ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
Ποιες είναι οι εργολαβίες; Ποιοι και γιατί επιτρέπουν αυτούς τους ανθρώπους να πλουτίζουν απ’ το μόχθο των εργαζομένων στην καθαριότητα στον Ευαγγελισμό, στον ΗΣΑΠ, στο ΑΠΘ; Ποιοι γίνονται εκατομμυριούχοι από την σκούπα και το φαράσι; Ποιοί και ως πότε θα καλύπτουν τους δολοφόνους της Κωνσταντίνας Κούνεβα;
Για όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα, βρεθήκαμε εδώ και τρεις εβδομάδες στην κατάληψη της πρυτανείας.
Με αφορμή την δολοφονική επίθεση ενάντια στην αγωνίστρια συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα μια σειρά κινητοποιήσεων ξεκίνησε σε όλη την Ελλάδα. Στο ΑΠΘ, όπου υπάρχει το ίδιο καθεστώς ελαστικής εργασίας και δουλεμπορίου και δραστηριοποιούνται οι ίδιες εταιρίες, πάρθηκε απόφαση για συγκρότηση ανοιχτής πρωτοβουλίας, με τους εξής στόχους: Τη συμπαράσταση-αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και τη μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Αυτοί που δημιούργησαν την κρίση, μας επιβάλλουν τον εργασιακό μεσαίωνα: τις επιθέσεις των εργοδοτών στα συμφέροντα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την εργοδοτική τρομοκρατία που απειλεί κάθε συνδικαλιστική έκφραση, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που γίνονται καθημερινότητα, την περικοπή επιδομάτων και την ισοπέδωση των ασφαλιστικών κεκτημένων. Σε μια τέτοια συγκυρία, το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά μπαίνει στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων όλων των εργαζομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή προχωρήσαμε στην κατάληψη της πρυτανείας, που από την πρώτη στιγμή στηρίχτηκε από μια σειρά σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και αλληλέγγυων αγωνιστών και για 22 ημέρες αποτέλεσε όχι μόνο κέντρο αγώνα για την Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς για όλη την Ελλάδα. Αυτή η κίνηση πυροδότησε μια σειρά από μαζικές συνελεύσεις του σωματείου των εργαζομένων στο ΑΠΘ που συμπορεύτηκε στις κινητοποιήσεις, αλλά και μια κίνηση αλληλεγγύης από δεκάδες σωματεία πανελλαδικά που έσπευσαν να στηρίξουν τον αγώνα.
Η πρυτανεία του ΑΠΘ, που τηρούσε σιγή ιχθύος για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για τις καταπατήσεις των εργασιακών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών, ακολούθησε μια πολιτική καταστολής και σπίλωσης του δίκαιου αγώνα. Από την πρώτη στιγμή, εκμεταλλευόμενη το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να σπείρουν κυβέρνηση και ΜΜΕ μετά τον Δεκέμβρη, άνοιξε ζήτημα άρσης του ασύλου με στόχο να στρέψει την κοινωνία ενάντια στην κατάληψη. Όμως την Τρίτη 31/3 η μαζική παρουσία φοιτητών-εργαζομένων στην ανοιχτή Σύγκλητο ανέστρεψε το κλίμα και ανάγκασε την πρυτανεία σε υποχώρηση. Παρ’ όλα αυτά, η ανακοίνωση της πρυτανείας δεν εξασφαλίζει την μονιμοποίηση των εργαζομένων, οι οποίοι απαντούν με τη μαζικότατη συνέλευση στις 6/4 που ανακοινώνει πλέον κινητοποιήσεις διαρκείας και απεργίες μέχρι την οριστική επίλυση των αιτημάτων.
Στο σημείο αυτό, αποφασίζουμε την διακοπή της κατάληψης, θεωρώντας πως έχει κλείσει ένας νικηφόρος κύκλος κινητοποιήσεων. Σταματώντας την κατάληψη της πρυτανείας, δεν σταματάμε τον αγώνα! Η επόμενη μάχη θα δοθεί μετά το Πάσχα, οπότε το σωματείο των εργαζομένων καλεί σε κινητοποιήσεις με προοπτική απεργίας διαρκείας, μέχρι την τελική νίκη. Δηλώνουμε ξεκάθαρα όμως πως σε περίπτωση που δεν υπάρξουν συγκεκριμένες κινήσεις από πλευρά της πρυτανείας για την δικαίωση των αιτημάτων, θα μας βρουν ξανά απέναντί τους!
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και φοιτητές σε διαρκή, συντονισμένο αγώνα για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και παντού. Μια νίκη σήμερα στον ΗΣΑΠ, μια επόμενη νίκη στο ΑΠΘ, δείχνουν στους εργαζόμενους τη δύναμη των συλλογικών αγώνων, αποτελούν την πραγματική απάντηση σε όσους επιτίθενται στα συμφέροντά τους, δείχνουν πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα.
Ποιες είναι οι εργολαβίες; Ποιοι και γιατί επιτρέπουν αυτούς τους ανθρώπους να πλουτίζουν απ’ το μόχθο των εργαζομένων στην καθαριότητα στον Ευαγγελισμό, στον ΗΣΑΠ, στο ΑΠΘ; Ποιοι γίνονται εκατομμυριούχοι από την σκούπα και το φαράσι; Ποιοί και ως πότε θα καλύπτουν τους δολοφόνους της Κωνσταντίνας Κούνεβα;
Για όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα, βρεθήκαμε εδώ και τρεις εβδομάδες στην κατάληψη της πρυτανείας.
Με αφορμή την δολοφονική επίθεση ενάντια στην αγωνίστρια συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα μια σειρά κινητοποιήσεων ξεκίνησε σε όλη την Ελλάδα. Στο ΑΠΘ, όπου υπάρχει το ίδιο καθεστώς ελαστικής εργασίας και δουλεμπορίου και δραστηριοποιούνται οι ίδιες εταιρίες, πάρθηκε απόφαση για συγκρότηση ανοιχτής πρωτοβουλίας, με τους εξής στόχους: Τη συμπαράσταση-αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και τη μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Αυτοί που δημιούργησαν την κρίση, μας επιβάλλουν τον εργασιακό μεσαίωνα: τις επιθέσεις των εργοδοτών στα συμφέροντα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την εργοδοτική τρομοκρατία που απειλεί κάθε συνδικαλιστική έκφραση, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που γίνονται καθημερινότητα, την περικοπή επιδομάτων και την ισοπέδωση των ασφαλιστικών κεκτημένων. Σε μια τέτοια συγκυρία, το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά μπαίνει στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων όλων των εργαζομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή προχωρήσαμε στην κατάληψη της πρυτανείας, που από την πρώτη στιγμή στηρίχτηκε από μια σειρά σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και αλληλέγγυων αγωνιστών και για 22 ημέρες αποτέλεσε όχι μόνο κέντρο αγώνα για την Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς για όλη την Ελλάδα. Αυτή η κίνηση πυροδότησε μια σειρά από μαζικές συνελεύσεις του σωματείου των εργαζομένων στο ΑΠΘ που συμπορεύτηκε στις κινητοποιήσεις, αλλά και μια κίνηση αλληλεγγύης από δεκάδες σωματεία πανελλαδικά που έσπευσαν να στηρίξουν τον αγώνα.
Η πρυτανεία του ΑΠΘ, που τηρούσε σιγή ιχθύος για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για τις καταπατήσεις των εργασιακών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών, ακολούθησε μια πολιτική καταστολής και σπίλωσης του δίκαιου αγώνα. Από την πρώτη στιγμή, εκμεταλλευόμενη το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να σπείρουν κυβέρνηση και ΜΜΕ μετά τον Δεκέμβρη, άνοιξε ζήτημα άρσης του ασύλου με στόχο να στρέψει την κοινωνία ενάντια στην κατάληψη. Όμως την Τρίτη 31/3 η μαζική παρουσία φοιτητών-εργαζομένων στην ανοιχτή Σύγκλητο ανέστρεψε το κλίμα και ανάγκασε την πρυτανεία σε υποχώρηση. Παρ’ όλα αυτά, η ανακοίνωση της πρυτανείας δεν εξασφαλίζει την μονιμοποίηση των εργαζομένων, οι οποίοι απαντούν με τη μαζικότατη συνέλευση στις 6/4 που ανακοινώνει πλέον κινητοποιήσεις διαρκείας και απεργίες μέχρι την οριστική επίλυση των αιτημάτων.
Στο σημείο αυτό, αποφασίζουμε την διακοπή της κατάληψης, θεωρώντας πως έχει κλείσει ένας νικηφόρος κύκλος κινητοποιήσεων. Σταματώντας την κατάληψη της πρυτανείας, δεν σταματάμε τον αγώνα! Η επόμενη μάχη θα δοθεί μετά το Πάσχα, οπότε το σωματείο των εργαζομένων καλεί σε κινητοποιήσεις με προοπτική απεργίας διαρκείας, μέχρι την τελική νίκη. Δηλώνουμε ξεκάθαρα όμως πως σε περίπτωση που δεν υπάρξουν συγκεκριμένες κινήσεις από πλευρά της πρυτανείας για την δικαίωση των αιτημάτων, θα μας βρουν ξανά απέναντί τους!
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και φοιτητές σε διαρκή, συντονισμένο αγώνα για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για την κατάργηση των εργολαβιών στο ΑΠΘ και παντού. Μια νίκη σήμερα στον ΗΣΑΠ, μια επόμενη νίκη στο ΑΠΘ, δείχνουν στους εργαζόμενους τη δύναμη των συλλογικών αγώνων, αποτελούν την πραγματική απάντηση σε όσους επιτίθενται στα συμφέροντά τους, δείχνουν πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ
ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου