Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Η «ελπίδα» που ήρθε και η πραγματική ελπίδα!

Δεν πέρασε και πολύς καιρός από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ήδη βρει τα χνάρια που πρέπει να ακολουθήσει, για να καταφέρει να προσαρμοστεί στις ανάγκες του συστήματος. Μια κυβέρνηση με «κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» και συμπλήρωμα το δεξιό- εθνικιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ. Είναι δεδομένο πως η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ βασίστηκε στην καταδίκη από τον λαό της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής την οποία εκπροσωπούσαν, και γενικότερα, στην αποδόμηση του παλιού πολιτικού συστήματος. Είναι δεδομένο, επίσης, πως η νέα κυβέρνηση έχει αποδεχθεί για τα καλά το ρόλο του διαχειριστή μιας κατάστασης και όχι της αλλαγής της.


Μας θέλουν υποταγμένους στα κυρίαρχα πλαίσια!

Είναι ξεκάθαρο πως η νέα κυβερνητική διαχείριση έχει αποδεχθεί το πλαίσιο της εξάρτησης της χώρας μας από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, την ένταξή της σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, την κυριαρχία του κεφαλαίου. Όλους αυτούς τους παράγοντες, δηλαδή, που μαυρίζουν τη ζωή μας. Όλους αυτούς οι οποίοι τροφοδότησαν και θα τροφοδοτούν διαρκώς τους νέους γύρους της επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί και δεν θέλει ούτε καν να αμφισβητήσει τον πυρήνα των κυρίαρχων αντιλαϊκών πολιτικών. Η «σκληρή» διαπραγμάτευση που δήθεν διεξάγει με τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά υποταγή στα συμφέροντά τους. Οδηγεί σε νέο μνημόνιο, έστω με ένα πιο κομψό όνομα, στο βάθεμα της επίθεσης και στη διαιώνιση της κυριαρχίας ιμπεριαλισμού και κεφαλαίου.

Προεκλογικές δεσμεύσεις , μια προς μια, μετατοπίζονται –πάντα με δεξιά κλίση- και δεν κρατήθηκαν ούτε τα προσχήματα μιας πρώτης περιόδου. Και αυτή η αλλαγή δεν έχει να κάνει (μόνο) με την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με την άμεση αντίδραση της Ε.Ε. στις εξαγγελίες του σαν νέα πολιτικά κυρίαρχη δύναμη, με μεγάλες πιέσεις για να ολοκληρώσει την αντιδραστική του προσαρμογή στο σύστημα. Αυτή η Ε.Ε., που παρουσιάζεται σαν το «σπίτι των λαών», ενώ στη πραγματικότητα είναι η φυλακή τους! Αποδεικνύεται μέσω των τελεσιγράφων και των απειλών από τη μεριά τους, το ότι είναι ένας ιμπεριαλιστικός συνασπισμός με σκοπό την εκμετάλλευση των εργαζομένων και την καταλήστευση χωρών! Και δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει «Ευρώπη των λαών», όπως θέλει να την προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, είναι κάτι παραπάνω από συνειδητή η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό  -αλλά και τον γαλλικό, ιταλικό και όχι μόνο- ως ελπίδα για τον λαό. Όλοι αυτοί είναι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συμφωνούν στην ανάγκη των «μεταρρυθμίσεων» και στη συνέχιση της επίθεσης. Οι αντιπαραθέσεις τους δεν αφορούν το λαό, αλλά τα συμφέροντά τους και είναι άκρως επικίνδυνη η απόπειρα εμπλοκής της χώρας σε αυτές τις αντιθέσεις.

Κατανοούμε, λοιπόν, πως η συγκυβέρνηση θέλει και μένει πιστή στις επιταγές του ιμπεριαλισμού και της Ε.Ε., στην τήρηση των δεσμεύσεων απέναντι στους «ευρωπαίους εταίρους». Συνεπώς, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να συγκρουστεί με τις ταξικές κατευθύνσεις που έχουν θεσπιστεί από την Ε.Ε. για την εκπαίδευση, αλλά και με όλο το πακέτο των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων γενικότερα. Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε και ήδη έχει καταπιεί το 70% του μνημονίου, όπως δήλωσε ο Βαρουφάκης. Έχει κάνει δεκτό ότι και φέτος δύσκολα θα φτάσουν τα λεφτά για να ζήσουμε, έχει αποδεχτεί την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο. Εξυμνεί τη συνεργασία της με τον ΟΟΣΑ, ο οποίος, ενδεικτικά μόνο, έχει πρωτοστατήσει σε προτάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα για μέτρα διάλυσης της περίθαλψης και για δίδακτρα στα πανεπιστήμια! Είδαμε, μάλιστα, να προτείνει για πρόεδρο της δημοκρατίας τον Παυλόπουλο, αυτόν που αποτέλεσε τον υπουργό των δολοφόνων του Γρηγορόπουλου το 2008! Έχει αποδεχτεί ότι θα συνεχίσουμε να ζούμε και να εξαρτόμαστε από αυτούς που μας έστειλαν την Τρόικα και το ΔΝΤ και που μας υπονομεύουν τις ζωές .

Μας θέλουν με απλωμένο το χέρι για ψίχουλα!

Είναι αλήθεια ότι οι διάφορες εξαγγελίες μέτρων που έχουν γίνει, έβαλαν τον λαό σε μια διαδικασία ανάθεσης της πάλης του στη συγκυβέρνηση,  γεγονός που σε συνδυασμό με τον εκμηδενισμό που είχε επέλθει στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του με την προηγούμενη συγκυβέρνηση, έχει βάλει τον πήχη χαμηλά σε ό, τι αφορά τις προσδοκίες του, με τη λογική του «λιγότερο κακού». Σε αυτό τεράστια ευθύνη έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, που καλλιέργησε μια τέτοια λογική, για να έχει τον κόσμο στη γωνία και όχι να παλεύει με βάση τις ανάγκες του.

Οι κωλοτούμπες, όμως, ακόμα και σε σχέση με αυτά, είναι συνεχείς! Ξεκινώντας από το πεδίο της εργασίας και της κοινωνίας, γενικότερα, παρατηρούμε αμέσως το προηγούμενο. Παίρνοντας ως παράδειγμα την «άμεση επαναθέσπιση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ», που πλέον διαμορφώθηκε στο «σταδιακή αύξησή του μέχρι το 2016, με προϋποθέσεις και εργοδοτική επιλογή».  Ακόμη και να συμβεί αυτό, όμως, ποιος είναι αυτός που θα εγγυηθεί ότι ο εργοδότης θα πληρώσει αυτά τα χρήματα στους εργάτες-εργαζόμενους;  Η νέα συγκυβέρνηση, επίσης, αποφάσισε ότι οι δυο τελευταίες δόσεις του ΕΝΦΙΑ (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2015) θα πρέπει να πληρωθούν, ιδίως από αυτούς που δεν έχουν να τις πληρώσουν, ανεξάρτητα από το γεγονός πως είναι ένας φόρος-ληστεία και με βάρβαρα ταξικά χαρακτηριστικά!

Πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο πως τα «μέτρα ανακούφισης» που τάζουν, δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά το προκάλυμμα της υποταγής τους και της συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής. Ακόμα και κάποια από αυτά να εφαρμοστούν, δεν πρόκειται να λύσουν επί της ουσίας τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας, τα οποία θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πολλά από αυτά (επιστροφή των καθαριστριών του υπ. Οικονομικών, επαναπρόσληψη των διοικητικών υπαλλήλων, αν και όποτε γίνουν), είναι αποτέλεσμα των αγώνων του λαού και δεν πρέπει να χρεωθούν σε καμία συγκυβέρνηση.

Το φοιτητικό κίνημα δεν θα γίνει χειροκροτητής των κυβερνητικών ελιγμών! Οι διεκδικήσεις μας παραμένουν!

Περνώντας στον χώρο της εκπαίδευσης, η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια. Εκτός από κάποιες αλλαγές που υπόσχονται, αναίμακτες ως προς το πολιτικό και οικονομικό κόστος, και που σε καμιά περίπτωση δεν έρχονται σε σύγκρουση με τις επιταγές της Ε.Ε. και της συνθήκης της Μπολόνια. Οι διαγραφές παραμένουν ορθάνοικτο ζήτημα, μιας και ο αρμόδιος υπουργός ανακοίνωσε πως οι διαγραφές συνεχίζουν κανονικά για την απαραίτητη εκκαθάριση των μητρώων, απλά όσοι επιθυμούν να συνεχίζουν τις σπουδές τους, θα δίνουν μια προσωπική συνέντευξη, εξηγώντας τους λόγους που τους οδήγησαν να τις σταματήσουν. Αφήνοντας έτσι μετέωρο το ζήτημα για το αν θα αφορά το μετρό των διαγράφων μόνο τους λεγόμενους «αιώνιους φοιτητές», ή αν θα θεσπιστεί κανονικότατα και για όλους τους προπτυχιακούς φοιτητές. Είναι ηλίου φαεινότερο πως το καθεστώς των διαγραφών παραμένει και θα διώχνει φοιτητές από φτωχά και λαϊκά κυρίως στρώματα έξω από τα πανεπιστήμια, και πως αυτό το άγρια ταξικό πανεπιστήμιο το οποίο έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής και συνεχίζει προς αυτήν την κατεύθυνση «των ευρωπαϊκών προτύπων», δεν θα σταματήσει να υπάρχει.

 Το ζήτημα του ασύλου είναι ακόμα ένα ανοιχτό μέτωπο, αφού πρωτίστως είναι ένα ζήτημα πολιτικό, ζήτημα της φοιτητικής πάλης η κατοχύρωσή του, και όχι νομικό. Τι πρέπει να υποθέσουμε, άλλωστε, όταν ο ίδιος υπουργός δηλώνει ότι θα το θέσει με πιο «λογικούς όρους»; Πάντως, οι σεκιούριτι έξω από τις σχολές του ΕΚΠΑ παραμένουν. Επίσης, όσον αφορά την κατάργηση των μισητών συμβουλίων ιδρύματος, δεν πρέπει να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια, γιατί αυτό που αναδεικνύουν είναι μια προσπάθεια αναβάθμισης του θεσμού της συνδιοίκησης στις σχολές μας, έτσι ώστε να γινόμαστε συνένοχοι από τη συμμετοχή μας σε κρατικά όργανα, όπως η σύγκλητος, με τις αντιφοιτητικές ρυθμίσεις που θα προωθούν.

Ζητήματα που αφορούν παροχές όπως σίτιση, στέγαση και μεταφορές, που αποτελούν προϋπόθεση για έναν φοιτητή που προέρχεται από φτωχά-λαϊκά στρώματα για να σπουδάσει, ούτε μπορούν να περιμένουν την όποια διαπραγμάτευση για να λυθούν, αλλά και ούτε καν έχουν τεθεί από τη νέα κυβέρνηση. Επιπλέον, τι θα γίνει άραγε με τα σχέδια των κυρίαρχων για την κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος; Όταν αρχίσουν να κοστολογούν τα δικαιώματά μας στο όνομα της διαπραγμάτευσης, θα ξεφύγει το δωρεάν βιβλίο από αυτό; Ενδεικτική είναι, επίσης, η δήλωση Μπαλτά για τα παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους: «δεν θα κάνουμε εύκολες μετεγγραφές και όσοι πετυχαίνουν σε Σχολές της Περιφέρειας θα τους ζητήσουμε να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους πριν κάνουν την επιλογή τους». Επίσης, το καθεστώς της εντατικοποίησης συνεχίζει ακάθεκτο, με διπλές εξεταστικές μέσα σε 3 εβδομάδες σε πολλές σχολές, με συνεχείς προόδους και τεστάκια και με την καθηγητική αυθαιρεσία  ανυποχώρητη. Οι ταξικοί φραγμοί εξάλλου συνεχίζουν να ορθώνονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ η τράπεζα θεμάτων δεν καταργήθηκε οριστικά, αλλά θα είναι «συμβουλευτική».

Συγκεντρώσεις «αξιοπρέπειας» ή πνιξίματος των προσδοκιών του λαού;

Όλα αυτά συμβαίνουν, την ώρα που η ίδια η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλεί τον λαό να στηρίξει τη διαπραγμάτευσή της με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, κάνοντας συγκέντρωση την ώρα της συνόδου. Ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ που πριν από δυο χρόνια είχε «πουλήσει» τον αγώνα των εκπαιδευτικών  και είναι ο κύριος υπεύθυνος για το μη προχώρημα των λαϊκών αντιστάσεων τα τελευταία χρόνια, τον αφοπλισμό του κινήματος και την αναπαραγωγή λογικών ανάθεσης στις γραμμές του. Η πραγματικότητα αυτών των συγκεντρώσεων δεν έχει καμιά σχέση με αυτές των κινητοποιήσεων όπου ο λαός και η νεολαία αντιστέκονται, διεκδικούν και παλεύουν να ανατρέψουν τις σε βάρος τους πολιτικές. Δεν έχουν ούτε καν τα χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων του καλοκαιριού του 2011 στις πλατείες και τους δρόμους της χώρας, όπου ο λαός ξεσηκώθηκε έχοντας συγκεκριμένα αιτήματα αντίστασης. Πολύ περισσότερο δεν είχαν τα χαρακτηριστικά λαϊκών κινητοποιήσεων κόντρα στους ιμπεριαλιστές και διεκδίκησης της ανεξαρτησίας της χώρας. Συγκεντρώσεις που ρίχνουν  τον λαό σε ένα φαύλο κύκλο χαμηλών προσδοκιών σε όλα τα ζητήματα, από το άμεσα οικονομικό μέχρι το ζήτημα της σχέσης με τους ιμπεριαλιστές της Ευρώπης και της Αμερικής. Και αυτές οι χαμηλές προσδοκίες δεν θα οδηγήσουν πουθενά αλλού, εκτός από την υπονόμευση και την σμίκρυνση όλων των αγώνων πάλης, αντίστασης και διεκδίκησης στο μέλλον, θυσιασμένους όλους στο βωμό της ανάθεσης.
Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας!

ΔΕΝ ΤΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ! ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΥΨΟΥΜΕ! Θα σταθούμε στα πόδια μας και θα διεκδικήσουμε τις ζωές μας! Ξεκαθαρίζουμε πως οι ταξικοί εχθροί του λαού και της νεολαίας δεν πρόκειται να παραιτηθούν από  το προχώρημα της επίθεσης, όποια κυβέρνηση και αν βρίσκεται στη εξουσία. Το σύστημα έχει αποδείξει πως δεν φοβάται ένα λαό και μια νεολαία με απλωμένο το χέρι σε σωτήρες, αλλά με σφιγμένη τη γροθιά! Πρέπει ο λαός-νεολαία να βγουν στους δρόμους και στις πλατείες αρνούμενοι να υποταχτούν στους ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς, να διαδηλώσουν, αγωνιζόμενοι κάτω από τις δικές τους σημαίες, προτάσσοντας τα δικά τους συμφέροντα! Γιατί το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα, όσες φορές κέρδισε, το κατάφερε με σύγκρουση και θυσίες! Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας!

Καλούμε τους φοιτητές να μη δεχτούν καμία έκπτωση στα δικαιώματά τους! Να παλέψουμε για την ουσιαστική κατοχύρωσή τους, μαζικοποιώντας τις γενικές συνελεύσεις και τα συλλογικά μας όργανα!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου