ΠΟΛΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΠΑΤΕ ΚΥΡΙΕ ΦΟΡΤΣΑΚΗ, ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΣΑΣ

Ώστε οι φοιτητές θυσίασαν τη ζωή τους στο Πολυτεχνείο για να οδηγήσουν τη χώρα πίσω στη «δημοκρατία» και την αποκατάσταση της «νομιμότητας» που σήμερα καλείστε να περιφρουρήσετε εσείς κύριε Φορτσάκη;

Αλήθεια, πού βρίσκετε το θράσος να αποδίδετε τέτοια οράματα στους αγωνιστές της γενιάς του ’73; Πού βρίσκετε το θράσος να αποκαλείτε «δημοκρατία» τα μετέπειτα αστικά κοινοβουλευτικά καθεστώτα που με τις κατευθύνσεις των μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ και ΕΕ συνεχίσαν να χτυπούν αλύπητα το λαό; Πού βρίσκετε το θράσος να υπονοείτε ότι «δημοκρατικά» αποφασίστηκε η επιτήρηση, τα μνημόνια, οι απολύσεις, και η φτώχια η ατελείωτη για την τεράστια πλειοψηφία του κόσμου; Πού βρίσκετε το θράσος να στέλνετε «δημοκρατικά» τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν τους φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στο σημερινό καταπιεστικό καθεστώς, του οποίου είστε το μακρύ χέρι εσείς, κύριε Φορτσάκη; Που βρίσκετε το θράσος να επικαλείστε την «τάξη» και την «ηθική» ενός καθεστώτος που ονομάζεται καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός, και που όσο υπάρχει, τα αιτήματα «ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ», «ΈΞΩ αι ΗΠΑ, ΕΞΩ το ΝΑΤΟ» παραμένουν ανεκπλήρωτα; 

Ξέρουμε που το βρίσκετε. Σα θρασύδειλο πιστό σκυλί, ρουφάτε λίγη από την αίγλη όσων κυριαρχούν επάνω στο λαό. Τρώτε λίγα από τα αποφάγια που το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο σας πετούν για τις υπηρεσίες σας. Σαν καλοταϊσμένο μεσαίο γρανάζι που είστε, γλείφετε με πίστη το χέρι που σας θρέφει. Νιώθετε δυνατός όταν στο όνομα της «δικής τους δημοκρατίας» και της «δικής τους νομιμότητας» προαναγγέλλετε την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων. Νιώθετε δυνατός όταν στο όνομα της «σωτηρίας» της χώρας εδώ και χρόνια προαναγγέλλεται η καταστροφή των επόμενων γενεών τη στιγμή που εσείς πιστεύετε πως θα επιπλεύσετε. Ξέρετε καλά να διαστρέφετε έννοιες και αξίες, την ίδια την ιστορία. Ξέρετε καλά πότε να απειλείτε με στημένα δημοψηφίσματα την ύπαρξη των φοιτητικών συλλόγων, αφού εργάζεστε νυχθημερόν στη διαμόρφωση αυτού που πολύ καλά ξέρετε μετά να επικαλείστε, τη λεγόμενη «κοινή γνώμη». Ξέρετε καλά να βομβαρδίζετε καθημερινά με επιστολές τους φοιτητές εκ μέρους της πρυτανείας, να απαντάτε στα τηλεοπτικά παράθυρα των Πρετεντέριδων σε στημένες ερωτήσεις, να μεταχειρίζεσθε τόσο το ψέμα, όσο και τον εκβιασμό. 

Άξιος ο μισθός σας κύριε, που ξεχάσαμε ήδη πώς σας λένε. Η φιγούρα σας έχει ήδη βαφτεί με μελανά χρώματα στις σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Όχι εκείνης που μας διδάσκετε στα σχολεία, αλλά εκείνης που γράφουν γενιές και γενιές ταξικών αγώνων σε αυτόν τον σπαραγμένο τόπο. Να είστε σίγουρος ότι όταν «δοθεί στην πλειοψηφία η δυνατότητα να μιλήσει και να χειρισθεί τις τύχες της», όπως λέτε, θα σας πάρει και θα σας σηκώσει εσάς και τους ομοίους σας.