Κάτω η πολιτική του συστήματος!
Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια στις 6/12 άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τη νεολαία αλλά και για την κοινωνία ευρύτερα.
Πριν τρία χρόνια ήταν οι εξεγερμένοι των γκέτο στη Γαλλία και λίγο αργότερα όλη η Γαλλία ενάντια στο CPE ( σύμφωνο πρώτης απασχόλησης). Αμέσως μετά ακολούθησε η ελληνική νεολαία ενάντια στο νόμο πλαίσιο και στο άρθρο 16. Λίγους μήνες πριν, κινητοποιήσεις ευρεία κλίμακας, με επίκεντρο τους φοιτητές, μαθητές αλλά και την έμπρακτη συμπαράσταση των εργαζομένων , πραγματοποιήθηκαν στην Ιταλία αναγκάζοντας την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι σε οπισθοχώρηση και το κίνημα σε μια πρώτη νίκη.
Αγώνες, κινήματα σε όλους τους τομείς της κοινωνίας αλλά και εξεγέρσεις σε όλο τον πλανήτη, όλο και πιο πυκνά εμφανίζονται και στο άμεσο μέλλον θα εντείνονται όλο και περισσότερο.
Αυτό που τα γεννά δεν είναι ‘τυχαία περιστατικά’ ούτε ‘σκοτεινές δυνάμεις’ που τα υποκινούν, όπως κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο προσπαθούν να μας πείσουν πως έτσι είναι.
Είναι η επίθεση του συστήματος σε όλα τα επίπεδα. Στη δουλειά, στις σπουδές, στην περίθαλψη, στα δημοκρατικά δικαιώματα και στις ελευθερίες.
Είναι η έκφραση αγανάκτησης των νέων γενεών, και από κοντά και των προηγούμενων, απέναντι σε ένα σύστημα που δολοφονεί 15χρονους στο κέντρο της Αθήνας και παιδιά μεταναστών στα παρισινά γκέτο. Που οπλίζει το χέρι παρακρατικών στο να αποπειραθούν να δολοφονήσουν με βιτριόλι μία από τους ‘κολασμένους της γης’ και όχι τυχαία αυτούς που τολμούν να υψώσουν ανάστημα και να διεκδικήσουν δουλειά με δικαιώματα, αξιοπρεπή ζωή, που τολμούν να οργανωθούν για να πουν ΟΧΙ στη μαύρη εκμετάλλευση των αφεντικών ιδιωτικού ή δημοσίου τομέα!
Είναι η αποστροφή απέναντι στο ιμπεριαλιστικό σύστημα που φέρνει πολέμους από τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Μ. Ανατολή ως τη Λατινική Αμερική. Σε ένα σύστημα που δε διστάζει να ξεριζώνει ολόκληρους λαούς από τον τόπο τους, να δολοφονεί αμάχους και μικρά παιδιά στην Παλαιστίνη να εισβάλει στην λωρίδα της Γάζας και να μακελεύει τους κατοίκους της προκειμένου να εξυπηρετήσει τα αιμοσταγή συμφέροντα του.
Απέναντι σε αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που καθημερινά σκοτώνει άμεσα και έμμεσα τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και που ετοιμάζει ένα δυσοίωνο μέλλον για όλη την ανθρωπότητα- νέοι, εργάτες, εργαζόμενοι, αγρότες, μετανάστες από άκρη σε άκρη του πλανήτη αναζητούν μέσα από κάθε αφορμή μια διαφορετική διέξοδο, από το μονόδρομο της υποταγής που το σύστημα αυτό προβάλει. Η αναζήτηση αυτή όλο και περισσότερο αποκτά κινηματικά, προοδευτικά- αριστερά χαρακτηριστικά . Καθένα από αυτά τα κινήματα, όπως και αυτό στη χώρα μας, δε θα μπορούσε να είναι ‘ιδανικό’ και χωρίς ανεπάρκειες. Δε μπορούν σε αυτή τη φάση και μονομιάς αυτά τα κινήματα να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, περιεχόμενο, στόχο, γείωση στην κοινωνία και οργάνωση που θα οδηγούσαν άμεσα στην ανατροπή αυτού του συστήματος και στην οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας και ενός διαφορετικού συστήματος που δε θα είναι εκμεταλλευτικό, αλλά θα έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Είναι αντικειμενικό να υπάρχουν αδυναμίες μέσα σε όλα αυτά τα ξεσπάσματα και τους αγώνες γιατί η αποσυγκρότηση του κινήματος που συντελείται εδώ και δεκαετίες παγκόσμια, δε θα μπορούσε εν μία ή έστω πολλών φλεγόμενων (!) νυκτών να ανατραπεί.
Όμως το σύνολο αυτών των κινημάτων και εξεγέρσεων δημιουργούν νέες συνειδήσεις, διαφοροποιούν καταστάσεις και δημιουργούν νέα δεδομένα τα οποία φέρνουν τα λαό και τη νεολαία σε καλύτερη θέση στο να οργανωθεί, να αντισταθεί, να διεκδικήσει και να υπερασπίσει δικαιώματα αλλά και παραπέρα στο να παλέψει για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας…
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι ενταγμένες και οι κινητοποιήσεις που διαδραματίζονται στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα. Αποτελούν, αναπόφευκτα, τη συνέχεια των αντιπολεμικών διαδηλώσεων του 2001, των φοιτητικών και μαθητικών καταλήψεων του 2006-2007, των απεργιών των εκπαιδευτικών, των απεργιών των λιμενεργατών, των κινητοποιήσεων των απολυμένων της Νάουσας, της Siemens, του Λαναρά, της ΒΙΑΜΥΛ, ΛΑΡΚΟ, των τελευταίων αγώνων ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα.
Οι τωρινές κινητοποιήσεις έχουν όμως και κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με προηγούμενα. Από ένα συνεχώς ευρυνόμενο κομμάτι της κοινωνίας, σε ένα πρωτόλειο επίπεδο, εκφράζεται μια συνολική αμφισβήτηση αυτού του συστήματος και δεν υπάρχει επικέντρωση σε μια μεμονωμένη αιχμή όπως προηγούμενα. Αυτό ποιοτικά εκφράζει την διάρρηξη των δεσμών μιας ολόκληρης γενιάς με το σύστημα και τις αξίες του και αποτελεί στοιχείο για το βάθος και το εύρος των διεργασιών που πραγματοποιούνται μέσα στις συνειδήσεις της νεολαίας και του λαού σαν αποτέλεσμα της γενικευμένης επίθεσης του συστήματος.
στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες...
Αυτή τη διάσταση την αντιλαμβάνεται πολύ καλά η κυβέρνηση και το σύστημα συνολικότερα και για αυτό προσπαθεί να απαντήσει είτε με την ένταση της τρομοκρατίας - καταστολής (βλέπε αλλεπάλληλα χτυπήματα πορειών) είτε με την ενίσχυση των παρακρατικών μηχανισμών (βλ. τους πυροβολισμούς σε ανήλικους μαθητές, τις διάφορες προβοκάτσιες). Στον ίδιο στόχο του αποπροσανατολισμού και προβοκαρίσματος της νεολαιίστικης πολιτικοποίησης συντείνει και η επαναφορά από το παρασκήνιο των λεγόμενων «ένοπλων ομάδων» με τις ενέργειες τους (πυροβολισμοί στην κλούβα, τραυματισμός του αστυνομικού).
Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η προσπάθεια καταπάτησης του πανεπιστημιακού Ασύλου, αυτή τη φορά στο Μετσόβιο πολυτεχνείο. Γνωρίζει πολύ καλά το σύστημα πως το Άσυλο αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία για την οργάνωση των κινημάτων της νεολαίας, όπως επίσης και για την προφύλαξη τους από τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς και για αυτό με κάθε αφορμή προσπαθεί να το καταργήσει.
στην εκπαίδευση:
Είτε με το προχώρημα της επίθεσης σε βάρος των δικαιωμάτων της νεολαίας. Ήδη με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού η κυβερνητική ατζέντα για το 2009 έχει ως προτεραιότητα την παιδεία και τις νέες ‘τομές’ από το δημοτικό ως τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση προβλέπεται αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών, με εντατικοποίηση τους και ύψωση ακόμη περισσότερων ταξικών φραγμών, ενώ για το λύκειο η συζήτηση για την και καλά ‘κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων’ και ‘ελεύθερη εισαγωγή’ στα ΑΕΙ ΤΕΙ δεν είναι παρά μια νέα ‘παγίδα’ του υπουργείου που θα αποκλείσει ακόμη περισσότερους νέους από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είδαμε πολύ καλά το τι επέφεραν στη μαθητιώσα νεολαία τα μέτρα για την ‘παιδεία των ανοιχτών οριζόντων’ του Αρσένη ή περίφημη ‘βάση του δέκα’, στην ίδια κατεύθυνση (κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα) κινούνται και οι επερχόμενες αλλαγές που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Επίσης, δεν παύει να αποτελεί βασικό στόχος η παραπέρα υλοποίηση του νόμου πλαίσιο, του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας όπως και η αναγνώριση των ΚΕΣ- college με παράλληλη θεσμοθέτηση προεδρικού διατάγματος στο τρέχον έτος που θα τα εντάσσει στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Από την άλλη, το ζήτημα του πολλαπλού συγγράμματος, δηλαδή της σταδιακής κατάργησης των δωρεάν βιβλίων, δε θα αργήσει να τεθεί ως ζήτημα μέσα στους συλλόγους και ειδικά τώρα που πλησιάζει η εξεταστική περίοδος και πολλές σχολές δεν έχουν στο σύνολο των μαθημάτων βιβλία ή δεν έχουν μέρος αυτών. Το θέμα αυτό δεν μπορεί να περάσει στα ‘ψιλά’ ούτε και να υπάρξει εφησυχασμός ότι οι φοιτητές θα πάνε στην εξεταστική με τις σημειώσεις που κρατάνε μέσα στα αμφιθέατρα, όπως συχνά πυκνά λέγεται από τους καθηγητές. Τα δωρεάν βιβλία είναι καθολικό δικαίωμα και δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη οποιαδήποτε προσπάθεια κατάργησης ή περικοπή τους.
στην εργασία:
Στην εργασία το κόστος της οικονομικής κρίσης το κεφάλαιο για ακόμη μια φορά επιχειρεί να το μεταφέρει στις πλάτες των εργαζομένων, με την επιβολή του 65ώρου- με τη στήριξη της πολιτικής που προωθεί η ΕΕ, με την περικοπή και κατάργηση αργιών, αρχής γινομένης της «Κυριακής της πρωτοχρονιάς». Με τη μείωση του προσωπικού και ταυτόχρονη απόλυση χιλιάδων εργαζομένων από επιχειρήσεις, εργοστάσια, με το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ αλλά και με την ένταση της φορολογίας στα είδη πρώτης ανάγκης και πλατιάς κατανάλωσης. Τα 28 δις € που χαρίστηκαν στις τράπεζες είναι φανερό πλέον πως δεν προορίζονται για την καλυτέρευση της ζωής του λαού αλλά για τη στήριξη των επιχειρήσεων και για την παράταση της κρίσης που δε θα αργήσει να κάνει και πάλι την εμφάνιση της με ακόμη πιο δραματικά αποτελέσματα.
Αυτό που γίνεται φανερό είναι πως το σύστημα και οι πολιτικοί εκφραστές αυτό που φοβούνται είναι οι Αγώνες που συνεχώς αναπτύσσονται μέσα στην κοινωνία γιατί δεν μπορούν να τους ελέγξουν και γιατί η δύναμη του κόσμου είναι η μόνη που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του(του συστήματος). Η μόνη πραγματική πίεση είναι αυτή που ασκείται από το λαό και τα νεολαία μέσα από τις καταλήψεις, τις απεργίες, τις διαδηλώσεις μέσα από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις που δημιουργούν Μέτωπα Αντίστασης στην πολιτική του συστήματος, που πετυχαίνουν νίκες υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και δικαιωμάτων.
Αντίθετα λογικές που εκφράζονται από Δεξιές και Αριστερές πολιτικές δυνάμεις και που ως βάση έχουν το να οδηγήσουν αυτά τα κινήματα στις κάλπες και σε εκλογικά σενάρια γιατί δήθεν έτσι θα εκφραστεί κοινοβουλευτικός ή εκλογικός συσχετισμός υπέρ του λαού, συνειδητά ή ασυνείδητα το μόνο σίγουρο είναι πως εξυπηρετούν το σύστημα συνολικά στο να φύγει η ‘κουβέντα’ από τα πραγματικά επίδικα και να μεταφερθεί στο ‘εντός έδρα’ για αυτό πεδίο των εκλογών το οποίο ξέρει πολύ καλά το πώς να χειριστεί, να ελέγξει και να εκτονώσει, σπέρνοντας ταυτόχρονα την απογοήτευση στον κόσμο.
Στήριξη των οργάνων του φοιτητικού κινήματος
Όχι στις καπελωματικές λογικές και πρακτικές...
Η συνέχεια των κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν πριν τα Χριστούγεννα μέσα στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, πρέπει να παλευτεί με συστράτευση και κοινή δράση όλων εκείνων των δυνάμεων και αγωνιστών που αντιλαμβάνονται πως αυτή η πολιτική- από όποια κυβέρνηση και αν εκφράζεται- πρέπει να ανατραπεί.
Αυτό σημαίνει πως οι γενικές συνελεύσεις πρέπει να γίνουν και πάλι η βάση στήριξη του κινήματος, όπου εκεί θα παίρνονται πολιτικές αποφάσεις και θα χαράζεται το προχώρημα και η ενδυνάμωση του αγώνα, μακριά από αποφάσεις, που έχουν παρθεί έξω από αυτές, από αυτόκλητα «κέντρα αγώνα».
για την για την Ανατροπή της πολιτικής της εξάρτησης της φτώχειας,
της ανεργίας, της τρομοκρατίας
στις σπουδές:
ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Ανατροπή του νόμου πλαίσιο-Απόσυρση του ΠΕΚΛ
Κάτω οι νόμοι της Αξιολόγησης-ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ
Κατάργηση του νόμου για τα ΚΕΣ και της οδηγίας 36/05
Όχι στην εντατικοποίηση- Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών
Ένα Δωρεάν βιβλίο, σε κάθε μάθημα, για όλους τους φοιτητές
Κάτω η βάση του 10 -Αύξηση των εισακτέων σε όλες τις σχολές
στη δουλειά:
ΟΧΙ :
στον εργασιακό μεσαίωνα
στο 65ώρο
στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
Απαιτούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά
Δουλειά με δικαιώματα
στα δημοκρατικά δικαιώματα και στις ελευθερίες:
Κάτω η κρατική τρομοκρατία!
Κάτω τα χέρια από το Άσυλο
Το σύστημα γεννάει τους εγκληματίες όχι το άσυλο και οι ελευθερίες!
Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες- Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες!
Να καταργηθούν όλοι οι τρομονόμοι και όλο το θεσμικό πλαίσιο περιστολή ελευθεριών
--
ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ !
Αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό Λαό
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου