι έρχονται αυτά που το φοιτητικό κίνημα αντιπάλευε και ανέκοπτε με τους αγώνες του τόσα χρόνια! Αυτό μάλιστα ειπώθηκε σχεδόν ξεκάθαρα δια στόματος μέλους της επιτροπής αναμόρφωσης που δήλωσε κατά λέξη ότι: «είναι ευχή της επιτροπής να εισαχθούν σιγά σιγά και προαπαιτούμενα μαθήματα στις εξετάσεις, τα οποία.» όπως είπε, «.καλό είναι να μην τα λέμε «προαπαιτούμενα» και τσιτώνουμε τους φοιτητές, αλλά να τα ονομάζουμε «μια λογική ακολουθία στη διαδικασία μάθησης(!)». Και μιλάνε, βέβαια, για μια «λογική ακολουθία» που καθόλου δεν τους νοιάζει να τηρήσουν όταν στριμώχνουν και συγχωνεύουν όπως όπως τα μαθήματα για να κάνουν τη δουλειά τους.
Και ερχόμαστε εδώ, σε ένα ακόμα στοιχείο-τομή που πάνε να εισάγουν στο νέο πρόγραμμα σπουδών. Οι κατευθύνσεις γίνονται δύο και χωρίζονται χονδρικά σε Θεωρητική και Εφαρμοσμένη Φυσική. Για πρώτη φορά προτείνεται ένα τέτοιο κριτήριο σε σχέση με ότι ίσχυε μέχρι τώρα, δηλαδή το διαχωρισμό που γινόταν με βάση τον τομέα της Φυσικής (στερεά, ηλεκτρονική, αστρονομία κλπ). Τι σημαίνει για τον φοιτητή του τμήματος αυτός ο διαχωρισμός; Πριν απαντήσουμε ας δούμε τι εννοούν «Θεωρητική» και τι «Εφαρμοσμένη» Φυσική: Στην πρώτη θα περιλαμβάνονται τα μαθήματα γενικού και αορίστου ενδιαφέροντος που δυσκολεύονται να βρουν ερευνητικό αντίκρισμα και δεν ενδιαφέρουν άμεσα την αγορά (δεν είναι «εφαρμοσμένα»), όπως: Θεωρητική Μηχανική, Αστρονομία, Θεωρία Στοιχειωδών Σωματιδίων κ.α. Στη δεύτερη κατεύθυνση θα περιλαμβάνονται τα άλλα, εκείνα που «εφαρμόζονται», και αντιστοιχούν στους αναπτυσσόμενους τομείς όπως: Ηλεκτρονική, Φυσική των Υλικών, Φυσική Ατμόσφαιρας, κλπ. Με βάση αυτό, εισάγουν έναν τεράστιο διαχωρισμό δημιουργώντας αποφοίτους δύο ταχυτήτων οι οποίοι θα έχουν τα χαρακτηριστικά του εγκλωβισμένου «δασκάλου» ή του ανερχόμενου «ερευνητή», αντίστοιχα. Και το νόημα αυτής της κίνησης θα το αντιληφθούμε καλύτερα όταν ολοκληρωθεί και η διάλυση του πτυχίου και φτάσουμε να μιλούμε για τη ωμή διαφοροποίηση στην εργασιακή προοπτική του κάθε «φυσικού» που θα καθορίζεται αυστηρά από τις επιλογές που κάνει στην πορεία των σπουδών του, όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Και μιας και λέμε για διάλυση των πτυχίων ενδεικτικό στοιχείο προς αυτή την κατεύθυνση είναι η αντιστοίχηση των μαθημάτων του νέου προγράμματος σπουδών με τα credits, εναρμονίζοντάς το έτσι πλήρως στο Σύστημα Μεταφοράς και Συσσώρευσης Πιστωτικών Μονάδων.
Τι θέλουν να πετύχουν με τα παραπάνω; Να απονομιμοποιήσουν την έννοια του πτυχίου, το οποίο σου έδινε το δικαίωμα να εξασκήσεις το επάγγελμα που σπούδασες. Πλέον δε θα εξασφαλίζει τίποτα στην ανεύρεση δουλειάς, αφού όπως είπε η Διαμαντοπούλου θα αποτελεί απλά ένα «σημείο εκκίνησης»! Μας θέλουν να ψάχνουμε μια ζωή πόντους, μέσα από σεμινάρια, ινστιτούτα και κολέγια, για να είμαστε «ανταγωνιστικοί» και να ανταποκρινόμαστε στις προσταγές του κεφαλαίου. Μας θέλουν διαιρεμένους, με ατομικά «δικαιώματα», για να μην μπορούμε να δράσουμε συλλογικά, να διεκδικήσουμε, να παλέψουμε.
Η δημιουργία του πανεπιστημίου των λίγων και εκλεκτών, που θέση έχει μόνο η «ελίτ», είναι προ των πυλών και είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε την επίθεση που δέχονται τα δικαιώματά μας. Μέσα από το σύλλογό μας και τη Γενική του Συνέλευση, να συζητήσουμε για αυτές τις εξελίξεις και να σχεδιάσουμε την απάντησή μας. Ενάντια στο θεσμό της συνδιοίκησης που υποτάσσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των φοιτητών, δεν κάνουμε «υπεύθυνες αντιπροτάσεις» γιατί πολύ απλά δε θα λυθούν τα προβλήματά μας με ένα άλλο πρόγραμμα σπουδών. Η διέξοδος για μας βρίσκεται στην ανάπτυξη μαζικών αγώνων για να ανατραπεί συνολικά η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση, κομμάτι της οποίας είναι και οι αλλαγές που γίνονται στα προγράμματα σπουδών σε όλες τις σχολές.
Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε όλους τους φοιτητές του Συλλόγου αλλά και σε κάθε πολιτική δύναμη, ώστε να υπάρξει το επόμενο διάστημα πλατιά και μαζική συσπείρωση και δράση όλων όσων αντιλαμβάνονται την αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών ως ένα βήμα εναρμόνισης με τη συνθήκη της Μπολόνια που χρόνια τώρα αντιπαλεύει το φοιτητικό κίνημα. Να διεκδικήσουμε:
· ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
· ΕΝΙΑΙΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ
· ΕΝΙΑΙΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΜΟΝΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ-ΚΑΜΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ
· ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
· ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΝΕΙ ΕΚΤΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
· ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΑ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου