Η νεολαία να βγει στο προσκήνιο του αγώνα!

Εδώ και δύο χρόνια, ο λαός μας δέχεται μια άνευ προηγουμένου βάρβαρη επίθεση σε όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του, με πρόφαση την οικονομική κρίση. Μια κρίση που δεν δημιούργησε και καλείται τώρα να πληρώσει. Μια κρίση, στην ουσία, της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που μετακυλίεται στον εργαζόμενο λαό και τις εξαρτημένες, από τους ιμπεριαλιστές, χώρες, όπως η Ελλάδα.

Με την ψήφιση του νέου Μνημονίου, η επίθεση αυτή αναβαθμίζεται σε όλα τα επίπεδα. Η εξάρτηση της χώρας μεγαλώνει και καθίσταται νεοαποικία. Οι ξένοι επίτροποι μέσα στα Υπουργεία, υπό τις οδηγίες της τρόικας, καθορίζουν την πολιτική κατάσταση με τις ευλογίες της Κυβέρνησης και των κομμάτων της. Ο δημόσιος και ορυκτός πλούτος ξεπουλιέται στους ιμπεριαλιστές, ενώ οι ωμοί εκβιασμοί για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ προσπαθούν να ανακόψουν το κύμα οργής του λαού και να τον τρομοκρατήσουν.

Μισθοί καταργούνται, συντάξεις κόβονται, ο φόβος της απόλυσης για όσους έχουν ακόμη δουλειά είναι καθημερινός. Ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα διαλύονται, με τις συλλογικές συμβάσεις να είναι στον αέρα, ο βασικός μισθός να μειώνεται κατά 22%, οι απολύσεις να απελευθερώνονται και οι εργαζόμενοι να είναι έρμαια των εργοδοτών, με την συνεχή απειλή της ανεργίας. Η κατάσταση που πλέον επικρατεί και με τον νόμο, είναι η εργασιακή περιπλάνηση, μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, σπαστά ωράρια, εκ περιτροπής εργασία και όλα σύμφωνα με τις ανάγκες του εκάστοτε εργοδότη.

Για τους νέους η κατάσταση διαμορφώνεται ακόμα χειρότερη.Πέρα από το μαύρο μέλλον που διαγράφεται μπροστά τους, σε μια δίνη μέτρων που δεν έχουν τέλος και δε δίνουν καμία διέξοδο, έχουν να αντιμετωπίσουν και την μείωση του βασικού μισθού κατά 32% μέχρι την ηλικία των 25, τη μαζική αποθάρρυνση από τις σπουδές και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το πέταγμα στην αμορφωσιά ή στην καλύτερη περίπτωση, στη δια βίου μάθηση, δηλαδή την δια βίου περιπλάνηση για αναζήτηση πιστωτικών μονάδων και δουλειάς, και στον άκρατο ανταγωνισμό.

Ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ της Διαμαντοπούλου, είναι το εργαλείο για να υλοποιήσει αυτήν την κατεύθυνση. Να εναρμονίσουν δηλαδή τις σπουδές και τα πανεπιστήμια, με τα μέτρα του μνημονίου, να μας ετοιμάσει για τις εργασιακές συνθήκες που μας περιμένουν, να μας εμπεδώσει ότι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι, και να πορευτούμε μόνοι μας, απέναντι στο διπλανό μας, να μας πείσει ότι είμαστε υπεύθυνοι γι'αυτό που μας περιμένει. Και αυτήν την πολιτική καλούνται να ακολουθήσουν και τα Συμβούλια Διοίκησης με τους εγκάθετους κυβέρνησης-τρόικας, ως πτυχή του νέου νόμου.

Μπροστά σε όλη αυτή την κατάσταση ο λαός βγαίνει στο δρόμο! Αψηφώντας τους συνεχείς εκβιασμούς και το όργιο καταστολής, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας που τις μέρες των απεργιών θυμίζει πεδίο μάχης. Κάνει τα πρώτα βήματα σε μια πορεία συγκρότησης και αναδιοργάνωσής του, για να μπορέσει να αντιπαρατεθεί με επιτυχία σε αυτήν την πολιτική. Συνεχώς νέες κινητοποιήσεις και εστίες αντίστασης δημιουργούνται σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές και εργοστάσια, με πιο λαμπρή αυτή των απεργών στην Ελληνική Χαλυβουργία, στο εργοστάσιο του Ασπρόπυργου. Τα κινήματα αντίστασης απλώνονται από την πάλη ενάντια στα χαράτσια και την πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι την εναντίωση στο κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων.

Από όλα αυτά δεν πρέπει να απουσιάζει η νεολαία και ειδικά η σπουδάζουσα. Μετά τις κινητοποιήσεις του Σεπτέμβρη, που ανέδειξαν αδυναμίες, αλλά και δυνατότητες του φοιτητικού κινήματος, δεν πρέπει η απογοήτευση και την αδράνεια να κατακλύσει τα αμφιθέατρα. Η μη ύπαρξη προοπτικής, η ανάγνωση των δυσκολιών της περιόδου, η πίεση που δεχόμαστε από τους γονείς μας, λόγω της οικονομικής δυσχέρειας και της αβεβαιότητας για το μέλλον, οδηγούν μεγάλο κομμάτι των φοιτητών στην παραίτηση από την πάλη, στον ατομικό δρόμο, στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος στο εξωτερικό, χωρίς να λείπουν και οι περιπτώσεις της φυγής από την πραγματικότητα, πολλοί να οδηγούνται στα ναρκωτικά κλπ.

Αν δεν τους σταματήσουμε εμείς, δεν θα σταματήσουν!

Ήδη μας λένε ότι τα νέα μέτρα δεν θα αποδώσουν και ότι θα χρειαστούν κι άλλα. Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη και έχει σκοπό να ισοπεδώσει κάθε έννοια δικαιώματος μας. Σύντομα οι σπουδές μας και το κόστος τους θα είναι αβάσταχτο και πολλοί από μας μπορεί να μην είναι σε θέση να τις ολοκληρώσουν. Μετά τις σπουδές μας ή θα αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε (πόσους και με ποιούς όρους θα δεχτούν στην Ευρώπη?) ή να βγούμε στην εφιαλτική πραγματικότητα της ανεργίας και των εργασιακών σχέσεων που υπάρχουν. Κανένας δε θα γλιτώσει από αυτήν την πραγματικότητα.

Δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι!

Δεν θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν το μέλλον μας, να μας αναγκάσουν να φύγουμε από τον τόπο μας, να μας κάνουν σκλάβους, σύμφωνα με τις ορέξεις τους.

Μπορούμε να τους νικήσουμε!

Πρέπει να σταθούμε δίπλα στον αγωνιζόμενο λαό, να παλέψουμε για την ανατροπή των μέτρων και συνολικότερα αυτής της πολιτικής. Να κάνουμε πυρήνα αντίστασης κάθε αμφιθέατρο, κάθε σχολή, κάθε πτυχή της ζωής μας.

Να οργανωθούμε!

Μέσα από τους συλλόγους μας να οργανώσουμε τις κινητοποιήσεις μας, να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για τους αγώνες μας και τις προοπτικές τους. Ενάντια στα Συμβούλια Διοίκησης και συνολικά στο νέο νόμο πλαίσιο. Για το δικαίωμα σε Σπουδές-Δουλειά-Ελευθερίες-Ανεξαρτησία.

Κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος! Κανένας δεν πρέπει να μείνει έξω από την πάλη!

Γιατί αν αγωνιστούμε όλοι μαζί, μπορεί να κερδίσουμε, αν είμαστε ο καθένας μόνος του, θα χάσουμε σίγουρα.

• Να ανατρέψουμε το πανεπιστήμιο του μνημονίου
• Ενάντια στα Συμβούλια Διοίκησης και τους εγκάθετους κυβέρνησης-τρόικας στις σχολές
• Έξω οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί ΕΕ-ΔΝΤ από τη χώρα
• Όλοι στο δρόμο και στον αγώνα για να σταματήσουμε την επίθεση και να ανατρέψουμε τα μέτρα
• Όλοι στη μάχη της γενιάς μας στο πλευρό του λαού, για τη ζωή και το μέλλον μας