Δεν ήταν μόνο μια αφορμή αλλά και μια επιπλέον αιτία, η δολοφονία του Αλέξη για αυτό το ξέσπασμα οργής της νεολαίας τον περσινό Δεκέμβρη. Γιατί στο πρόσωπο του Αλέξη η νεολαία έβλεπε τον εαυτό της, έβλεπε το πόσο αξίζει η ζωή σ' αυτό το σύστημα. Και την συντάραξε! Βέβαια η νεολαία τα είχε πάρει τα μαθήματά της από χιλιάδες άλλα «περιστατικά» ...
Γιατί ο δολοφονημένος Αλέξης ήταν η φυσική κατάληξη της διαρκούς κρατικής τρομοκρατίας και βίας απέναντι στο φοιτητικό ξεσηκωμό (νόμος πλαίσιο, άρθρο 16), των εισαγγελικών επεμβάσεων στα σχολεία και των μαθητοδικείων.
Γιατί ο δολοφονημένος Αλέξης δένεται με ένα αόρατο νήμα με τα εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονημένα παιδιά του Ιράκ, του Πακιστάν, της Παλαιστίνης που θάφτηκαν κάτω από τις αμερικανοΝΑΤΟικές βόμβες και τα ισραηλινά τανκς. Με τα εκατομμύρια παιδιά που συνεχίζουν να πεθαίνουν από έλλειψη τροφής και νερού, στην ξεχασμένη Αφρική, στις φαβέλες της Λατινικής Αμερικής. στις φτωχογειτονιές των πόλεων και των χωριών της Ασίας.
Επομένως η νεολαία μέσα από τη δολοφονία ενός από αυτήν διαπίστωσε την απανθρωπιά του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού συστήματος. Που η ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για μεγαλύτερα κέρδη δεμένη αδιάλυτα με τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστών για νέες αγορές φέρνει πολέμους και εξαθλίωση, επιβάλλει την μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δουλοπάροικους. Και ότι όλα αυτά δεν αφορούν κάποιους άλλους. Αλλά αφορούν όλες τις χώρες, όλους τους λαούς και τη νέα γενιά. Αφορούν την ίδια!
Όπως εκρηκτικά ήταν αυτά που ζούσε και έβλεπε η νεολαία στο σχολείο και τις σχολές, στο σπίτι, στη γειτονιά, στις απάνθρωπες πόλεις ή τα σχεδόν ερειπωμένα χωριά. Το ατέλειωτο τρέξιμο για να ανταπεξέλθουν σε ένα σχολείο που δεν είναι φτιαγμένο γι αυτά. Τις διαγραφές, την ξέφρενη εντατικοποίηση, την κατάργηση των δωρεάν παροχών, την μετατροπή των πτυχίων σε κουρελόχαρτα πιστοποίησης που καθιστούν αφιλόξενα για τη φοιτητική και σπουδαστική πλειοψηφία τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Την απόγνωση των πατεράδων για το μεροκάματο που δεν φτάνει, για το χωράφι που δίνεται προίκα στη τράπεζα. Την απελπισία της απολυμένης μάνας, και των φίλων του που συμπληρώνουν τις ουρές των ανέργων ή δουλεύουν «πακετάδες» για ένα κομμάτι ψωμί. Την απογοήτευση του «τυχερού» γιου της γειτόνισσας, που φτιάχνει, με το(α) πτυχίο(α) του και τα σεμινάριά του, συνεχώς βιογραφικά αναζητώντας δουλειά. Το αγκομαχητό του μετανάστη και των παιδιών του να τα βγάλουν πέρα σε ένα σύστημα που τους λέει «λαθραίους» και τους θεωρεί φτηνές μηχανές παραγωγής κερδών.
Και ΞΕΣΠΑΣΕ! Όπως τα ορμητικά νερά ενός χειμάρρου, που έχουν μπαζώσει την κοίτη του. Τρομάζοντας το σύστημα και τους εκφραστές του (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που έβγαλε τους πραιτωριανούς του στο δρόμο και τους πληρωμένους δημοσιογράφους του στα κανάλια-εφημερίδες του, να τρομοκρατήσουν και να «συνετίσουν» τη νεολαία. Και όταν είδε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό κάλεσε την Αλέκα και τον Αλέκο στο Μαξίμου απαιτώντας να συμβάλλουν στο σταμάτημα της νεανικής έκρηξης. Και το πράξανε περισσότερο ή λιγότερο. Το ΚΚΕ στάθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος εχθρικό απέναντι στην έκρηξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού έπαιξε λίγο για ψηφοθηρικούς λόγους με τη νεανική έκρηξη προσαρμόστηκε γρήγορα στα όρια που του έχει θέσει το σύστημα. Με δύο λόγια ο Δεκέμβρης έθεσε ξανά την επίσημη «αριστερά» μπροστά στα υποταγμένα χαρακτηριστικά της και τον ρεφορμιστικό προσανατολισμό της.
Ο Δεκέμβρης ανέδειξε ταυτόχρονα τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες και την σύγχυση μεγάλου μέρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Κυριάρχησαν η εκλογικοποίηση του αγώνα («κάτω η κυβέρνηση»), η απαξίωση του μαζικού κινήματος και οι φαντασιώσεις περί των κέντρων αγώνα «ομφαλού» της εξέγερσης. Έτσι εξαντλήθηκαν οι κινηματικοί όροι αλλά και δεν διαμορφώθηκαν οι πολιτικοί που θα μετασχημάτιζαν τον Δεκέμβρη σε μαζικό αγωνιστικό κίνημα νεολαίας-λαού.
Έμεινε έτσι ο αναρχικός, αντιεξουσιαστικός χώρος. Που θεώρησε την εξέγερση δική του και μέγιστο προσόν της ακριβώς εκείνες τις αδιέξοδες και προς εκμετάλλευση από τον αντίπαλο μορφές που πήρε αυτή, αποτέλεσμα της κατάστασης του κινήματος και έλλειψης μιας μαζικής επαναστατικής αριστεράς. Γι αυτό το λόγο και δεν ήθελε να συμβάλλει στη μετουσίωση της νεανικής έκρηξης σε μαζικό νεολαιίστικο κίνημα. Μόνο που έτσι αποκάλυψε τον στενό του ορίζοντα και τις περιορισμένες στοχεύσεις του! Οι οποίες εξαντλούνται στην ταύτιση του συστήματος με τον μπάτσο, στον ατομικιστικό παραδειγματισμό της «βολεμένης κοινωνίας» και στέκονται μακριά από την πάλη για την ανατροπή του συστήματος.
Ένα χρόνο μετά οι αιτίες που έσπρωξαν μαζικά τη νεολαία στο δρόμο της εξέγερσης όχι μόνο παραμένουν αλλά έχουν μεγαλώσει. Η κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο καθορίζει και την ένταση της επίθεσης σε όλα τα μέτωπα. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διαλύει γοργά τις αυταπάτες που είχε σπείρει. Εξαπολύει σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων και των καταχτήσεων λαού και νεολαίας ένα νέο γύρο επίθεσης. Πιο άγριο, πιο βαθύ, από τους προηγούμενους. Έχει βάλει μπροστά τη μηχανή κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Κλιμακώνει και επεκτείνει την επιβολή των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τη σύγχρονη δουλεία. Προχωρά σε ένα νέο κύκλο ακόμα πιο σκληρής λιτότητας, παίρνει νέα φορομπηχτικά μέτρα, ενισχύει κατακόρυφα τις πολιτικές της φτώχειας και της ανεργίας. Έτσι με στόχο να αντιμετωπίσει την γενικευμένη κρίση, και να αποκαταστήσει τη κερδοφορία του κεφαλαίου, προχωρά ακόμα πιο γρήγορα στην οικοδόμηση ενός νέου εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα. Γεγονός που επιβάλλει την εκτίναξη της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής στα ύψη. Γιατί η αστική τάξη μπροστά στο κίνδυνο των νέων εκρήξεων που γεννά η πολιτική της θωρακίζει το σύστημά της, θέλει με τη βία να καθυποτάξει λαό και νεολαία.
Μέσα στο λογαριασμό της νέας κυβέρνησης είναι και η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Υποκλίνονται στους αμερικανούς και στους σχεδιασμούς τους για Βαλκάνια - ορμητήριο στη πάλη τους για παγκόσμια κυριαρχία, αποδέχονται τη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, συναινούν σε λύσεις διχοτόμησης της Κύπρου. Λειτουργούν σαν ατζέντηδες της πολιτικής της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Προκειμένου να διασώσουν και να αναπαράγουν την κυριαρχία τους επάνω στο λαό και τη νεολαία δεν διστάζουν να προωθήσουν όλα εκείνα τα μέτρα που μετατρέπουν χώρα σε έρμαιο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και το λαό δούλο και επαίτη στο τόπο του: αποβιομηχάνιση, ξεκλήρισμα της αγροτιάς, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.
Βασικό τμήμα της γενικευμένης αντιλαικής επίθεσης αποτελεί και η συνέχιση της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης. Βασικοί πυλώνες της είναι ο ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ, ο νόμος για τα ΚΕΣ και η ευρωπαϊκή οδηγία 36/05, η αξιολόγηση και η δια βίου εκπαίδευση. Αυτή στοχεύει στο χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, στην ένταση των ταξικών φραγμών. Που ήδη δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο σπουδών ώστε να δημιουργηθεί το έδαφος πάνω στο οποίο θα προωθηθεί ένας κεντρικός στόχος του συστήματος και της ΕΕ: το σπάσιμο των ενιαίων σπουδών μας σε κύκλους, περιόδους και υποπεριόδους. Ώστε να μείνουν «λίγοι κι εκλεχτοί» αυτοί που θα φτάνουν στο τέλος των σπουδών. Ώστε για τους πολλούς να έρθει το τέλος των πτυχίων με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Ώστε να εμπεδωθεί στους σημερινούς φοιτητές η αυριανή τους «προοπτική»: εργαζόμενοι που θα περιπλανιόνται στο φαύλο κύκλο της εργασιακής ανασφάλειας, της ανεργίας, της μισής δουλειάς, της μισής ζωής, χωρίς δικαιώματα, έρμαια των αδηφάγων ορέξεων του κεφαλαίου.
Ρωτάμε λοιπόν: αυτή η πολιτική διορθώνεται; Με προτάσεις, με διαβούλευση, με διάλογο; Διορθώνεται με τις εποικοδομητικές προτάσεις στα όργανα συνδιοίκησης; Μπορούμε να την αντιπαλέψουμε με δήθεν προτάγματα «λαϊκής εξουσίας» ή «αριστερής διακυβέρνησης» μέσα στο καπιταλισμό; Μπορούμε να δώσουμε αγωνιστική διέξοδο με δήθεν ριζοσπαστικές προτάσεις μπαλώματος της αστικής εκπαίδευσης; Μπορούμε να φτιάξουμε κίνημα αρνούμενοι την κοινή δράση για την οικοδόμηση μετώπου αντίστασης λαού και νεολαίας και απαιτώντας από τους άλλους την υιοθέτηση της δικής μας άποψης σαν την υπέρτατη αλήθεια, όπως κάνουν οι δυνάμεις της επίσημης αλλά και πολλές από τις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και των παρατάξεών τους στα πανεπιστήμια;
Η πολιτική αυτή του συστήματος δεν διορθώνεται. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ! Με μαζικούς, παρατεταμένους, ανυποχώρητους αγώνες της νεολαίας και του λαού. Αυτό το δρόμο μας δείχνει ο η νεανική αντιπολεμική πλημμυρίδα του 2003, ο αγώνας της γαλλικής νεολαίας ενάντια στο CPE, φοιτητικός ξεσηκωμός 2006-2007 η νεανική εξέγερση του περσινού Δεκέμβρη, οι αγώνες που διεξάγει αυτές τις μέρες η νεολαία της Γερμανίας, της Αυστρίας, του Βελγίου. Αυτό τον δρόμο δείχνουν οι παλαιστίνιοι πιτσιρικάδες, η νεπαλέζικη νεολαία.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, ας τιμήσουμε τον δολοφονημένο Αλέξη, όπως του αξίζει. Ξεδιπλώνοντας την πάλη μας ενάντια στην αντιδραστική κυβερνητική πολιτική, ενάντια στη πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ. Ας μετατρέψουμε την επέτειο του ενός χρόνου από τη δολοφονία του Αλέξη σε βήμα έκφρασης του κινήματος μας και των δικαιωμάτων μας. Μαζί με την μαθητική και εργαζόμενη νεολαία, τους άνεργους νέους και νέες, τους εργαζόμενους. Ας προετοιμάσουμε έναν Δεκέμβρη λαϊκής και νεολαιίστικης ανάτασης. Εφαλτήριο για την οικοδόμηση ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ λαού και νεολαίας με στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτής της πολιτικής που δολοφονεί κάθε μέρα τα δικαιώματά μας και τα όνειρά μας. Ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της φτώχειας και των πολέμων και της ταξικής εκπαίδευσης.
ΟΛΟΙ στις ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΣ !
ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ !
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ !
- ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
- ΟΛΟΙ στον ΑΓΩΝΑ για ΔΗΜΟΣΙΑ- ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ , για ΣΤΑΘΕΡΗ και ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ-ΔΡΑΣΗΣ.
- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ, ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ . ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ -ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ :
- ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ την ΚΥΡΙΑΚΗ 6 του ΔΕΚΕΜΒΡΗ. ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ.
- ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ.
ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ-ΜΑΘΗΤΩΝ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ τη ΔΕΥΤΕΡΑ 7 του ΔΕΚΕΜΒΡΗ. - ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ με ΚΑΤΕΛΛΕΙΜΕΝΕΣ τις ΣΧΟΛΕΣ.
25 ΝΟΕΜΒΡΗ 2009
Αγωνιστικές Κινήσεις
σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου