ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ των Αγωνιστικών Κινήσεων για τις φοιτητικές εκλογές

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές έγιναν (και ολοκληρώθηκαν) σε μια περίοδο που από την μια το αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας βρίσκεται σε βαθιά κρίση και από την άλλη υπάρχει μεγάλη απαξίωση στα όργανα και τις διαδικασίες του φκ. Αυτή η απαξίωση εκφράστηκε έντονα με την πρωτοφανή απόχη την ημέρα των εκλογών. Το πρόβλημα βέβαια είναι σαφώς συνολικότερο. Η πλειοψηφία των φοιτητών νοιώθει ότι δεν μπορεί να εκφραστεί και να στηριχτεί μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους. Σε αυτό μεγάλη συμβολή έχουν οι παρατάξεις του συστήματος (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ) που με κάθε ευκαιρία «χτυπούν» τους συλλόγους και τις διαδικασίες τους. Αλλά ευθύνη σε αυτό έχουν και αριστερές παρατάξεις (ΠΚΣ, ΑΡΕΝ, ΕΑΑΚ) που έχουν καταντήσει τις συνελεύσεις σαν «μικρά» κοινοβούλια, συζητώντας για το ποιο πολιτικό (ή καλύτερα κυβερνητικό) πρόγραμμα είναι το «καλύτερο». Αυτές οι λογικές έχουν οδηγήσει στην αδρανοποίηση του φ.κ και στον παραπέρα εκφυλισμό των οργάνων του. Τα αποτελέσματα μπορούν να μας δώσουν μια εικόνα:

Η πτώση της ΔΑΠ αλλά και η κατρακύλα της ΠΑΣΠ δείχνουν ξεκάθαρα την αποστοίχηση των φοιτητών από τις δυνάμεις του συστήματος, όπως φάνηκε και συνολικότερα στις βουλευτικές. Αυτή η πτώση, εκφράστηκε κατά βάση με την αποχή και όχι τόσο με την στήριξη άλλων δυνάμεων. Η ΔΑΠ, με την ανακοίνωση της, από την μία προσπαθεί να κρύψει την πτώση των ψήφων της τονίζοντας την πρωτειά της στις φοιτητικές εκλογές και από την άλλη εντείνει ακόμα περισσότερο (και θα συνεχίσει όσο οι εξελίξεις θα επιταχύνονται) τον αντιαριστερό, της λόγο. Τα αποτελέσματα της ΠΑΣΠ δείχνουν την κατάσταση διάλυσης που βρίσκεται, σε μια φάση που θέλει να ανασυνταχτεί και να σταθεί στα πόδια της. Είναι σίγουρο ότι καμία από τις δύο αυτές δυνάμεις δεν μπορούν να μείνουν ίδιες ενώ όλο το αστικό προσωπικό αντιδραστικοποιείται προκειμένου να συνεχίσει την επίθεση.

Η άνοδος των αριστερών δυνάμεων (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και ΠΚΣ) είναι ένα χαρακτηριστικό των φετινών εκλογών και δείχνουν μια μεταστροφή προς τα αριστερά. Αυτό οφείλεται περισσότερο στις κοινωνικές διεργασίες που γίνονται το τελευταίο διάστημα παρά στην δράση και την αποτελεσματικότητα του φοιτητικού κινήματος. Το φκ επί της ουσίας παραμένει ανενεργό εδώ και πολλούς μήνες (μετά τις κινητοποιήσεις του Σεπτέμβρη) χωρίς ουσιαστική και οργανωμένη παρουσία στους λαϊκούς αγώνες του τελευταίου διαστήματος. Ο κοινοβουλευτικός τρόπος με τον οποίο βλέπουν αυτές οι δυνάμεις τις φοιτητικές εκλογές έχει συμβάλλει στην απαξίωση αυτής της διαδικασίας.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις αντιλαμβανόμενες αυτήν την μέρα σαν μια πολιτική μάχη υπεράσπισης των συλλόγων έδωσαν την μάχη παρεμβαίνοντας σε περισσότερες σχολές από τα προηγούμενα χρόνια. Νέοι συναγωνιστές μπήκαν με πείσμα στις σχολές και παρόλο το αρνητικό κλίμα προσπάθησαν να ανοίξουν τα πολιτικά ζητήματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια περιορισμένη άνοδο. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο οι λογικές κυβερνητισμού και της ανάθεσης του αγώνα που έχουν επικρατήσει και στον φοιτητόκοσμο. Απέναντι σε αυτό προσπαθήσαμε να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της οργάνωσης της πάλης των φοιτητών μέσα από τους συλλόγους, για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα μας σε ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΖΩΗ. Η μάχη που δώσαμε αυτές τις μέρες ήταν άνιση. Στο δρόμο μας βρέθηκαν πολλαπλά εμπόδια που έθεσαν τόσο οι κυρίαρχες όσο και αριστερές παρατάξεις. Χαρακτηριστική ήταν η επίθεση που δέχτηκε η άποψη μας για αποχή από τα όργανα συνδιοίκησης, φτάνοντας στο σημείο να λένε απειλές ότι δεν θα δεχτούν το κατέβασμα μας χωρίς καμία ουσιαστική επιχειρηματολογία. Είναι σίγουρο όμως ότι μέσα από την μάχη των φοιτητικών εκλογών οι Αγωνιστικές Κινήσεις βγήκαν πολιτικά ανεβασμένες και δυναμωμένες.

Η νεολαία και ο λαός έχει μπροστά της δύσκολες μέρες. Η επίθεση ενάντια στα δικαιώματά μας όχι μόνο δεν θα σταματήσει αλλά θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν κάθε φοιτητή που θέλει να παλέψει ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση για να ενεργοποιήσουμε πάλι τους συλλόγους μας. Η λύση στα προβλήματα μας δεν μπορεί να βρεθεί σε καμία κυβέρνηση, ούτε με την αποδοχή της κατάστασης, την μοιρολατρεία και την αποφυγή του προβλήματος. Η νεολαία και το φκ πρέπει να οργανωθούν και να παλέψουν στο πλευρό του λαού ενάντια στην πολιτική του συστήματος που μας θέλει σύγχρονους δούλους. Να υπερασπίσουμε την δημόσια δωρεάν παιδεία. Να ξανακάνουμε τους συλλόγους και τις συνελεύσεις μας όργανα της πάλης μας και όχι ανούσιες διαδικασίες. Οι κάλπες έκλεισαν και νέες μάχες ανοίγονται μπροστά μας.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ