Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

63η Σύνοδος των Πρυτάνεων: βήμα κλιμάκωσης της επίθεσης!



Σε μια περίοδο που η γενικευμένη επίθεση Κυβέρνησης – ΕΕ- ΔΝΤ γκρεμίζει καταχτήσεις και δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας ενός αιώνα, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ και του ΛΑΟΣ ξεπουλά όσο- όσο τον δημόσιο πλούτο, υποθηκεύει τη χώρα στο ξένο κεφάλαιο μετατρέποντας την σε σύγχρονο κάτεργο… Σε μια τέτοια περίοδο, ο γνωστός για τις αντιδραστικές του απόψεις πρύτανης Ι. Γρυσπολάκης, παρουσίασε στη πρόσφατη 63η Σύνοδο των Πρυτάνεων εισήγηση η οποία θα αποτελέσει και τη βάση για την πρόταση τους προς το Υπουργείο Παιδείας και Δια βίου Μάθησης. Οι πρυτανικές αρχές, ο πανεπιστημιακός μηχανισμός και οι μεγαλοκαθηγητάδες που τον πλαισιώνουν αποδεικνύονται για πολλοστή φορά «βασιλικότεροι του βασιλέως», γίνονται «ο λαγός» για να κλιμακωθεί η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας που σπουδάζει στα ΑΕΙ- ΤΕΙ. Έτσι προωθούν:
1.      ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ. Δεν τους φτάνει η δαμόκλειος σπάθη των διαγραφών μετά από 2ν χρόνια σπουδών (όπου ν ο «κανονικός» χρόνος σπουδών) που επέβαλλε ο κακόφημος Νόμος Πλαίσιο του 2007 και που ήδη λειτουργεί τρομοκρατικά στις σπουδές των φοιτητών. Προτείνουν «η διάρκεια φοίτησης να προσαυξάνεται το πολύ κατά ένα ή δύο έτη». Έτσι «επιτυγχάνεται η επιβαλλόμενη υποχρεωτική παρακολούθηση των μαθημάτων» όπως λένε. Θέλουν να μετατρέψουν τα ΑΕΙ –ΤΕΙ σε φυλακή εντατικοποίησης και αποθάρρυνσης από τις σπουδές. Όπου οι φοιτητές με σκυμμένο το κεφάλι θα αποδεχτούν τις πιστοποιήσεις και τους δύο κύκλους σπουδών αντί για πτυχία με επαγγελματικά δικαιώματα. Την προοπτική της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Να γίνουν αδιαμαρτύρητα οι γενιές των 500 ευρώ όπως  έχει προαποφασίσει γι αυτούς το «Μνημόνιο» Κυβέρνησης- ΕΕ – ΔΝΤ..
2.      ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ. Δεν τους φτάνει η διάταξη του Νόμου Πλαίσιου που ουσιαστικά διαλύει το Άσυλο σαν δικαίωμα του λαού και της νεολαίας, ούτε οι δεκάδες παραβιάσεις του από τα ΜΑΤ και την αστυνομία τα τελευταία χρόνια. Καλούν την Πολιτεία (sic!) « να καταργήσει την θεοποιημένη λέξη “άσυλο”». Θέλουν να οχυρώσουν την αντιδραστική πολιτική τους με μέτρα καθημερινής και απροκάλυπτης αστυνόμευσης και καταστολής μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, γιατί γνωρίζουν πως η περίοδος που ανοίγεται θα έχει αγώνες και ξεσπάσματα.
3.      ΔΙΔΑΚΤΡΑ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΩΡΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ, ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗΣ  
α) Δεν τους φτάνει πως οι φοιτητές- σπουδαστές ήδη πληρώνουν δεκάδες σημειώσεις για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην εντατικοποίηση των σπουδών και τις εξεταστικές – σφαγεία. Θέλουν να καταργηθεί η δωρεάν χορήγηση βιβλίων για τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών-σπουδαστών. Λένε: «τα συγγράμματα να χορηγούνται δωρεάν στους φοιτητές, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν χαμηλό οικογενειακό εισόδημα κατά προτίμηση με μορφή κουπονιού».
β) Δεν τους φτάνει πως για την πλειοψηφία των φοιτητών είναι άγνωστη λέξη η δωρεάν στέγαση. Θέλουν τη κατάργηση της ακόμα και για τους σπουδαστές των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων: «στις φοιτητικές εστίες να διαμένουν οι φοιτητές με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα πληρώνοντας ένα συμβολικό ποσόν της τάξης των 400-500 ευρώ» και «υπό την προϋπόθεση ότι αυτός έχει πολύ καλές έως άριστες επιδόσεις».  
γ) Δεν τους φτάνει που οι οικογένειες των χιλιάδων φοιτητών αιμορραγούν οικονομικά για τις σπουδές των παιδιών τους. Θέλουν να επιβάλλουν ΔΙΔΑΚΤΡΑ: «Οι φοιτητές-μέσω δανείων εάν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα-να πληρώνουν δίδακτρα για κάθε μάθημα το οποίο δεν ολοκλήρωσαν επιτυχώς την πρώτη φορά(συμπεριλαμβανομένης της επαναληπτικής εξέτασης του Σεπτεμβρίου) που ενεγράφησαν δωρεάν σε αυτό»
Τώρα μπορεί να γίνει φανερό πόσο παραλυτική-διαλυτική ήταν για το κίνημα η γραμμή «μη εφαρμογή του νόμου στην πράξη»  που προώθησε η υποταγμένη αριστερά(ΠΚΣ, ΑΡΕΝ)  τις μέρες ψήφισης του Νόμου Πλαίσιο τον Μάρτη του 2007. Που όπως απέδειξε η πραγματικότητα ήταν τελικά γραμμή εφαρμογής του νόμου στην …πράξη, ήταν γραμμή ήττας και συνθηκολόγησης με την επίθεση. Όπως και μπορεί να γίνει ολοφάνερο πια που οδηγήθηκε το κίνημα με το δήθεν προωθημένο ερώτημα «μετά το νόμο τι», που έβαζε η ΕΑΑΚ, τη στιγμή που ο φοιτητόκοσμος πάλευε για την κατάργηση του Νόμου Πλαίσιου. Για να καταλήξει τελικά και η ΕΑΑΚ να ταυτιστεί με τη γραμμή της συνθηκολόγησης της επίσημης αριστεράς…
Οι φοιτητές βρίσκονται λοιπόν ξανά μπροστά στο πραγματικό δίλημμα: δημιουργία κινήματος αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης ή προτάσεις υποταγής (δεξιές, κεντρώες ή «αριστερές») στο σύστημα και την πολιτική του. Γιατί είναι φανερό πως η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση δεν έχει σταματήσει. Και δεν θα σταματήσει εάν δεν την σταματήσουμε εμείς. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει μα το μέρος της τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, τα ΜΜΕ και τις δυνάμεις καταστολής, τα φερέφωνα των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, τους Πρυτάνεις και τον Πανεπιστημιακό μηχανισμό. Εμείς όμως έχουμε το δίκιο και είμαστε πολλοί, έχουμε τη δύναμη της μαζικής πάλης, των συλλογικών μας διαδικασιών. Αρκεί να τα «ανακαλύψουμε» και να (ξανα)κάνουμε την υπόθεση της αντίστασης και της ανατροπής της επίθεσης δική μας υπόθεση!
14-06-2010
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ  ΑΕΙ -ΤΕΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου