Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Μαθητική Αντίσταση



Με την εμπειρία του Δεκέμβρη,
μπροστά στους νέους αγώνες!

Τον περασμένο Δεκέμβρη καταφέραμε να συνταράξουμε όλη τη χώρα με τις μεγάλες
κινητοποιήσεις μας. Η δολοφονία του 15χρονου συμμαθητή μας από τις δυνάμεις καταστολής
ήταν για ‘μας και αιτία και αφορμή για να βγούμε στους δρόμους, για να κάνουμε μαζικές
καταλήψεις και διαδηλώσεις. Ήταν αιτία γιατί μας όργισε η εν ψυχρώ δολοφονία ενός μικρού
παιδιού, ενός από εμάς. Οργιστήκαμε γιατί καταλάβαμε πως δεν ήταν ένα τυχαίο περιστατικό,
αλλά κομμάτι της πολιτικής του συστήματος. Γι’ αυτό ήταν και αφορμή να διαδηλώσουμε για όλα
εκείνα που το σύστημα μας στερεί, για όλα αυτά που ζούμε στην καθημερινότητά μας και για όλα
εκείνα που ετοιμάζουν για το μέλλον μας.
Εκείνες τις μέρες του Δεκέμβρη, αναζητήσαμε τρόπους να οργανώσουμε τον αγώνα μας, να
τον κάνουμε πιο ισχυρό. Αναζητήσαμε τη συνέλευση, τη συζήτηση, τη συλλογική απόφαση και
δράση. Τα σχολεία μας έγιναν σε πολλές περιπτώσεις πραγματικά κέντρα αγώνα, όπου όλοι
μαζί αποφασίζαμε τις κινητοποιήσεις μας στις γειτονιές και στα κέντρα των πόλεων.
Καταλάβαμε πως σε ένα σύστημα οργανωμένο καλά απέναντι στο λαό και τη νεολαία, μόνο με
τη συλλογική πάλη μπορείς να απαντήσεις. Έγινε φανερό πως η οργή και η ζωντάνια μας δεν
μπορούσε να χωρέσει σε αδιέξοδες και ατομικές επιλογές. Σε λογικές που έβλεπαν τις
δυνάμεις καταστολής ως τον κύριο εχθρό. Πραγματικά εχθρική είναι η πολιτική που
προστατεύουν οι δυνάμεις αυτές, είναι η πολιτική που μας διώχνει από τα σχολεία, που
καταργεί το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε, η πολιτική της φτώχειας και της ανεργίας.
Ήταν πολιτική επιλογή για το σύστημα να μας αντιμετωπίσει με τόνους χημικών, με ξύλο, με
συλλήψεις, με καταστολή. Όπως έκανε με τους αγρότες, όπως έκανε με τους αγωνιζόμενους
κατοίκους σε διάφορες γειτονιές, όπως έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει κάθε αγωνιστή. Κι αυτό
γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να μας πείσει πως πρέπει να σταματήσουμε να διαδηλώνουμε. Δεν
ήταν τα επεισόδια που τους τρόμαξαν. Δεν ήταν αυτά που ήθελαν να αντιμετωπίσουν. Γι’
αυτούς «αποκατάσταση της τάξης» σημαίνει να στριμωχτεί στη γωνία ο λαός και η νεολαία. Το
κίνημα είναι που τρέμουν γιατί εκεί βρίσκεται η πραγματική απειλή γι’ αυτούς.
Δεν θα γυρίσουμε πίσω! Η κυβέρνηση έχει αρχίσει να ξεδιπλώνει τα καινούρια μέτρα για
την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό που θέλουν να καταφέρουν στην
πραγματικότητα, είναι να απομακρύνουν την πλειοψηφία των μαθητών από την προοπτική των
σπουδών.
Θα μας ξαναβρούν μπροστά τους! Στις συνελεύσεις, στις διαδηλώσεις, στις κινητοποιήσεις,
να διεκδικούμε τη ζωή και το μέλλον μας! Είμαστε ακόμη οργισμένοι με την πολιτική τους!
Απέναντι σ’ αυτή θα παλέψουμε! Γιατί πάνω απ’ όλα, ο Δεκέμβρης μας έμαθε να αγωνιζόμαστε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου