Με λαϊκούς αγώνες θα τσακίσουμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά!

  Πάνε 4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα,  που ήρθε από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Μια δολοφονία καθόλου τυχαία, ενός ανθρώπου που μέσα από τα τραγούδια του και την δράση του στην ιδιαίτερη γειτονιά του, το Κερατσίνι, ύψωνε φωνή αντίστασης και αμφισβήτησης. Τέτοιες φωνές δεν χωράνε ,βέβαια, στο σάπιο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, που με την πολιτική της φασιστικοποίησης και τις δολοφονίες του προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον λαό και τη νεολαία. Αυτό το σύστημα «καθοδήγησε» και το χέρι του Ρουπακιά.

     Όσα αναθέματα και «καταδίκες» και αν ρίξανε, σύσσωμοι οι εκπρόσωποι και μαϊντανοί του δολοφονικού συστήματος -από ΜΜΕ μέχρι κόμματα-υπηρέτες- απέναντι στη Χ.Α. και τη δράση της, δεν μπορούν να κρύψουν τον ρόλο που έπαιξαν για την άνοδο και τροφοδότησή της. Είναι αυτοί που δεν δίστασαν να αποκαλέσουν το συμβάν «μεμονωμένο περιστατικό» και είναι οι ίδιοι που κάνουν τα πάντα σήμερα για να ενοχοποιήσουν οτιδήποτε βγαίνει εκτός των τειχών του συστήματος, για να αποπροσανατολίσουν τον λαό, για να ποτίσουν τις συνειδήσεις των μαζών με το δηλητήριο της αντίδρασης. Για αυτούς, πρόσφυγες και μετανάστες αποτελούν «πρόβλημα» και «κίνδυνο», οι άνεργοι είναι «άχρηστοι» και συνυπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, φοιτητές και μαθητές «επαναστάτες χωρίς αιτία», οι αγωνιστές «εξτρεμιστές», ισχύει η θεωρία των «δύο άκρων» και της εξίσωσης φασισμού-κομμουνισμού, που αθωώνει τον πρώτο και στοχεύει στο λαϊκό και εργατικό κίνημα.

    Θέλουν να εμπεδώσουν στο λαό την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής. Τις απαγορεύσεις κινητοποιήσεων και απεργιών, την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και τα  αντεργατικά νομοσχέδια, το χτύπημα του Ασύλου, την καταστολή των λαϊκών αγώνων με ΜΑΤ και γκλομπ. Δίνοντας ακόμα περισσότερο αέρα στα πανιά των κάθε λογής φασιστών.

    Στην ίδια ρότα κινείται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που φτάνει έως και να ξεπλένει τους φασίστες με κοινές εθνικιστικές φιέστες μαζί τους στο Καστελόριζο. Αποδεικνύοντας παράλληλα πόσο αποπροσανατολιστικές ήταν οι λογικές που πίστεψαν ότι μπορεί και να μας γλιτώσει μια «αριστερή» διαχείριση από αυτές τις κακοτοπιές,

    Οι ίδιες λογικές είναι που συνεχίζουν, όμως, να τρέφουν αυταπάτες για τον ρόλο του κράτους και των μηχανισμών του και να ψάχνουν την απάντηση στο ζήτημα της φασιστικοποίησης, καλώντας το ίδιο το σύστημα να απονείμει «δικαιοσύνη» ή να «κλείσει τα γραφεία της Χ.Α.». Το σύστημα που εξέθρεψε την Χ.Α. και που την έχει για μαύρη εφεδρεία του απέναντι στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Την αστική δικαιοσύνη που δεν δίστασε να δείξει το πραγματικό της πρόσωπο, κρίνοντας αντισυνταγματικές απεργίες, διώκοντας αγωνιστές, στέλνοντας στη φυλακή χωρίς στοιχεία νέους ανθρώπους, όπως την Ηριάννα,  αφήνοντας τον δολοφόνο Ρουπακιά, καθώς και άλλους εμπλεκόμενους χρυσαυγίτες, να κυκλοφορούν προκλητικά ελεύθεροι. Καμία αξία δεν έχουν οι επικλήσεις από την μεριά του κινήματος στην κατ’ επίφαση δικαιοσύνη του αστικού συστήματος, παρά μόνο να εγκλωβίζουν συνειδήσεις και να ευελπιστούν για λύση του θέματος από τον δημιουργό του.

     Μοναδικός τρόπος απάντησης από τον λαό και τη νεολαία στην πολιτική της φασιστικοποίησης που βιώνουμε είναι η δημιουργία κινήματος απέναντι στο σύστημα που δολοφονεί με εκτελέσεις και πολέμους, που φέρνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που γεννά και θρέφει το τέρας του φασισμού. Να αντισταθούμε στον καπιταλιστικό μονόδρομο που το σύστημα θέλει να επιβάλλει και να αντιτάξουμε τον αγώνα για τα δικαιώματά μας και την καλυτέρευση των όρων ζωής μας.

    Άλλωστε, ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την μνήμη του Παύλου, είναι να δυναμώσουμε αυτό που τους φοβίζει… Να χτίσουμε τους όρους για το λαϊκό εργατικό κίνημα που θα είναι ικανό να αντιταχθεί συνολικά στο σύστημα που γέννησε τον φασισμό!