Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ, ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ...

Τον τελευταίο καιρό έχουν φουντώσει τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για την ανάγκη δημιουργίας πανεπιστημιακής αστυνομίας. Από τη μια το υπουργείο παιδείας και η κυβέρνηση ανοίγουν τη συζήτηση «για να αντιμετωπιστούν», όπως λένε, «φαινόμενα βίας και ανομίας μέσα στα πανεπιστήμια» κατά τα πρότυπα των πανεπιστημίων του εξωτερικού. Από την άλλη, σύγκλητοι, πρυτάνεις και συμβούλια ιδρύματος τοποθετούνται για το πόσο αναγκαίο είναι αυτό το μέτρο για τη «διασφάλιση της ακαδημαϊκής λειτουργίας» του κάθε ιδρύματος. Από κοντά και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με τις περίφημες προτάσεις της στο ΠΑΙΔΕΙΑ 2020 στηρίζει ξεκάθαρα αυτή την επιλογή του συστήματος σαν γνήσια καθεστωτική δύναμη.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του προέδρου της Νομικής, Φορτσάκη, ο οποίος αναφερόμενος στις αρμοδιότητες της πανεπιστημιακής αστυνομίας δηλώνει ότι «όταν κάποιος προσπαθεί να εισέλθει στο χώρο του ιδρύματος χωρίς να είναι μέλος του (φοιτητής, καθηγητής κλπ) και δεν υπάρχει συνεννόηση εκ των προτέρων, οι πανεπιστημιακοί φύλακες θα ειδοποιούν την  αστυνομία για να συλλαμβάνεται»(!), θεωρώντας ότι δεν είναι λογικό «επειδή το πανεπιστήμιο είναι χώρος ελεύθερης διδασκαλίας (του συστήματος θα προσθέταμε εμείς) να συνεπάγεται ότι μπορεί να μπαίνει όποιος θέλει…». Πόσο βολικά έρχονται να προστεθούν όλα αυτά στην ανακοίνωση της συγκλήτου της ΑΣΟΕΕ που βρήκε τη λύση στο πρόβλημα των «βίαιων γεγονότων» γύρω από την σχολή στην ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας..;;
Σε μια περίοδο που η επίθεση στη νεολαία και συγκεκριμένα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ δίνει σάρκα και οστά στο πανεπιστήμιο του Μνημονίου, το σύστημα θέλει να διαμορφώσει συνθήκες τρομοκρατίας και φόβου μέσα στις σχολές. Θέλει να διαμορφώσει εκείνους τους όρους που θα του εξασφαλίσουν τόσο ότι η επίθεση θα περνάει και θα προχωράει ανεμπόδιστη όσο και ότι θα τσακιστούν άμεσα και γρήγορα οι όποιες αντιστάσεις των φοιτητών πάνε να εκδηλωθούν. Και αυτός ο σκοπός κατευθύνεται και στο ζήτημα του Ασύλου και την πλήρη εμπέδωση της έννοιας του κατά πως το εννοεί το σύστημα. Πόσο «ουδέτερος» θα ήταν ο ρόλος της πανεπιστημιακής αστυνομίας στην περίπτωση της ΑΣΟΕΕ στο έργο καταστολής και τρομοκρατίας των ΜΑΤ; Πόσο εύκολα θα εμπέδωνε το σύστημα στους φοιτητές το δόγμα ότι το Άσυλο είναι το αμφιθέατρο που κάνει μάθημα ο καθηγητής αλλά όχι το αμφιθέατρο που κάνει Γενική Συνέλευση ο Φοιτητικός Σύλλογος; Ότι το Άσυλο υπάρχει για να προστατεύει «την ελευθερία διδασκαλίας» κατά Φορτσάκη αλλά όχι τις μαζικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος; Πόσο άμεσα θα καταπνίγεται κάθε φωνή αντίστασης όταν το σύστημα θα μπορεί να την καταστέλλει εκ των έσω; Ενώ ο λαός στενάζει κάτω από τα μέτρα που έχει επιβάλει ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενώ κόβονται μια σειρά από φοιτητικά δικαιώματα, η σίτιση, η στέγαση, τα συγγράμματα  και ολοένα εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί με όχημα και την υποχρηματοδότηση, το σύστημα μια χαρά «προσπερνάει» τους οικονομικούς δείκτες όταν πρόκειται για την καταστολή των νεολαιίστικων αντιστάσεων.
Σύμμαχος του συστήματος σε αυτή την προσπάθεια πέρα από το καθηγητικό κατεστημένο είναι και η «υπεύθυνη» δύναμη των φοιτητών.. Η ΔΑΠ καιρό τώρα έχει ταχθεί υπέρ της δημιουργίας πανεπιστημιακής αστυνομίας προσπαθώντας από τη μεριά της να θολώσει τα νερά μιλώντας για «μειοψηφίες που κρατούν όμηρους» φοιτητές και καθηγητές και να λασπολογήσει για τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και των εργαζομένων (βλέπε φοιτητικό κίνημα ’06-’07, σχέδιο Αθηνά αλλά και πρόσφατη απεργία των διοικητικών). Παράλληλα -όπου μπορεί- προωθεί ακόμα περισσότερο την αποσυγκρότηση των Φοιτητικών Συλλόγων με την πρόταση για «Συλλόγους έξω από κόμματα» που θα… λογοδοτούν στο κράτος και το σύστημα για τις διαδικασίες τους. Η «ακομμάτιστη» ΔΑΠ και η «ανεξάρτητη» ΠΑΣΠ, παρά τις -ποιες άραγε;- διαφωνίες τους, που έχουν καταφέρει να απαξιώσουν στα μάτια των φοιτητών τις συλλογικές διαδικασίες και την πάλη του φοιτητικού κινήματος, από κοινού συναγωνίζονται για αυτό το σκοπό.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, οι δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα, που πασχίζουν να οργανώσουν την πάλη των φοιτητών, μα πάνω από όλα οι ίδιοι οι φοιτητές, θα πρέπει να σηκώσουν ανάστημα! Να μην υποταχθούμε στην τρομοκρατία του συστήματος! Να μην θεωρήσουμε «φυσιολογική» την αστυνομοκρατία μέσα στις σχολές μας! Ο μόνος αρμόδιος για την υπεράσπιση του Ασύλου είναι το φοιτητικό κίνημα! Οι Σύλλογοί μας δεν έχουν διακοσμητικό ρόλο! Είναι τα κύτταρα της πάλης μας! Μόνο το ξαναζωντάνεμά τους μπορεί να συμβάλει στην ανατροπή της επίθεσης κόντρα στην κρατική τρομοκρατία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου