Απλήρωτοι από το Νοέμβρη και με τον κίνδυνο να πεταχτούν στο δρόμο της ανεργίας βρίσκονται οι 250 εργαζόμενοι της υποδηματοποιίας ΕΛΙΤ στον Κολωνό. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα η εργοδοσία ενημέρωσε τους εργαζόμενους ότι -λόγω οικονομικών δυσκολιών και επειδή οι τράπεζες δεν την χρηματοδοτούν- δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Η κατάληψη του εργοστασίου και το μπλοκάρισμα κάθε παραγωγικής και εμπορικής δραστηριότητας είναι η απάντηση των εργαζομένων στη συνεχιζόμενη κοροϊδία που ζουν από τότε μέχρι σήμερα, τόσο από την εργοδοσία όσο και από το υπουργείο Εργασίας. Την εργοδοσία που, ενώ αρχικά προσπάθησε να τους εκμεταλλευτεί για να αποσπάσει νέες επιδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ, τώρα τους τάζει «έναντι» προκειμένου να της επιτρέψουν να άλεσμα, κινητοποιήσεις, κατάληψη, εργατικά, αλληλεγγύη, διακινήσει το εμπόρευμα που βρίσκεται στο εργοστάσιο, χωρίς την παραμικρή δέσμευση απέναντί τους. Αλλά και το υπουργείο Εργασίας το οποίο δεν δεσμεύεται ούτε καν για το έκτακτο επίδομα των 1.000 ευρώ που τους είχε υποσχεθεί αρχικά.
Όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση αρνούνται να αναλάβουν την παραμικρή δέσμευση. Αυτοί που πλούτισαν στις πλάτες των 250 εργαζομένων, αλλά και αυτοί που στήριξαν και προώθησαν το πολιτικό πλαίσιο αυτής της εκμετάλλευσης, σήμερα «νίπτουν τας χείρας τους» φορτώνοντας τις ευθύνες στη γενικότερη κρίση. Βέβαια, αυτό που επίτηδες κρύβουν είναι ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής στην οποία στηρίχτηκαν και την οποία στήριξαν. Της πολιτικής που επιβάλλουν τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Της πολιτικής της κερδοφορίας του κεφάλαιου και της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων. Της πολιτικής που αφαιρεί δικαιώματα από τους εργαζόμενους και το λαό για να δίνει κέρδη και προνόμια στους λίγους.
Και αυτήν την κρίση καλούνται να πληρώσουν σήμερα οι εργαζόμενοι της ΕΛΙΤ αλλά και οι χιλιάδες εργαζόμενοι που πετιούνται στο δρόμο καθημερινά πλέον. Είτε γιατί θεωρούνται «περιττοί» είτε γιατί το κεφάλαιο κρίνει ότι τα συμφέροντά του εξυπηρετούνται καλύτερα με το να μειώσει ή να σταματήσει την παραγωγή.
Και παρά τα «κροκοδείλια» δάκρυα της κυβέρνησης και του κεφάλαιου, η ίδια και χειρότερη πολιτική συνεχίζει να προωθείται. Η πολιτική της αποβιομηχάνισης της χώρας και της διάλυσης κάθε παραγωγικής της βάσης. Η πολιτική που δένει χειροπόδαρα το παρόν και το μέλλον της χώρας, όπως επιβάλλουν τα συμφέροντα των ισχυρών της ΕΕ. Η πολιτική που δημιουργεί στρατιές ανέργων, που ξεζουμίζει το λαϊκό εισόδημα, που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, που χτυπάει τα δικαιώματα των εργαζομένων στην ασφάλιση και στην περίθαλψη, που κάνει δυσβάσταχτο το να μορφώνει ο λαός τα παιδιά του.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος των εργαζομένων της ΕΛΙΤ στη δουλειά και η στήριξη του αγώνα που δίνουν είναι υποχρέωση κάθε εργαζόμενου. Η καταδίκη της πολιτικής που γεννά την ανεργία και τη φτώχεια είναι όρος επιβίωσης για την εργατική τάξη. Με εργαλεία την αλληλεγγύη και τον κοινό αγώνα. Με συνείδηση ότι το δίκιο το έχουν οι εργαζόμενοι, αυτοί που παράγουν τον πλούτο αυτής της κοινωνίας και όχι αυτοί που ληστεύουν τον πλούτο αυτό, το κεφάλαιο και αυτοί που το στηρίζουν.
Να απαιτήσουμε:
· Να διασφαλιστοΥν οι δουλειΕς Ολων των εργαζομΕνων της ΕΛΙΤ.
· Να καταβληθοΥν Αμεσα Ολα τα δεδουλευμΕνα.
· Να διασφαλιστΕί η συνταξιοδΟτηση Ολων των εργαζομΕνων που εΙναι κοντΑ στη σΥνταξη.
Αθήνα 12/1/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου